Er is geen term of gezegde die me zo tegenstaat als ‘loslaten’. Het lijkt wel of iedereen die ons advies geeft ons vertelt dat we dingen moeten loslaten. Wat ze er niet bij vertellen is hoe dat dan werkt, waarom ik juist dat zou loslaten en, misschien wel het belangrijkste, wat het me oplevert. ‘Tuurlijk, wanneer je de dingen die je in de weg zitten loslaat en ze uit je leven verdwijnen… Vaak is de andere kant van het verhaal dat die dingen juist in je leven zijn gekomen met een reden. Dat kan een logische reden zijn (geweest), een emotionele reden ~ of een reden die te maken heeft met onze levenslessen; met andere woorden, we mogen er iets van leren.
Hebben we die les nog niet geleerd, dan kunnen we loslaten wat we willen, maar dan is de kans groot dat hetgeen wat we graag uit ons leven willen hebben niet zo één, twee, drie verdwijnt…
Voor mij is het loslaten van dat wat ik niet meer nodig heb belangrijk om zo ruimte te creëren voor nieuwe dingen in mijn leven. Dus wanneer ik graag nieuwe dingen in mijn leven wil brengen, begin ik met te kijken wat ik op Marktplaats kan zetten. Letterlijk het verkopen van items die ruimte innemen, zodat mijn eigen ruimte leger wordt.
Het grappige is dat met de items die mijn huis verlaten, ook mijn persoonlijke ruimte, mijn innerlijke ruimte, steeds meer opgeruimd raakt, waardoor er ook in mijn innerlijk ruimte komt voor nieuwe dingen, nieuwe ervaringen.
Het blijkt iedere keer weer dat de dingen waar we ons mee omringen in onze leefomgeving zelf ook een behoorlijke lading vasthouden. Goede en slechte herinneringen; soms alleen maar dat die kast of stoel daar al eeuwig staan waardoor er geen beweging meer is…
‘Loslaten’ hoeft dan niet eens te betekenen dat je het verkoopt; misschien is het al voldoende om je inrichting te veranderen en zo bewust een nieuwe beweging in gang te zetten.
Dat is wat dat ‘loslaten’ eigenlijk over gaat. Om nieuwe beweging in je leven te brengen.
Dat kan door letterlijk dat wat je niet meer nodig hebt te verkopen of weg te geven; maar het kan ook door anders met je ruimte om te gaan ~ door bewust een nieuwe beweging te creëren. En met die nieuwe beweging in je leefomgeving zul je merken dat er ook weer ruimte komt voor nieuwe ervaringen in je innerlijke ruimte!
.
.
zondag 29 december 2013
zondag 22 december 2013
Winter
Volgens de seizoenen is de winter het begin van het nieuwe jaar dat begint met de zonnewende ~ de terugkeer van het licht. Zelf denk ik vaak ~ onterecht ~ dat de winter het donkerste seizoen is; de realiteit is dat vanaf de zonnewende de dagen weer steeds langer worden. De dagen ‘groeien’, en daarmee groeit ook onze ‘natuurlijke activiteit’. Dit betekent dat we het gevoel kunnen hebben dat we weer in beweging willen komen. De winter is daarmee een periode waarin we naar binnen keren en bij onszelf te rade gaan wat we in dit nieuwe jaar willen gaan doen; wat we willen bereiken. Een tijd van plannen maken…
Vandaag is de eerste dag van de winter mild ~ binnen de context van de seizoenen bijna warm te noemen met 9 graden. Het lijkt nog steeds meer herfst dan winter wat het weer betreft. Een prima dag dus om lekker te gaan wandelen.
Het milde weer geeft me het idee dat het einde van het jaar nog lang niet in zicht is. Ik kijk dan ook met een zekere verwondering naar de kerstbomenverkoop om de hoek. Iedere dag wordt er weer een nieuwe lading bomen aangevoerd om zo iedere klant voldoende keus te kunnen bieden… En langzaamaan daagt het ook bij mij dat we echt aan die laatste tien dagen van het jaar zijn begonnen.
Drukke dagen zijn het, met heel veel verschuivingen in de energie.
Eerst de zonnewende ~ het begin van de nieuwe cyclus van de seizoenen. Dan de kerstdagen waarin de terugkeer van een heel ander Licht wordt gevierd. Een echt familiefeest, wat ook weer de nodige veranderingen in de energie met zich mee kan brengen. Vervolgens luiden we met ‘oud en nieuw’ met vuurwerk het nieuwe kalenderjaar in; iets wat voor de meesten van ons gepaard gaat met het uitspreken van onze ‘goede voornemens’ voor het nieuwe jaar ~ de dingen die we in het nieuwe jaar willen bereiken. En deze periode wordt dan traditioneel afgesloten met ‘driekoningen’ op 6 januari. Volgens het verhaal het tijdstip dat de drie koningen de nieuwgeboren Jezus kwamen eren. Nu nog steeds de erkenning ~ misschien wel juist een erkenning aan onszelf ~ dat het nieuwe jaar echt is begonnen.
Het is juist deze eerste dag van de winter die daardoor misschien wel de beste dag is om te zien wat we in het oude jaar achter willen laten ~ en wat de nieuwe dingen zijn die we in het nieuwe jaar in ons leven willen brengen.
.
.
Vandaag is de eerste dag van de winter mild ~ binnen de context van de seizoenen bijna warm te noemen met 9 graden. Het lijkt nog steeds meer herfst dan winter wat het weer betreft. Een prima dag dus om lekker te gaan wandelen.
Het milde weer geeft me het idee dat het einde van het jaar nog lang niet in zicht is. Ik kijk dan ook met een zekere verwondering naar de kerstbomenverkoop om de hoek. Iedere dag wordt er weer een nieuwe lading bomen aangevoerd om zo iedere klant voldoende keus te kunnen bieden… En langzaamaan daagt het ook bij mij dat we echt aan die laatste tien dagen van het jaar zijn begonnen.
Drukke dagen zijn het, met heel veel verschuivingen in de energie.
Eerst de zonnewende ~ het begin van de nieuwe cyclus van de seizoenen. Dan de kerstdagen waarin de terugkeer van een heel ander Licht wordt gevierd. Een echt familiefeest, wat ook weer de nodige veranderingen in de energie met zich mee kan brengen. Vervolgens luiden we met ‘oud en nieuw’ met vuurwerk het nieuwe kalenderjaar in; iets wat voor de meesten van ons gepaard gaat met het uitspreken van onze ‘goede voornemens’ voor het nieuwe jaar ~ de dingen die we in het nieuwe jaar willen bereiken. En deze periode wordt dan traditioneel afgesloten met ‘driekoningen’ op 6 januari. Volgens het verhaal het tijdstip dat de drie koningen de nieuwgeboren Jezus kwamen eren. Nu nog steeds de erkenning ~ misschien wel juist een erkenning aan onszelf ~ dat het nieuwe jaar echt is begonnen.
Het is juist deze eerste dag van de winter die daardoor misschien wel de beste dag is om te zien wat we in het oude jaar achter willen laten ~ en wat de nieuwe dingen zijn die we in het nieuwe jaar in ons leven willen brengen.
.
.
zondag 15 december 2013
Stenen
Stenen ~ mineralen en kristallen ~ hebben door de eeuwen heen altijd een grote aantrekkingskracht gehad op mensen. Aan de ene kant is er natuurlijk de waarde van stenen die het bezitten van (edel)stenen aantrekkelijk maakt. Daarnaast hebben de kleuren van stenen altijd tot onze verbeelding gesproken en de sprekende kleuren van stenen worden dan prachtige versiering als sieraad.
Tegenwoordig lijkt het of vooral de energie van de stenen in de belangstelling staan.
Bijna elke steen en ieder kristal lijken wel een ‘geneeskrachtige’, goede energie waar we wel bij kunnen varen… De ene verklaring is daarbij nog mooier dan de andere. En de stenen en kristallen vinden dan ook gretig aftrek op een gemiddelde stenenbeurs.
Nu heeft natuurlijk iedere steen, ieder kristal zijn eigen energie! Daardoor spreken sommige stenen ons heel erg aan terwijl andere stenen dat helemaal niet doen ~ en dat terwijl ze zeker net zo mooi zijn.
Het is alleen niet zo dat een steen of kristal ~ hoe mooi ook; en hoe zeer die specifieke steen ons ook aanspreekt ~ onze problemen voor ons oplost, of onze gezondheidsproblemen voor ons geneest.
Dat neemt echter niet weg dat de energie van die speciale steen of kristal ons kan helpen. Niet door iets voor ons te doen, maar meer door met ons samen te werken. Door aspecten van onze energie wat te versterken, zodat we zelf de beste volgende stap kunnen zetten in ons eigen, individuele proces. En door met respect om te gaan met de steen van onze keuze, kan die samenwerking steeds hechter worden.
Datzelfde geldt voor de beschermende kracht van stenen. Het is niet zo dat de steen ons beschermd, maar eerder dat we een impuls krijgen die ~ wanneer we daarnaar luisteren ~ ons die richting op leidt die veilig is. En die impuls komt dan meestal uit onze eigen intuïtie; een beetje aangescherpt door de energie van de steen.
Al met al zijn stenen ‘vriendjes’ die ~ met hun eigen kleur, hun eigen uiterlijk, hun eigen energie ~ ons kunnen helpen steeds meer onszelf te zijn. Niet doordat ze iets voor ons doen of in ons veranderen, maar meer omdat je samen met een (stenen)vriendje sterker staat.
En of dat ‘vriendje’ dan een steen is die je hebt opgeraapt op een wandeling, een knuffelsteen die je op een beurs of in een winkel hebt gekocht; of die prachtige steen die speciaal voor jou in een uniek sieraad is gezet ~ dat maakt dan niet zoveel uit…
.
.
Tegenwoordig lijkt het of vooral de energie van de stenen in de belangstelling staan.
Bijna elke steen en ieder kristal lijken wel een ‘geneeskrachtige’, goede energie waar we wel bij kunnen varen… De ene verklaring is daarbij nog mooier dan de andere. En de stenen en kristallen vinden dan ook gretig aftrek op een gemiddelde stenenbeurs.
Nu heeft natuurlijk iedere steen, ieder kristal zijn eigen energie! Daardoor spreken sommige stenen ons heel erg aan terwijl andere stenen dat helemaal niet doen ~ en dat terwijl ze zeker net zo mooi zijn.
Het is alleen niet zo dat een steen of kristal ~ hoe mooi ook; en hoe zeer die specifieke steen ons ook aanspreekt ~ onze problemen voor ons oplost, of onze gezondheidsproblemen voor ons geneest.
Dat neemt echter niet weg dat de energie van die speciale steen of kristal ons kan helpen. Niet door iets voor ons te doen, maar meer door met ons samen te werken. Door aspecten van onze energie wat te versterken, zodat we zelf de beste volgende stap kunnen zetten in ons eigen, individuele proces. En door met respect om te gaan met de steen van onze keuze, kan die samenwerking steeds hechter worden.
Datzelfde geldt voor de beschermende kracht van stenen. Het is niet zo dat de steen ons beschermd, maar eerder dat we een impuls krijgen die ~ wanneer we daarnaar luisteren ~ ons die richting op leidt die veilig is. En die impuls komt dan meestal uit onze eigen intuïtie; een beetje aangescherpt door de energie van de steen.
Al met al zijn stenen ‘vriendjes’ die ~ met hun eigen kleur, hun eigen uiterlijk, hun eigen energie ~ ons kunnen helpen steeds meer onszelf te zijn. Niet doordat ze iets voor ons doen of in ons veranderen, maar meer omdat je samen met een (stenen)vriendje sterker staat.
En of dat ‘vriendje’ dan een steen is die je hebt opgeraapt op een wandeling, een knuffelsteen die je op een beurs of in een winkel hebt gekocht; of die prachtige steen die speciaal voor jou in een uniek sieraad is gezet ~ dat maakt dan niet zoveel uit…
.
.
zondag 8 december 2013
Patronen
Hoewel patronen structuur geven aan ons leven, kunnen ze ons ook behoorlijk dwars zitten in ons leven. Soms alleen maar omdat we, wanneer we alles volgens een bepaald en bekend patroon doen in ons leven, geen ruimte in ons leven brengen om dingen op een andere, nieuwe manier te doen; geen ruimte creëren voor nieuwe dingen.
Maar er zijn ook patronen uit onze jeugd of kindertijd die nog steeds een rol kunnen spelen in ons leven ~ dingen die we toen niet mochten of juist moesten doen op een bepaalde manier.
Op één of andere manier dringt het dan niet echt tot ons door dat we nu we volwassen zijn die oude patronen los mogen laten en de dingen zo op onze eigen manier mogen doen dat ze uitdrukking geven aan wie we zijn.
De patronen die vaak het lastigste zijn voor ons zijn de patronen die te maken hebben met een angst waarvan we ons niet direct herinneren wanneer die angst ontstaan kan zijn in ons leven. Dat kan een angst zijn voor water, voor vuur, voor groepen mensen, voor ‘gezien worden’; en zelfs een angst voor de dood die dan gekoppeld kan zijn aan een situatie waarvan we diep in onszelf weten dat we die hebben ervaren ~ hoewel dat in ons leven zeker niet zo is…
Het zijn juist die patronen die een oorsprong hebben in een andere (levens)ervaring. Ze kunnen in ons leven komen door een herkenning van een energie op een plek die we hebben bezocht, maar het kan ook zijn dat we dat patroon of die situatie daadwerkelijk meegemaakt hebben in een andere tijd, op een andere plaats ~ in een ander leven.
Er zijn best veel manieren om de oorsprong van zo’n patroon van ‘lang geleden en ver weg’ op te sporen, vaak door middel van meditatieve of op hypnose gebaseerde therapieën.
Vaak is het veel lastiger om te zien hoe zo’n patroon op dit moment wordt ‘getriggerd’ omdat de manier waarop dat gebeurt is aangepast aan deze tijd.
Als voorbeeld; de tijd dat heksen in Nederland op de brandstapel de dood vonden is voorbij. Maar het patroon kan iemand in zijn greep houden door bijvoorbeeld de angst voor vuur, of de angst om gezien te worden ~ waardoor je misschien op oudejaarsavond binnen blijft in plaats van naar het vuurwerk te kijken; of niet voor groepen durft te spreken…
Een manier waarop zo’n patroon naar boven komt in zijn aangepaste vorm kan zijn doordat vanaf je jeugd, iedere keer dat je ‘wilt laten zien wie je bent of wat je kunt’ je door klasgenoten, onderwijzers, familieleden, of zelfs vrienden wordt ‘afgebrand’; je ‘de grond in wordt gestampt’.
Zelfde patroon, maar een andere manier waarop het in je leven komt…
Het goede nieuws is dat zo gauw je begrijpt hoe het patroon in je leven komt en hoe het je doen en laten beïnvloedt, heb je ook alles wat je nodig hebt om het patroon los te laten en als een bevrijdt mens je pad opnieuw te ontdekken!
Maar er zijn ook patronen uit onze jeugd of kindertijd die nog steeds een rol kunnen spelen in ons leven ~ dingen die we toen niet mochten of juist moesten doen op een bepaalde manier.
Op één of andere manier dringt het dan niet echt tot ons door dat we nu we volwassen zijn die oude patronen los mogen laten en de dingen zo op onze eigen manier mogen doen dat ze uitdrukking geven aan wie we zijn.
De patronen die vaak het lastigste zijn voor ons zijn de patronen die te maken hebben met een angst waarvan we ons niet direct herinneren wanneer die angst ontstaan kan zijn in ons leven. Dat kan een angst zijn voor water, voor vuur, voor groepen mensen, voor ‘gezien worden’; en zelfs een angst voor de dood die dan gekoppeld kan zijn aan een situatie waarvan we diep in onszelf weten dat we die hebben ervaren ~ hoewel dat in ons leven zeker niet zo is…
Het zijn juist die patronen die een oorsprong hebben in een andere (levens)ervaring. Ze kunnen in ons leven komen door een herkenning van een energie op een plek die we hebben bezocht, maar het kan ook zijn dat we dat patroon of die situatie daadwerkelijk meegemaakt hebben in een andere tijd, op een andere plaats ~ in een ander leven.
Er zijn best veel manieren om de oorsprong van zo’n patroon van ‘lang geleden en ver weg’ op te sporen, vaak door middel van meditatieve of op hypnose gebaseerde therapieën.
Vaak is het veel lastiger om te zien hoe zo’n patroon op dit moment wordt ‘getriggerd’ omdat de manier waarop dat gebeurt is aangepast aan deze tijd.
Als voorbeeld; de tijd dat heksen in Nederland op de brandstapel de dood vonden is voorbij. Maar het patroon kan iemand in zijn greep houden door bijvoorbeeld de angst voor vuur, of de angst om gezien te worden ~ waardoor je misschien op oudejaarsavond binnen blijft in plaats van naar het vuurwerk te kijken; of niet voor groepen durft te spreken…
Een manier waarop zo’n patroon naar boven komt in zijn aangepaste vorm kan zijn doordat vanaf je jeugd, iedere keer dat je ‘wilt laten zien wie je bent of wat je kunt’ je door klasgenoten, onderwijzers, familieleden, of zelfs vrienden wordt ‘afgebrand’; je ‘de grond in wordt gestampt’.
Zelfde patroon, maar een andere manier waarop het in je leven komt…
Het goede nieuws is dat zo gauw je begrijpt hoe het patroon in je leven komt en hoe het je doen en laten beïnvloedt, heb je ook alles wat je nodig hebt om het patroon los te laten en als een bevrijdt mens je pad opnieuw te ontdekken!
zondag 1 december 2013
‘De navel van het universum’
Ieder van ons is ‘de navel van ons universum’; het centrum van onze eigen belevingswereld. Het middelpunt van onze energie.
Wanneer je kijkt naar je eigen energie als jouw universum, dan geeft dat ~ voor mij tenminste ~ een heel ander beeld dan wanneer ik ‘gewoon’ mijn energie ervaar. Plotseling vraag ik me dan af of ik mijn energie, mijn universum, steeds groter laat worden, steeds verder uitbreidt vanuit mijn centrum… En als ik dat doe, gebeurt dat dan op de beweging van mijn hartslag, of mijn ademhaling? Of meer als een soort van middelpuntvliedende kracht vanuit mijn centrum?
Of houd ik juist al mijn energie zo dicht om me heen dat er geen ruimte is om andere, nieuwe dingen te ervaren?
Als ‘de navel van het universum’ zijn we dat punt waaromheen alles draait. Het punt dat al het andere in ons leven aanstuurt. Dat maakt dat alles wat we denken en doen belangrijk is, want daarmee geven we richting aan ons pad.
Daarnaast maken we ook deel uit van het universum zoals we daar normaalgesproken naar kijken; de planeten, manen, sterren en melkwegstelsels.
En met iedereen die de ‘navel van zijn of haar universum’ is; is het grote universum, het macro-universum dan opgebouwd uit miljoenen micro-universums…
Ingewikkeld?
Misschien wel. Maar ook heel mooi dat ieder individu zo prachtig past in het grote plaatje!
En het zeker ook waard om ons plekje daarin in te nemen als ‘de navel van ons universum’!!
.
.
Wanneer je kijkt naar je eigen energie als jouw universum, dan geeft dat ~ voor mij tenminste ~ een heel ander beeld dan wanneer ik ‘gewoon’ mijn energie ervaar. Plotseling vraag ik me dan af of ik mijn energie, mijn universum, steeds groter laat worden, steeds verder uitbreidt vanuit mijn centrum… En als ik dat doe, gebeurt dat dan op de beweging van mijn hartslag, of mijn ademhaling? Of meer als een soort van middelpuntvliedende kracht vanuit mijn centrum?
Of houd ik juist al mijn energie zo dicht om me heen dat er geen ruimte is om andere, nieuwe dingen te ervaren?
Als ‘de navel van het universum’ zijn we dat punt waaromheen alles draait. Het punt dat al het andere in ons leven aanstuurt. Dat maakt dat alles wat we denken en doen belangrijk is, want daarmee geven we richting aan ons pad.
Daarnaast maken we ook deel uit van het universum zoals we daar normaalgesproken naar kijken; de planeten, manen, sterren en melkwegstelsels.
En met iedereen die de ‘navel van zijn of haar universum’ is; is het grote universum, het macro-universum dan opgebouwd uit miljoenen micro-universums…
Ingewikkeld?
Misschien wel. Maar ook heel mooi dat ieder individu zo prachtig past in het grote plaatje!
En het zeker ook waard om ons plekje daarin in te nemen als ‘de navel van ons universum’!!
.
.
zondag 24 november 2013
Wensen
Je zou kunnen zeggen dat er twee soorten wensen zijn… En de maanden december en januari zijn bij uitstek maanden dat we ons met wensen bezig houden.
Allereerst de wensen die je voor jezelf hebt. De dingen die je graag in je leven wilt brengen; de dingen die je wilt bereiken in het leven. Dat kunnen kleine of grote dingen zijn ~ maar het zijn allemaal dingen die je wenst voor jezelf.
En dan zijn er wensen die je hebt voor anderen; zelfs voor de wereld…
Wensen als dat het die ander goed gaat, dat die ander snel beter wordt ~ tot aan ‘geen honger meer op aarde’ en ‘vrede op aarde’.
Wanneer we dingen wensen ~ of dat nu voor onszelf is of voor anderen ~ zijn er twee dingen die belangrijk zijn.
Het eerste is dat de wens specifiek is. Dus als het je wens zou zijn om ‘mooie dingen in je leven te brengen’, dan heeft dat een hele brede interpretatie… Van nieuw meubilair tot bijvoorbeeld de lach van een kind; van een nieuwe keuken tot een puppy of kitten… Dat maakt het heel lastig om te zien wanneer je wens is uitgekomen. Was dat op het moment dat je hebt staan kijken naar kinderen die heel veel plezier hadden met het stampen en springen in plassen na een fikse regenbui? Of toen je besloot een oud kastje te kopen dat eerst nog opgeknapt moet worden voordat het daadwerkelijk mooi is? Of pas nadat dat kastje daadwerkelijk is opgeknapt en in je huis staat te pronken?
Met andere woorden, het helpt als een wens specifiek is omdat je dan gemakkelijker kunt zien of je wens ook is uitgekomen.
Het tweede is hoe je dat wat je wenst in leven wilt brengen; wat ben je bereid daar zelf aan te doen? Als het je wens is om de loterij te winnen, dan kan die wens alleen maar uitkomen wanneer je ook loten koopt… Is het je wens om een goede gezondheid te hebben, dan zal je wens in de meeste gevallen gemakkelijker uitkomen wanneer je ervoor kiest om gezond te leven.
Dit is gemakkelijker te overzien en te doen waar het je persoonlijke wensen ~ de wensen die je voor jezelf hebt ~ betreft. We kunnen tenslotte alleen maar die dingen veranderen waar we invloed op hebben…
De uitdaging is om manieren te vinden om ook die wensen die we voor anderen hebben, voor die ander te laten uitkomen. Om het meer te laten zijn dan goedbedoelde woorden.
Door ook die grote wensen zoals ‘geen honger meer in de wereld’ in onze eigen omgeving uit te laten komen…
Want wat zou er nou mooier zijn dan dat al onze wensen uitkomen?
Voor onszelf en voor anderen…
.
.
Allereerst de wensen die je voor jezelf hebt. De dingen die je graag in je leven wilt brengen; de dingen die je wilt bereiken in het leven. Dat kunnen kleine of grote dingen zijn ~ maar het zijn allemaal dingen die je wenst voor jezelf.
En dan zijn er wensen die je hebt voor anderen; zelfs voor de wereld…
Wensen als dat het die ander goed gaat, dat die ander snel beter wordt ~ tot aan ‘geen honger meer op aarde’ en ‘vrede op aarde’.
Wanneer we dingen wensen ~ of dat nu voor onszelf is of voor anderen ~ zijn er twee dingen die belangrijk zijn.
Het eerste is dat de wens specifiek is. Dus als het je wens zou zijn om ‘mooie dingen in je leven te brengen’, dan heeft dat een hele brede interpretatie… Van nieuw meubilair tot bijvoorbeeld de lach van een kind; van een nieuwe keuken tot een puppy of kitten… Dat maakt het heel lastig om te zien wanneer je wens is uitgekomen. Was dat op het moment dat je hebt staan kijken naar kinderen die heel veel plezier hadden met het stampen en springen in plassen na een fikse regenbui? Of toen je besloot een oud kastje te kopen dat eerst nog opgeknapt moet worden voordat het daadwerkelijk mooi is? Of pas nadat dat kastje daadwerkelijk is opgeknapt en in je huis staat te pronken?
Met andere woorden, het helpt als een wens specifiek is omdat je dan gemakkelijker kunt zien of je wens ook is uitgekomen.
Het tweede is hoe je dat wat je wenst in leven wilt brengen; wat ben je bereid daar zelf aan te doen? Als het je wens is om de loterij te winnen, dan kan die wens alleen maar uitkomen wanneer je ook loten koopt… Is het je wens om een goede gezondheid te hebben, dan zal je wens in de meeste gevallen gemakkelijker uitkomen wanneer je ervoor kiest om gezond te leven.
Dit is gemakkelijker te overzien en te doen waar het je persoonlijke wensen ~ de wensen die je voor jezelf hebt ~ betreft. We kunnen tenslotte alleen maar die dingen veranderen waar we invloed op hebben…
De uitdaging is om manieren te vinden om ook die wensen die we voor anderen hebben, voor die ander te laten uitkomen. Om het meer te laten zijn dan goedbedoelde woorden.
Door ook die grote wensen zoals ‘geen honger meer in de wereld’ in onze eigen omgeving uit te laten komen…
Want wat zou er nou mooier zijn dan dat al onze wensen uitkomen?
Voor onszelf en voor anderen…
.
.
zondag 17 november 2013
Paniek!
Voor mij zijn er twee situaties waar ik van in paniek kan raken ~ de ene een enorme schrik; iets vreselijks dat zomaar gebeurt; de andere wanneer een situatie zo groot, zo veelomvattend wordt dat ik het overzicht kwijt raak.
Het grappige is dat de situatie op zich heel leuk en spannend kan zijn, echt iets om naar uit te kijken. Iets wat geweldige resultaten beloofd wanneer alles eenmaal is gezegd en gedaan. Mijn gevoel van paniek ligt dus bijna altijd bij het proces om daar te komen.
De weg van waar ik nu ben, naar waar ik graag wil zijn.
Nu is er helemaal niets aan de hand wanneer er nog obstakels in dat pad zitten die het praktisch onmogelijk maken om die weg daadwerkelijk in te slaan; maar zo gauw die obstakels worden opgelost en de weg open voor me ligt…
Het lijkt wel of ik dan pas echt ga zien wat er allemaal bij komt kijken ~ iets wat heel overweldigend kan zijn.
Plannen maken is leuk, maar zo gauw die plannen gaan worden; zo gauw we dat waar we misschien al heel lang van hebben gedroomd gaan bereiken ~ dan komt opeens dat gevoel van paniek om de hoek kijken…
In zekere zin is een deel van dat gevoel een angst voor succes ~ een angst die veel groter kan zijn dan de angst om te falen.
Het is iets wat we bijna allemaal wel eens tegenkomen op ons pad en wat volkomen tegen alle logica indruist. Want wanneer we eindelijk op dat punt gekomen zijn dat we onze dromen; onze plannen eindelijk kunnen uitvoeren ~ dan zouden we toch helemaal blij moeten zijn? Dansen, zingen, springen…
En toch is daar dat gevoel van ‘Hemeltje, hoe ga ik dat allemaal voor elkaar krijgen?’; HELP!
De manier om daar weer uit te komen is bijna altijd door niet naar de hele situatie te kijken, maar naar stukken ervan. Stappen. En door niet tien stappen tegelijk te willen nemen, maar één voor één…
En voor je het weet zijn dan je plannen uitgevoerd en je dromen werkelijkheid geworden!
.
.
Het grappige is dat de situatie op zich heel leuk en spannend kan zijn, echt iets om naar uit te kijken. Iets wat geweldige resultaten beloofd wanneer alles eenmaal is gezegd en gedaan. Mijn gevoel van paniek ligt dus bijna altijd bij het proces om daar te komen.
De weg van waar ik nu ben, naar waar ik graag wil zijn.
Nu is er helemaal niets aan de hand wanneer er nog obstakels in dat pad zitten die het praktisch onmogelijk maken om die weg daadwerkelijk in te slaan; maar zo gauw die obstakels worden opgelost en de weg open voor me ligt…
Het lijkt wel of ik dan pas echt ga zien wat er allemaal bij komt kijken ~ iets wat heel overweldigend kan zijn.
Plannen maken is leuk, maar zo gauw die plannen gaan worden; zo gauw we dat waar we misschien al heel lang van hebben gedroomd gaan bereiken ~ dan komt opeens dat gevoel van paniek om de hoek kijken…
In zekere zin is een deel van dat gevoel een angst voor succes ~ een angst die veel groter kan zijn dan de angst om te falen.
Het is iets wat we bijna allemaal wel eens tegenkomen op ons pad en wat volkomen tegen alle logica indruist. Want wanneer we eindelijk op dat punt gekomen zijn dat we onze dromen; onze plannen eindelijk kunnen uitvoeren ~ dan zouden we toch helemaal blij moeten zijn? Dansen, zingen, springen…
En toch is daar dat gevoel van ‘Hemeltje, hoe ga ik dat allemaal voor elkaar krijgen?’; HELP!
De manier om daar weer uit te komen is bijna altijd door niet naar de hele situatie te kijken, maar naar stukken ervan. Stappen. En door niet tien stappen tegelijk te willen nemen, maar één voor één…
En voor je het weet zijn dan je plannen uitgevoerd en je dromen werkelijkheid geworden!
.
.
zondag 10 november 2013
Nieuw geheugen
Ik heb sinds gisteren nieuw geheugen. Het is lichter in gewicht, eleganter.
Niet alleen ziet het er anders uit, hoewel het nog steeds geheugen is, reageert het sneller en kan het in een mum van tijd meer informatie bekijken en onthouden dan het geheugen waar ik tot nu toe mee werkte.
Hetzelfde ~ en toch heel anders…
Daarom heb ik het een andere achtergrond gegeven. Meer blauw-groen dan het groen van het oude geheugen.
Daarna alle informatie uit het oude geheugen overgeheveld in het nieuwe geheugen.
Ik had gedacht dat ik gewoon alles over zou nemen, maar dat was toch niet het geval. Zeker 25% van alles wat in het oude geheugen lag opgeslagen was zo oud, stoffig en ongebruikt ~ dat het geen enkele zin had het nog langer mee te nemen.
Zo gaat het vaak in het leven.
Zonder een reden om iets te veranderen, kijken we niet gauw naar alle dingen die we met ons meedragen. We volgen een routine en ook wanneer dat wat we met ons meedragen eigenlijk te oud, te stoffig, te zwaar ~ kortom te nutteloos is om nog mee te nemen; is het comfortabeler om dat toch te doen dan om ernaar te kijken en te beslissen of we het nog in ons leven willen hebben. Of het ons nog helpt, of ons eigenlijk alleen maar in de weg zit.
Dus zolang er niets gebeurt, zolang er geen reden is om dat wat we niet meer nodig hebben ook daadwerkelijk los te laten ~ laten we het rusten.
En dan is er plotseling iets wat ons ertoe zet om dingen op een andere manier aan te pakken; en opeens komen we in actie.
Niet zo’n groot verschil met een nieuwe computer als je misschien zou denken…
.
.
Niet alleen ziet het er anders uit, hoewel het nog steeds geheugen is, reageert het sneller en kan het in een mum van tijd meer informatie bekijken en onthouden dan het geheugen waar ik tot nu toe mee werkte.
Hetzelfde ~ en toch heel anders…
Daarom heb ik het een andere achtergrond gegeven. Meer blauw-groen dan het groen van het oude geheugen.
Daarna alle informatie uit het oude geheugen overgeheveld in het nieuwe geheugen.
Ik had gedacht dat ik gewoon alles over zou nemen, maar dat was toch niet het geval. Zeker 25% van alles wat in het oude geheugen lag opgeslagen was zo oud, stoffig en ongebruikt ~ dat het geen enkele zin had het nog langer mee te nemen.
Zo gaat het vaak in het leven.
Zonder een reden om iets te veranderen, kijken we niet gauw naar alle dingen die we met ons meedragen. We volgen een routine en ook wanneer dat wat we met ons meedragen eigenlijk te oud, te stoffig, te zwaar ~ kortom te nutteloos is om nog mee te nemen; is het comfortabeler om dat toch te doen dan om ernaar te kijken en te beslissen of we het nog in ons leven willen hebben. Of het ons nog helpt, of ons eigenlijk alleen maar in de weg zit.
Dus zolang er niets gebeurt, zolang er geen reden is om dat wat we niet meer nodig hebben ook daadwerkelijk los te laten ~ laten we het rusten.
En dan is er plotseling iets wat ons ertoe zet om dingen op een andere manier aan te pakken; en opeens komen we in actie.
Niet zo’n groot verschil met een nieuwe computer als je misschien zou denken…
.
.
zondag 3 november 2013
Oei, een Koei!
Gisteren waren we in Zuid Limburg; zelfs met het regenachtige weer was het er prachtig! We hadden een afspraak in een hotel ~ en zo gauw we waren aangekomen werd het ons duidelijk dat de eigenaren ‘iets met koeien hebben’.
Tegenover de receptie hingen 12 foto’s van verschillende koeienrassen en op de balie stond het boekje: ‘Oei, een Koei, de handige gids om koeienrassen te herkennen tijdens uw wandeling in het Mergelland’.
(Meer informatie hierover vind je op: http://www.oeieenkoei.nl/index_bestanden/OeieenKoei.htm )
Eenmaal in gesprek met de eigenaar was deze snel ons te vertellen over zijn ‘koeien-hobby’. Zelf heeft hij één van de dwergrassen. Samen met zijn broer ~ ook een koe-enthousiast ~ zijn het boekje en de kalender tot stand gekomen. Alle opbrengsten gaan naar goede doelen.
Ik vind dit initiatief zo geweldig ~ niet om de al dan niet heilige koe ~ maar eerder omdat deze mensen dat waar ze een passie voor hebben op zo’n manier naar buiten hebben gebracht dat ze er op heel veel manieren mensen die het moeilijk hebben (dementerende ouderen in Nederland en straatkinderen in Peru) mee kunnen helpen.
In de energie waarin we leven op dit moment is het belangrijk juist die dingen te doen waar we enthousiast over zijn; waar we ‘warm voor lopen’ ~ waar we een passie voor hebben!
En dat geldt niet alleen voor onze hobby’s; dat geldt zeker ook voor onze dagelijkse bezigheden; voor ons werk (of in ieder geval hoe we ons werk doen) etc.
Op het eerste gezicht denken we dan dat dit totaal onmogelijk is... “Hoe kan ik nou geld verdienen met mijn hobby?” Maar wanneer we gaan kijken hoe het voor ons zou kunnen werken, dan blijkt vaak dat er meer mogelijkheden zijn dan we ooit hadden gedacht!
Iedereen heeft wel iets waar we meer over weten dan anderen; iets waar we anderen mee kunnen helpen; iets waar anderen bereid zijn om voor te betalen. En wanneer we het pad van onze passie dan met enthousiasme volgen kan daar al gauw iets moois uit groeien.
.
.
Tegenover de receptie hingen 12 foto’s van verschillende koeienrassen en op de balie stond het boekje: ‘Oei, een Koei, de handige gids om koeienrassen te herkennen tijdens uw wandeling in het Mergelland’.
(Meer informatie hierover vind je op: http://www.oeieenkoei.nl/index_bestanden/OeieenKoei.htm )
Eenmaal in gesprek met de eigenaar was deze snel ons te vertellen over zijn ‘koeien-hobby’. Zelf heeft hij één van de dwergrassen. Samen met zijn broer ~ ook een koe-enthousiast ~ zijn het boekje en de kalender tot stand gekomen. Alle opbrengsten gaan naar goede doelen.
Ik vind dit initiatief zo geweldig ~ niet om de al dan niet heilige koe ~ maar eerder omdat deze mensen dat waar ze een passie voor hebben op zo’n manier naar buiten hebben gebracht dat ze er op heel veel manieren mensen die het moeilijk hebben (dementerende ouderen in Nederland en straatkinderen in Peru) mee kunnen helpen.
In de energie waarin we leven op dit moment is het belangrijk juist die dingen te doen waar we enthousiast over zijn; waar we ‘warm voor lopen’ ~ waar we een passie voor hebben!
En dat geldt niet alleen voor onze hobby’s; dat geldt zeker ook voor onze dagelijkse bezigheden; voor ons werk (of in ieder geval hoe we ons werk doen) etc.
Op het eerste gezicht denken we dan dat dit totaal onmogelijk is... “Hoe kan ik nou geld verdienen met mijn hobby?” Maar wanneer we gaan kijken hoe het voor ons zou kunnen werken, dan blijkt vaak dat er meer mogelijkheden zijn dan we ooit hadden gedacht!
Iedereen heeft wel iets waar we meer over weten dan anderen; iets waar we anderen mee kunnen helpen; iets waar anderen bereid zijn om voor te betalen. En wanneer we het pad van onze passie dan met enthousiasme volgen kan daar al gauw iets moois uit groeien.
.
.
zondag 27 oktober 2013
Vroeger en nu
Vroeger was het leven zeker niet gemakkelijker dan nu. In vroeger tijden wanneer het soms voorkwam dat we niet te eten hadden, dan was dat meestal omdat de oogst maar matig was ~ of zelfs mislukt ~ en dat betekende dat ook onze buren geen brood op de plank hadden. Die konden ons dus ook niet helpen aan een maaltijd...
Tegenwoordig is er nog steeds honger in de wereld; en niet alleen in ontwikkelingslanden. Ook in ons land is het leven niet altijd zo gemakkelijk als we dat zouden willen.
Het verschil is dat het niet meer afhankelijk is van de oogst, van het weer, of van oorlogen.
Tegenwoordig is het de economische situatie die ons parten speelt; zei het nu meer individueel dan over een groter gebied.
En de keuzes hoe we daar me omgaan zijn nog altijd lastig.
In vroegere tijden van honger werd het plotseling aantrekkelijk om in dienst te treden bij een edelman of edelvrouw, of zelfs toe te treden tot een klooster om op die manier een betere kans te hebben om te overleven. Zelfs wanneer dat op geen enkele manier overeen kwam met onze idealen, maar het was enige stap die we konden nemen op dat punt in ons leven ~ in die tijd.
Tegenwoordig hebben we nog altijd niet veel keuzes om ons leven te verbeteren wanneer we onszelf in grote economische problemen bevinden...
Als er al keuzes zijn is de kans groot dat we deze niet kunnen zien omdat we midden in de situatie zitten en met de rug tegen de muur staan.
Iets anders wat vroeger gold, maar wat in deze tijd misschien zelfs nog meer speelt, is het besef dat wanneer we onszelf in een positie bevinden waar we niet willen zijn ~ of dat nu komt door keuzes die we zelf gemaakt hebben of door omstandigheden waar we weinig of niets aan kunnen doen ~ dat er dingen mogen veranderen.
Grote problemen ~ maar ook kleine problemen ~ geven aan dat we op een nadere manier naar ons leven mogen gaan kijken. Dat we onze prioriteiten anders mogen gaan stellen. Dat we mogen ontdekken waar onze normen en waarden ons nog steeds helpen, maar ook welke houding, normen en/of waarden ons nu tegenhouden. En wanneer we dat doen, dan blijken er vaak openingen op ons pad te komen waar we ons eerder niet van bewust waren...
De oplossingen waren vroeger niet gemakkelijk en zijn dat nog steeds niet.
Het enige dat altijd duidelijk is, is dat de manier waarop we to t nu toe onze problemen hebben opgelost niet meer werkt. We mogen het nu anders gaan doen...
.
.
Tegenwoordig is er nog steeds honger in de wereld; en niet alleen in ontwikkelingslanden. Ook in ons land is het leven niet altijd zo gemakkelijk als we dat zouden willen.
Het verschil is dat het niet meer afhankelijk is van de oogst, van het weer, of van oorlogen.
Tegenwoordig is het de economische situatie die ons parten speelt; zei het nu meer individueel dan over een groter gebied.
En de keuzes hoe we daar me omgaan zijn nog altijd lastig.
In vroegere tijden van honger werd het plotseling aantrekkelijk om in dienst te treden bij een edelman of edelvrouw, of zelfs toe te treden tot een klooster om op die manier een betere kans te hebben om te overleven. Zelfs wanneer dat op geen enkele manier overeen kwam met onze idealen, maar het was enige stap die we konden nemen op dat punt in ons leven ~ in die tijd.
Tegenwoordig hebben we nog altijd niet veel keuzes om ons leven te verbeteren wanneer we onszelf in grote economische problemen bevinden...
Als er al keuzes zijn is de kans groot dat we deze niet kunnen zien omdat we midden in de situatie zitten en met de rug tegen de muur staan.
Iets anders wat vroeger gold, maar wat in deze tijd misschien zelfs nog meer speelt, is het besef dat wanneer we onszelf in een positie bevinden waar we niet willen zijn ~ of dat nu komt door keuzes die we zelf gemaakt hebben of door omstandigheden waar we weinig of niets aan kunnen doen ~ dat er dingen mogen veranderen.
Grote problemen ~ maar ook kleine problemen ~ geven aan dat we op een nadere manier naar ons leven mogen gaan kijken. Dat we onze prioriteiten anders mogen gaan stellen. Dat we mogen ontdekken waar onze normen en waarden ons nog steeds helpen, maar ook welke houding, normen en/of waarden ons nu tegenhouden. En wanneer we dat doen, dan blijken er vaak openingen op ons pad te komen waar we ons eerder niet van bewust waren...
De oplossingen waren vroeger niet gemakkelijk en zijn dat nog steeds niet.
Het enige dat altijd duidelijk is, is dat de manier waarop we to t nu toe onze problemen hebben opgelost niet meer werkt. We mogen het nu anders gaan doen...
.
.
zondag 20 oktober 2013
Een land van vele gezichten...
Zelfs binnen een klein land als Nederland hoef je maar een paar uur te rijden om een heel andere kant van ons land te zien. Niet alleen wat betreft de natuur en hoe er gebouwd wordt, maar ook hoe de taal je in de oren klinkt. Het is gemakkelijk om je in het buitenland te wanen...
Twee uur rijden vanuit Utrecht en we bevinden ons in een zonnig, toeristisch heuvellandschap waar smalle wegen langs de vele kapelletjes slingeren. Gemoedelijk, plezierig en zonder enige haast.
Waren we in een andere richting gereden, dan konden we nu aan zee zijn. Of op een dijk staan die het water uit het vlakke winderige land houdt... En veel van die plekjes waar je eigenlijk heel gemakkelijk naar toe kunt rijden zijn ons onbekend. Vaak zijn we dan ook verbaasd over hoe mooi ze eigenlijk zijn...
Net als ons land hebben ook wij vele aspecten; en net als ons in ons land zijn daar vaak aspecten bij die we misschien niet eens van onszelf kennen. Dingen waarvan we niet wisten dat we ze konden. Activiteiten waarvan we nooit doorhadden dat we ze leuk vinden; smaken die we nooit eerder geproefd hebben en die we heel lekker blijken te vinden!
We zijn niet alleen ‘spiritueel’, of ‘vader’, ‘moeder’, ‘accountant’, ‘directeur’, ‘coach’... Eigenlijk zijn we van alles een beetje. We zijn spiritueel, hebben een baan, betalen de rekeningen, plannen onze activiteiten, helpen onze familie en vrienden. Met ander woorden; we zijn mens.
In ons ‘mens zijn’ brengen we dan al die aspecten van het leven samen met al die verschillende kanten van onszelf om op die manier een soort van eenheid te creëren. Een heelheid.
Niet door altijd precies hetzelfde te zijn, maar juist door onszelf de flexibiliteit te gunnen om nieuwe aspecten van onszelf te ontdekken en naar buiten te brengen...
.
.
Twee uur rijden vanuit Utrecht en we bevinden ons in een zonnig, toeristisch heuvellandschap waar smalle wegen langs de vele kapelletjes slingeren. Gemoedelijk, plezierig en zonder enige haast.
Waren we in een andere richting gereden, dan konden we nu aan zee zijn. Of op een dijk staan die het water uit het vlakke winderige land houdt... En veel van die plekjes waar je eigenlijk heel gemakkelijk naar toe kunt rijden zijn ons onbekend. Vaak zijn we dan ook verbaasd over hoe mooi ze eigenlijk zijn...
Net als ons land hebben ook wij vele aspecten; en net als ons in ons land zijn daar vaak aspecten bij die we misschien niet eens van onszelf kennen. Dingen waarvan we niet wisten dat we ze konden. Activiteiten waarvan we nooit doorhadden dat we ze leuk vinden; smaken die we nooit eerder geproefd hebben en die we heel lekker blijken te vinden!
We zijn niet alleen ‘spiritueel’, of ‘vader’, ‘moeder’, ‘accountant’, ‘directeur’, ‘coach’... Eigenlijk zijn we van alles een beetje. We zijn spiritueel, hebben een baan, betalen de rekeningen, plannen onze activiteiten, helpen onze familie en vrienden. Met ander woorden; we zijn mens.
In ons ‘mens zijn’ brengen we dan al die aspecten van het leven samen met al die verschillende kanten van onszelf om op die manier een soort van eenheid te creëren. Een heelheid.
Niet door altijd precies hetzelfde te zijn, maar juist door onszelf de flexibiliteit te gunnen om nieuwe aspecten van onszelf te ontdekken en naar buiten te brengen...
.
.
zondag 13 oktober 2013
Schiphol in de regen
Vanmorgen heb ik Sam opgehaald van Schiphol. Op sommige plaatsen stond het regenwater over alle vijf de rijbanen van de A2 ~ en het bleef maar regenen. De opstijgende vliegtuigen waren in een mum van tijd in de wolken verdwenen.
Typisch zo’n moment waarop ik twijfel aan de wijsheid om vanaf Schiphol weer terug te gaan naar Utrecht; in plaats van naar een warme, zonnige bestemming te vertrekken...
Het is dus nog steeds waar; het gras is nog steeds groener aan de andere kant van het hek.
Dit principe heeft alles te maken met acceptatie. De acceptatie dat het goed is waar je bent ~ waar dat dan ook is.
Dat betekent niet dat er niets is wat je anders zou wensen of wilt veranderen. Er zijn vaak nog steeds dingen die niet (of minder goed) voor je werken en het is helemaal geen probleem om die dingen dan te gaan veranderen ~ vanuit de acceptatie dat de plek waar je bent de juiste plek is op dit moment. Zelfs als je nog niet weet hoe je die dingen kunt veranderen...
Het begint dus bij de acceptatie van dat wat er op dit moment is in het leven. Met alle goede en minder goede dingen. Dan kun je daarnaar kijken en eenkeuze maken om die dingen die je niet helpen in je leven te gaan veranderen; met als eerste stap de beslissing om dat te gaan doen. Heb je die beslissing eenmaal genomen, dan komen er vaak vanzelf wegen op je pad om dat ook te laten gebeuren ~ dingen die je worden aangereikt, of eenkans waar je nooit aan gedacht had...
Mijn keuze vandaag is regen, wind, kachel aan, boek en koffie...
En de acceptatie dat zo’n herfstdag goed is. Dat ik nog steeds op de juiste tijd op de juiste plek ben.
.
.
Typisch zo’n moment waarop ik twijfel aan de wijsheid om vanaf Schiphol weer terug te gaan naar Utrecht; in plaats van naar een warme, zonnige bestemming te vertrekken...
Het is dus nog steeds waar; het gras is nog steeds groener aan de andere kant van het hek.
Dit principe heeft alles te maken met acceptatie. De acceptatie dat het goed is waar je bent ~ waar dat dan ook is.
Dat betekent niet dat er niets is wat je anders zou wensen of wilt veranderen. Er zijn vaak nog steeds dingen die niet (of minder goed) voor je werken en het is helemaal geen probleem om die dingen dan te gaan veranderen ~ vanuit de acceptatie dat de plek waar je bent de juiste plek is op dit moment. Zelfs als je nog niet weet hoe je die dingen kunt veranderen...
Het begint dus bij de acceptatie van dat wat er op dit moment is in het leven. Met alle goede en minder goede dingen. Dan kun je daarnaar kijken en eenkeuze maken om die dingen die je niet helpen in je leven te gaan veranderen; met als eerste stap de beslissing om dat te gaan doen. Heb je die beslissing eenmaal genomen, dan komen er vaak vanzelf wegen op je pad om dat ook te laten gebeuren ~ dingen die je worden aangereikt, of eenkans waar je nooit aan gedacht had...
Mijn keuze vandaag is regen, wind, kachel aan, boek en koffie...
En de acceptatie dat zo’n herfstdag goed is. Dat ik nog steeds op de juiste tijd op de juiste plek ben.
.
.
zondag 6 oktober 2013
Gezond verstand
Ons ‘gewone gezonde verstand’ is misschien wel veel belangrijker dan we denken... Zolang we ons gezonde verstand gebruiken ~ voor onszelf denken ~ nemen we niet alles wat we horen of lezen zomaar voor waarheid aan.
Aan de ene kant zei Albert Einstein: "Common sense is the collection of prejudices acquired by age eighteen." ~ “Gezond verstand is de verzameling vooroordelen verworven voor ons achtiende jaar”.
Aan de andere kant geldt dat wanneer ons ‘gezonde verstand’ ons verteld dat er iets niet klopt, we er goed aan doen om een pas op de plaats te maken en te kijken wat er werkelijk speelt.
Dat betekent niet dat we alles afwijzen wat we niet begrijpen, maar wel dat we ~ of we iets begrijpen of niet; of we iets raar vinden of gewoon ~ kijken of het iets is wat we in ons leven willen hebben. Kijken of het iets is waar we bij betrokken willen zijn op dit punt in ons leven.
Dan kan blijken dat dingen waar we mee zijn opgegroeid ~ die ‘vooroordelen’ waar Albert Einstein het over heeft ~ wanneer we daar opnieuw naar kijken nu we volwassen zijn, dat we zien dat het eigenlijk niet meer in ons leven past. Ons gezond verstand zegt dan dat wij dit niet meer in ons leven willen hebben.
Misschien omdat het voor ons ~ op dit punt van ons leven ~ geen toegevoegde waarde geeft. Of omdat wat wij belangrijk vinden in ons leven iets anders is dan wat onze ouders vroeger belangrijk vonden.
Maar het kan ook zijn dat het concept waarmee we geconfronteerd worden voor ons zo ‘far out’ zijn, zo onbegrijpelijk dat we er ~ tenminste op dit moment ~ niet bij betrokken willen zijn.
Met andere woorden, het is goed om de dingen die we ervaren, horen, leren te staven aan ons ‘gezond verstand’, om zo te zien ‘of we er iets mee kunnen’ in ons leven. Om vragen te blijven stellen. Om nieuwe dingen te blijven ontdekken, om avonturen te beleven...
Iets waar Albert Einstein het volgende over zei: "The important thing is not to stop questioning. Curiosity has its own reason for existing." ~ “Het belangrijkste is om nooit te stoppen met vragen stellen. Nieuwsgierigheid heeft zijn eigen reden om te bestaan.”
.
.
Aan de ene kant zei Albert Einstein: "Common sense is the collection of prejudices acquired by age eighteen." ~ “Gezond verstand is de verzameling vooroordelen verworven voor ons achtiende jaar”.
Aan de andere kant geldt dat wanneer ons ‘gezonde verstand’ ons verteld dat er iets niet klopt, we er goed aan doen om een pas op de plaats te maken en te kijken wat er werkelijk speelt.
Dat betekent niet dat we alles afwijzen wat we niet begrijpen, maar wel dat we ~ of we iets begrijpen of niet; of we iets raar vinden of gewoon ~ kijken of het iets is wat we in ons leven willen hebben. Kijken of het iets is waar we bij betrokken willen zijn op dit punt in ons leven.
Dan kan blijken dat dingen waar we mee zijn opgegroeid ~ die ‘vooroordelen’ waar Albert Einstein het over heeft ~ wanneer we daar opnieuw naar kijken nu we volwassen zijn, dat we zien dat het eigenlijk niet meer in ons leven past. Ons gezond verstand zegt dan dat wij dit niet meer in ons leven willen hebben.
Misschien omdat het voor ons ~ op dit punt van ons leven ~ geen toegevoegde waarde geeft. Of omdat wat wij belangrijk vinden in ons leven iets anders is dan wat onze ouders vroeger belangrijk vonden.
Maar het kan ook zijn dat het concept waarmee we geconfronteerd worden voor ons zo ‘far out’ zijn, zo onbegrijpelijk dat we er ~ tenminste op dit moment ~ niet bij betrokken willen zijn.
Met andere woorden, het is goed om de dingen die we ervaren, horen, leren te staven aan ons ‘gezond verstand’, om zo te zien ‘of we er iets mee kunnen’ in ons leven. Om vragen te blijven stellen. Om nieuwe dingen te blijven ontdekken, om avonturen te beleven...
Iets waar Albert Einstein het volgende over zei: "The important thing is not to stop questioning. Curiosity has its own reason for existing." ~ “Het belangrijkste is om nooit te stoppen met vragen stellen. Nieuwsgierigheid heeft zijn eigen reden om te bestaan.”
.
.
zondag 29 september 2013
De wind
Vandaag is het een prachtige nazomerdag! De zon schijnt en wanneer je een beschut plekje vindt is het nog steeds warm. Echt zo’n dag om na te genieten van de zomer voordat het herfstweer ‘toeslaat’...
Maar wanneer je buiten wandelt, dan blijkt dat er ook een fikse (oosten)wind staat.
Een wind die veranderingen met zich mee brengt. Een ‘frisse wind’ die ons uitnodigt om dingen op een nieuwe manier te gaan bekijken.
Omdat we al in de ‘herfst-energie’ zitten geldt die uitnodiging met name voor die dingen waar we in het afgelopen jaar mee bezig zijn geweest. Dat kunnen wensen of verlangens zijn die steeds in onze gedachten terug blijven komen, terwijl we eigenlijk geen manier zien om ze in ons leven te brengen. Maar ook veranderingen in ons werk, onze relaties, vriendschappen... En misschien wel het meeste patronen die we wel zijn gaan herkennen, maar die we nog moeilijk vinden om te doorbreken...
De wind brengt die inzichten dat we opeens kunnen zien hoe het anders kan.
Hoe we andere keuzes kunnen en mogen maken. Hoe we onze focus kunnen verleggen ~ soms maar een heel klein beetje ~ en zo plotseling veel meer ruimte voor onszelf creëren.
Het is hoe wij nu oogsten wat we hebben gezaaid.
De zaadjes waren de gedachten, de mijmeringen en de stappen die we al in de goede richting hebben gezet ~ nu zien hoe het mooier, beter, blijer kan; dat is de oogst.
Bij die oogst hoort ook een bedankje. Vaak is dat een bedankje naar jezelf toe. Een bedankje dat je de stappen hebt durven zetten. Een bedankje dat je echt naar die situatie hebt kunnen kijken. Een bedankje dat je die ‘frisse wind’ met alle veranderingen die deze met zich meebrengt in je leven toe wilt laten...
Dus geniet van een dag als vandaag!
Laat de zon binnenstromen en wees je bewust van de dingen die jij nu mag gaan oogsten!
.
.
Maar wanneer je buiten wandelt, dan blijkt dat er ook een fikse (oosten)wind staat.
Een wind die veranderingen met zich mee brengt. Een ‘frisse wind’ die ons uitnodigt om dingen op een nieuwe manier te gaan bekijken.
Omdat we al in de ‘herfst-energie’ zitten geldt die uitnodiging met name voor die dingen waar we in het afgelopen jaar mee bezig zijn geweest. Dat kunnen wensen of verlangens zijn die steeds in onze gedachten terug blijven komen, terwijl we eigenlijk geen manier zien om ze in ons leven te brengen. Maar ook veranderingen in ons werk, onze relaties, vriendschappen... En misschien wel het meeste patronen die we wel zijn gaan herkennen, maar die we nog moeilijk vinden om te doorbreken...
De wind brengt die inzichten dat we opeens kunnen zien hoe het anders kan.
Hoe we andere keuzes kunnen en mogen maken. Hoe we onze focus kunnen verleggen ~ soms maar een heel klein beetje ~ en zo plotseling veel meer ruimte voor onszelf creëren.
Het is hoe wij nu oogsten wat we hebben gezaaid.
De zaadjes waren de gedachten, de mijmeringen en de stappen die we al in de goede richting hebben gezet ~ nu zien hoe het mooier, beter, blijer kan; dat is de oogst.
Bij die oogst hoort ook een bedankje. Vaak is dat een bedankje naar jezelf toe. Een bedankje dat je de stappen hebt durven zetten. Een bedankje dat je echt naar die situatie hebt kunnen kijken. Een bedankje dat je die ‘frisse wind’ met alle veranderingen die deze met zich meebrengt in je leven toe wilt laten...
Dus geniet van een dag als vandaag!
Laat de zon binnenstromen en wees je bewust van de dingen die jij nu mag gaan oogsten!
.
.
zondag 22 september 2013
Het verleden
Het verleden is één van die dingen die twee gezichten hebben.
Aan de ene kant is het verleden dat wat ons heeft gevormd. Het zijn de stappen die we al hebben genomen op ons persoonlijke pad. Het zijn de ervaringen ~ de goede, leuke ervaringen en de niet zo geweldige ervaringen; van die ervaringen waarvan we zeggen dat we zonder hadden gekund ~ die ons uiteindelijk op dat punt in ons leven hebben gebracht waar we nu zijn.
Ons verleden geeft ons wortels, het is onze stamboom. De kleine en grote rituelen die bij onze familie horen, hoe we kerst wel of niet vieren, of pasen, verjaardagen; noem maar op die allemaal bijdragen aan onze wortels ~ ons fundament, van waaruit we onze volgende stap op ons pad nemen.
Vanuit dit perspectief is het verleden iets om dankbaar voor te zijn. Het is een plaatje van het verleden waarin iedere ervaring een stapsteen wordt voor onze volgende ervaring. En zo gauw we op die volgende steen gestapt zijn, staan we los van die vorige steen. Dat is dan slechts een herinnering...
Aan de andere kant zijn er dingen in het verleden die we beter kunnen laten rusten. Dingen die we graag zouden loslaten. Waar we afstand van zouden willen nemen, zodat we verder kunnen met ons leven zonder steeds te worden terug getrokken in die ene ervaring, die ene gebeurtenis, dat ene patroon...
Wanneer we vanuit dit standpunt kijken naar het verleden, dan lijkt het verleden een gevangenis. Een kooi die gemaakt is van een ervaring, een patroon, of een reeks van gebeurtenissen waaruit we maar niet kunnen ontsnappen en die alles wat er in ons leven gebeurt lijkt te kleuren.
Het bepaalt ons gedrag en het bepaald hoe we de dingen die we tegenkomen op ons pad ervaren ~ positief of negatief. En dat staat over het algemeen geheel en al los van de feitelijke situatie die we tegenkomen!
Dit maakt het lastig om met het verleden om te gaan.
We willen niet “onze wortels afhakken” en daarmee ons fundament verzwakken. We willen geen stapstenen verwijderen omdat dit ons levenspad moeilijker begaanbaar kan maken.
Aan de andere kant willen we ook niet dat het verleden ons gevangen houdt in (gedrags)patronen die het ons steeds moeilijker maken om ons leven zo te leven als we dat wensen.
Het is dus zaak om af en toe rustig te gaan kijken waar in ons leven we door ons verleden “gevangen worden gehouden” en een manier te zoeken om de deur van die “gevangenis” open te zetten zodat we er uit kunnen lopen...
Iets wat sommigen het liefste stilletjes en alleen doen, terwijl anderen daar graag wat hulp bij willen hebben ~ bijvoorbeeld door middel van een reading, een healing of een kinesiologie sessie...
http://www.cheiron-wellness.nl/
Aan de ene kant is het verleden dat wat ons heeft gevormd. Het zijn de stappen die we al hebben genomen op ons persoonlijke pad. Het zijn de ervaringen ~ de goede, leuke ervaringen en de niet zo geweldige ervaringen; van die ervaringen waarvan we zeggen dat we zonder hadden gekund ~ die ons uiteindelijk op dat punt in ons leven hebben gebracht waar we nu zijn.
Ons verleden geeft ons wortels, het is onze stamboom. De kleine en grote rituelen die bij onze familie horen, hoe we kerst wel of niet vieren, of pasen, verjaardagen; noem maar op die allemaal bijdragen aan onze wortels ~ ons fundament, van waaruit we onze volgende stap op ons pad nemen.
Vanuit dit perspectief is het verleden iets om dankbaar voor te zijn. Het is een plaatje van het verleden waarin iedere ervaring een stapsteen wordt voor onze volgende ervaring. En zo gauw we op die volgende steen gestapt zijn, staan we los van die vorige steen. Dat is dan slechts een herinnering...
Aan de andere kant zijn er dingen in het verleden die we beter kunnen laten rusten. Dingen die we graag zouden loslaten. Waar we afstand van zouden willen nemen, zodat we verder kunnen met ons leven zonder steeds te worden terug getrokken in die ene ervaring, die ene gebeurtenis, dat ene patroon...
Wanneer we vanuit dit standpunt kijken naar het verleden, dan lijkt het verleden een gevangenis. Een kooi die gemaakt is van een ervaring, een patroon, of een reeks van gebeurtenissen waaruit we maar niet kunnen ontsnappen en die alles wat er in ons leven gebeurt lijkt te kleuren.
Het bepaalt ons gedrag en het bepaald hoe we de dingen die we tegenkomen op ons pad ervaren ~ positief of negatief. En dat staat over het algemeen geheel en al los van de feitelijke situatie die we tegenkomen!
Dit maakt het lastig om met het verleden om te gaan.
We willen niet “onze wortels afhakken” en daarmee ons fundament verzwakken. We willen geen stapstenen verwijderen omdat dit ons levenspad moeilijker begaanbaar kan maken.
Aan de andere kant willen we ook niet dat het verleden ons gevangen houdt in (gedrags)patronen die het ons steeds moeilijker maken om ons leven zo te leven als we dat wensen.
Het is dus zaak om af en toe rustig te gaan kijken waar in ons leven we door ons verleden “gevangen worden gehouden” en een manier te zoeken om de deur van die “gevangenis” open te zetten zodat we er uit kunnen lopen...
Iets wat sommigen het liefste stilletjes en alleen doen, terwijl anderen daar graag wat hulp bij willen hebben ~ bijvoorbeeld door middel van een reading, een healing of een kinesiologie sessie...
http://www.cheiron-wellness.nl/
zondag 15 september 2013
Mijlpalen en zevenmijlslaarzen
Ken je dat gevoel dat je niet bent waar je wilt zijn op je pad en dat hoe hard je ook werkt om daar uit te stappen en voortgang te boeken naar die plek waar je wel wilt zijn ~ dat toch steeds maar geen effect lijkt te hebben? Dat je die mijlpaal al heel lang kunt zien, maar hem toch niet lijkt te kunnen bereiken?
Heel vaak hebben we dan een vastomlijnd plan hoe we die mijlpaal willen bereiken. Een idee dat we van A naar B, naar C gaan om dan uit te komen bij D. Een plan dat in theorie helemaal moet kunnen werken en toch maar steeds niet die resultaten geeft die we ervan verwachten...
Het goede nieuws is dat je niet de enige bent die dit overkomt!
In deze tijd waarin de stroom van de energie steeds belangrijker wordt en de (oude) structuur steeds verder naar de achtergrond gedrongen wordt blijkt dat de gestructureerde aanpak lang niet altijd meer werkt.
Dat betekent echter niet dat de stappen die je tot nog toe hebt gezet voor niets zijn geweest ~ ze hebben je alleen nog niet daar gebracht waar je heen wilt.
Om daar wel te komen kan het soms handiger zijn om alleen de mijlpaal in het oog te houden en je stappen te zetten zoals ze op dat moment het beste voelen ~ zonder een vantevoren opgezet plan of structuur.
En dan kan plosteling blijken dat je zevenmijlslaarzen hebt aangetrokken!
Dan kan het je zomaar gebeuren dat je niet alleen je mijlpaal bereikt, maar ook de volgende en de volgende...
Gewoon omdat je er op een andere manier mee bent omgegaan; er op een andere manier naar hebt gekeken. Je het idee dat je die mijlpaal op een bepaalde manier moet bereiken, je bepaalde dingen op een bepaalde manier moet doen hebt losgelaten.
Klinkt eenvoudig, maar betekent vaak dat we even een stap terug moeten zetten om te kijken waar we staan. Om te zien hoe we het proberen te doen ‘op onze manier’ en wat we daarin anders mogen doen. Hoe we met de stroom mee mogen zwemmen in plaats van ertegenin. En dat kan heel confronterend zijn; maar is het ook zeker waard!
Want wie wil er nu niet die zevenmijlslaarzen aantrekken?
.
.
Heel vaak hebben we dan een vastomlijnd plan hoe we die mijlpaal willen bereiken. Een idee dat we van A naar B, naar C gaan om dan uit te komen bij D. Een plan dat in theorie helemaal moet kunnen werken en toch maar steeds niet die resultaten geeft die we ervan verwachten...
Het goede nieuws is dat je niet de enige bent die dit overkomt!
In deze tijd waarin de stroom van de energie steeds belangrijker wordt en de (oude) structuur steeds verder naar de achtergrond gedrongen wordt blijkt dat de gestructureerde aanpak lang niet altijd meer werkt.
Dat betekent echter niet dat de stappen die je tot nog toe hebt gezet voor niets zijn geweest ~ ze hebben je alleen nog niet daar gebracht waar je heen wilt.
Om daar wel te komen kan het soms handiger zijn om alleen de mijlpaal in het oog te houden en je stappen te zetten zoals ze op dat moment het beste voelen ~ zonder een vantevoren opgezet plan of structuur.
En dan kan plosteling blijken dat je zevenmijlslaarzen hebt aangetrokken!
Dan kan het je zomaar gebeuren dat je niet alleen je mijlpaal bereikt, maar ook de volgende en de volgende...
Gewoon omdat je er op een andere manier mee bent omgegaan; er op een andere manier naar hebt gekeken. Je het idee dat je die mijlpaal op een bepaalde manier moet bereiken, je bepaalde dingen op een bepaalde manier moet doen hebt losgelaten.
Klinkt eenvoudig, maar betekent vaak dat we even een stap terug moeten zetten om te kijken waar we staan. Om te zien hoe we het proberen te doen ‘op onze manier’ en wat we daarin anders mogen doen. Hoe we met de stroom mee mogen zwemmen in plaats van ertegenin. En dat kan heel confronterend zijn; maar is het ook zeker waard!
Want wie wil er nu niet die zevenmijlslaarzen aantrekken?
.
.
zondag 8 september 2013
De natuur danst!
Vanmorgen werd ik wakker van de geluiden van muziek en dans die door het open raam naar binnen kwamen. De eerste regen na een lange droge zomer ~ die voor ons best had mogen doorgaan ~ en de natuur die daar onmiddelijk op reageert.
Eerst is er de schoonmaak of purificatie. Alle stof wordt weggespoeld van de planten en de bomen, maar ook uit de lucht. En dan komen de geuren... Plotseling ruik je de tuinkruiden en de laatste anjertjes.
En wanneer de regen dan verminderd en het langzamerhand weer droog wordt lijken de kleuren helderder ~ zie ik opeens dat de bessen van de meidoorn al helemaal rood zijn.
Prachtig!
De natuur die danst op de muziek van de regen... Uitgelaten! En als je heel goed luistert hoor je de zachte stemmetjes van de elementaaltjes lachen en zingen...
Het is iets wat wij mensen eigenlijk ook zouden moeten doen. Zo gauw er een reden is even de boel de boel laten en even helemaal los gaan... Niet in de zin van ‘de bloemetjes buiten zetten’, van (teveel) eten en drinken ~ maar eerder door onszelf toe te staan die onbevangen blijheid echt te voelen; werkelijk te ervaren. Door te dansen zoals de natuur danst bij de eerste regen na een lange droogte.
Het maakt dat we op een andere manier naar ons leven kunnen gaan kijken ~ dingen scherper kunnen gaan zien en een helderder inzicht krijgen in wat er aan de hand is. Daardoor wordt ook de beslissing waar we wel en waar we geen energie in willen steken gemakkelijker.
Zeker in deze tijd vol van veranderingen kan bijna niemand zeggen dat het leven ‘één groot feest is’. Maar dat maakt het juist nog belangrijker om ~ wanneer we daar een reden voor hebben ~ dat te vieren en even te genieten; te dansen en zingen...
Want het zijn juist die momenten die ons opladen en de energie geven om die volgende stap op ons pad te kunnen zetten.
Eerst is er de schoonmaak of purificatie. Alle stof wordt weggespoeld van de planten en de bomen, maar ook uit de lucht. En dan komen de geuren... Plotseling ruik je de tuinkruiden en de laatste anjertjes.
En wanneer de regen dan verminderd en het langzamerhand weer droog wordt lijken de kleuren helderder ~ zie ik opeens dat de bessen van de meidoorn al helemaal rood zijn.
Prachtig!
De natuur die danst op de muziek van de regen... Uitgelaten! En als je heel goed luistert hoor je de zachte stemmetjes van de elementaaltjes lachen en zingen...
Het is iets wat wij mensen eigenlijk ook zouden moeten doen. Zo gauw er een reden is even de boel de boel laten en even helemaal los gaan... Niet in de zin van ‘de bloemetjes buiten zetten’, van (teveel) eten en drinken ~ maar eerder door onszelf toe te staan die onbevangen blijheid echt te voelen; werkelijk te ervaren. Door te dansen zoals de natuur danst bij de eerste regen na een lange droogte.
Het maakt dat we op een andere manier naar ons leven kunnen gaan kijken ~ dingen scherper kunnen gaan zien en een helderder inzicht krijgen in wat er aan de hand is. Daardoor wordt ook de beslissing waar we wel en waar we geen energie in willen steken gemakkelijker.
Zeker in deze tijd vol van veranderingen kan bijna niemand zeggen dat het leven ‘één groot feest is’. Maar dat maakt het juist nog belangrijker om ~ wanneer we daar een reden voor hebben ~ dat te vieren en even te genieten; te dansen en zingen...
Want het zijn juist die momenten die ons opladen en de energie geven om die volgende stap op ons pad te kunnen zetten.
zondag 1 september 2013
Levensverhalen
Ik vind beurzen leuk. Om er te staan en te laten zien wat ik doe, maar ook om er rond te kijken en te zien waar anderen mee bezig zijn. Het ‘gedoe’, de drukte, het gevarieerde aanbod en niet in de laatste plaats de ontmoetingen. Het opnieuw zien en bijpraten met degenen die je al kent en het kennismaken met mensen die je (nog) niet kent.
Waar ik dan altijd hevig van onder de indruk ben is wat een bijzondere mensen je dan tegenkomt. Niet alleen de standhouders die allemaal daar ‘hun eigen trom komen slaan’, hun waren aanprijzen en in korte sessies je laten ervaren waar ze goed in zijn ~ readings, massages, yoga, ‘hugs’, een goed gesprek ~ je kunt het zo gek niet bedenken of je vindt het op zo’n beurs... Maar juist ook de bezoekers zijn stuk voor stuk mooie, unieke mensen. En soms vraag ik me dan wel eens af wie de ‘leraar’ is en wie de ‘student’.
Natuurlijk is dit niet alleen waar voor beurzen. Je kunt overal mensen ontmoeten en wanneer je de tijd neemt om een kwartiertje met iemand door te brengen is de kans groot dat je dan ook een hoop van die ander kunt leren. Of die ander een hint of twee kunt geven voor hoe die verder kan op haar of zijn pad.
Maar de realiteit is dat we daar in ons dagelijkse leven meestal de tijd niet voor nemen. Veel te vaak zijn we onderweg van het ene naar het andere; druk in de weer om van alles te doen. En terwijl we zo achter onze gedachten aanrennen, vergeten we de bijzondere mens die we zijn. Vergeten we de tijd te nemen om anderen te ontmoeten; te luisteren wat ze te vertellen hebben.
In deze tijd vinden we al gauw dat we geen tijd hebben voor verhalen.
En dat is jammer! Want daardoor verleren we niet alleen te luisteren naar de verhalen van anderen, we vergeten ook onze eigen verhalen over wie we zijn, wat we hebben meegemaakt en welke lessen we daardoor hebben geleerd.
De verhalen over de sprongen in het duister die ons hebben geleerd te vertrouwen. Of over die ‘zekere winst’-situatie die ons in één groot grijs moeras deed belanden. Of...
De voorbeelden zijn talloos want we hebben allemaal wel verhalen te vertellen. Levensverhalen.
Maar zonder iemand die bereidt is de tijd te nemen om ernaar te luisteren ~ is er geen reden ze te vertellen...
.
.
Waar ik dan altijd hevig van onder de indruk ben is wat een bijzondere mensen je dan tegenkomt. Niet alleen de standhouders die allemaal daar ‘hun eigen trom komen slaan’, hun waren aanprijzen en in korte sessies je laten ervaren waar ze goed in zijn ~ readings, massages, yoga, ‘hugs’, een goed gesprek ~ je kunt het zo gek niet bedenken of je vindt het op zo’n beurs... Maar juist ook de bezoekers zijn stuk voor stuk mooie, unieke mensen. En soms vraag ik me dan wel eens af wie de ‘leraar’ is en wie de ‘student’.
Natuurlijk is dit niet alleen waar voor beurzen. Je kunt overal mensen ontmoeten en wanneer je de tijd neemt om een kwartiertje met iemand door te brengen is de kans groot dat je dan ook een hoop van die ander kunt leren. Of die ander een hint of twee kunt geven voor hoe die verder kan op haar of zijn pad.
Maar de realiteit is dat we daar in ons dagelijkse leven meestal de tijd niet voor nemen. Veel te vaak zijn we onderweg van het ene naar het andere; druk in de weer om van alles te doen. En terwijl we zo achter onze gedachten aanrennen, vergeten we de bijzondere mens die we zijn. Vergeten we de tijd te nemen om anderen te ontmoeten; te luisteren wat ze te vertellen hebben.
In deze tijd vinden we al gauw dat we geen tijd hebben voor verhalen.
En dat is jammer! Want daardoor verleren we niet alleen te luisteren naar de verhalen van anderen, we vergeten ook onze eigen verhalen over wie we zijn, wat we hebben meegemaakt en welke lessen we daardoor hebben geleerd.
De verhalen over de sprongen in het duister die ons hebben geleerd te vertrouwen. Of over die ‘zekere winst’-situatie die ons in één groot grijs moeras deed belanden. Of...
De voorbeelden zijn talloos want we hebben allemaal wel verhalen te vertellen. Levensverhalen.
Maar zonder iemand die bereidt is de tijd te nemen om ernaar te luisteren ~ is er geen reden ze te vertellen...
.
.
zondag 25 augustus 2013
Wat denk jij over jezelf?
Het geeft inzicht wanneer we zien hoe we over onszelf denken. Zijn we bereid om werkelijk te zien wie we zijn en ons op die manier een helder en volledig beeld te vormen van wie we zijn? Of denken we meer in globale termen, aan de oppervlakte om zo ~ bewust of onbewust ~ voorbij te gaan aan issues die we misschien met onszelf hebben?
Belangrijker is wat we over onszelf denken.
Wanneer we denken dat wij unieke, waardevolle, liefhebbende, uitgesproken, capabele mensen zijn met een goed ontwikkeld sociaal bewustzijn, terwijl we ons persoonlijke pad op onze eigen manier bewandelen ~ dan is de kans groot dat we behoorlijk goed met onszelf in balans zijn.
Zeker als we dat wat we over onszelf denken ook werkelijk geloven...
Maar luisterend naar ons innerlijke dialoog, komt het vaak voor dat we er hier en daar een ‘maar’ tussen plakken. Ik ben uniek, maar doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Ik ben waardevol, maar er zijn zoveel mensen die beter zijn dan ik. Ik ben liefhebbend, maar ik snap soms niet wat hij/zij in me ziet. Ik ben uitgesproken, maar wat heb ik nou te vertellen? Maar er zijn zoveel mensen die dat beter kunen dan ik...
Om een paar voorbeelden te geven.
Iedere keer dat we dit doen in ons innerlijke dialoog, maken we onszelf ‘minder’.
Het geeft vaak aan dat we wel denken dat we uniek en waardevol zijn, maar dat we dat eigenlijk ~ diep in onszelf, in ons onderbewustzijn ~ niet geloven.
En dat is jammer, want dat houdt ons tegen om echt te kunnen zijn wie we zijn!
De redenen om niet te geloven wat we over onszelf denken zijn heel persoonlijk en hebben vaak te maken met wat we hebben meegemaakt of gehoord ~ wat ons verteld is ~ in de eerst 6 jaren van ons leven.
Het is goed om ons te realiseren dat we daar afscheid van mogen nemen. Dat we opnieuw mogen kijken naar die tijd, die gebeurtenissen, dat wat ons verteld is ~ om het nu te staven aan de feitelijke waarheid. Dan blijkt vaak dat wat we in ons diepste zijn over onszelf geloven, allang niet meer past bij onze persoonlijke waarheid als volwassene.
Hoe meer we ons op die manier bewust worden van wat we over onszelf denken en geloven, des te krachtiger staan we in de wereld.
.
.
Belangrijker is wat we over onszelf denken.
Wanneer we denken dat wij unieke, waardevolle, liefhebbende, uitgesproken, capabele mensen zijn met een goed ontwikkeld sociaal bewustzijn, terwijl we ons persoonlijke pad op onze eigen manier bewandelen ~ dan is de kans groot dat we behoorlijk goed met onszelf in balans zijn.
Zeker als we dat wat we over onszelf denken ook werkelijk geloven...
Maar luisterend naar ons innerlijke dialoog, komt het vaak voor dat we er hier en daar een ‘maar’ tussen plakken. Ik ben uniek, maar doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Ik ben waardevol, maar er zijn zoveel mensen die beter zijn dan ik. Ik ben liefhebbend, maar ik snap soms niet wat hij/zij in me ziet. Ik ben uitgesproken, maar wat heb ik nou te vertellen? Maar er zijn zoveel mensen die dat beter kunen dan ik...
Om een paar voorbeelden te geven.
Iedere keer dat we dit doen in ons innerlijke dialoog, maken we onszelf ‘minder’.
Het geeft vaak aan dat we wel denken dat we uniek en waardevol zijn, maar dat we dat eigenlijk ~ diep in onszelf, in ons onderbewustzijn ~ niet geloven.
En dat is jammer, want dat houdt ons tegen om echt te kunnen zijn wie we zijn!
De redenen om niet te geloven wat we over onszelf denken zijn heel persoonlijk en hebben vaak te maken met wat we hebben meegemaakt of gehoord ~ wat ons verteld is ~ in de eerst 6 jaren van ons leven.
Het is goed om ons te realiseren dat we daar afscheid van mogen nemen. Dat we opnieuw mogen kijken naar die tijd, die gebeurtenissen, dat wat ons verteld is ~ om het nu te staven aan de feitelijke waarheid. Dan blijkt vaak dat wat we in ons diepste zijn over onszelf geloven, allang niet meer past bij onze persoonlijke waarheid als volwassene.
Hoe meer we ons op die manier bewust worden van wat we over onszelf denken en geloven, des te krachtiger staan we in de wereld.
.
.
zondag 18 augustus 2013
Voor jezelf kiezen
Het is een misverstand dat wanneer je voor jezelf kiest, je niet meer kiest voor die ander, je familie, of voor vrienden. Voor jezelf kiezen is niet egocentrisch of zelfs egoïstisch. Voor jezelf kiezen is de keuze om je niet alleen bewust te worden van je eigen wensen en verlangens, maar daar ook naar te handelen.
En soms zullen jouw wensen anders zijn dan bijvoorbeeld die van je gezin of partner.
Aan de andere kant is het ook vaak zo dat je gewoon de behoefte hebt om wat tijd voor jezelf te hebben. Om die dingen te doen die je zelf zo leuk vindt, maar waar je partner of familie helemaal geen plezier aan beleven. En in plaats van op je strepen te gaan staan en toch met z’n allen ‘jouw ding’ te gaan doen, is het dan vaak een veel beter idee om echt voor jezelf te kiezen en het in je eentje te gaan doen of met een goede vriend(in) met dezelfde interesse.
Met andere woorden, voor jezelf kiezen is geen strijd die erom gaat om te winnen, maar eerder een bewustwordingsproces van je eigen wensen en verlangens en hoe die daar op zo’n manier vorm aan kunt geven dat jij, maar ook je naasten er blij van worden.
Want als je weet wat jij nodig hebt en je bereid bent om daarvoor te kiezen ~ dan zijn er eigenlijk alleen maar winnaars!
Aan de andere kant kan die balans snel verloren raken wanneer de ene persoon altijd haar of zijn zin wil hebben en daarbij geen ruimte laat voor die andere persoon...
De echte waarde van het kiezen voor jezelf ligt in het ontdekkingsproces wat jij zelf wens en verlangt in het leven. En hoe meer je daar achter komt, des te beter kom je te weten wie je werkelijk bent. Je kunt je dan steeds gemakkelijker verbinden met je eigen kern en zonder stress de beste oplossing bedenken hoe jij en degenen om je heen allemaal invulling kunnen geven aan die ruimte voor zichzelf.
.
.
En soms zullen jouw wensen anders zijn dan bijvoorbeeld die van je gezin of partner.
Aan de andere kant is het ook vaak zo dat je gewoon de behoefte hebt om wat tijd voor jezelf te hebben. Om die dingen te doen die je zelf zo leuk vindt, maar waar je partner of familie helemaal geen plezier aan beleven. En in plaats van op je strepen te gaan staan en toch met z’n allen ‘jouw ding’ te gaan doen, is het dan vaak een veel beter idee om echt voor jezelf te kiezen en het in je eentje te gaan doen of met een goede vriend(in) met dezelfde interesse.
Met andere woorden, voor jezelf kiezen is geen strijd die erom gaat om te winnen, maar eerder een bewustwordingsproces van je eigen wensen en verlangens en hoe die daar op zo’n manier vorm aan kunt geven dat jij, maar ook je naasten er blij van worden.
Want als je weet wat jij nodig hebt en je bereid bent om daarvoor te kiezen ~ dan zijn er eigenlijk alleen maar winnaars!
Aan de andere kant kan die balans snel verloren raken wanneer de ene persoon altijd haar of zijn zin wil hebben en daarbij geen ruimte laat voor die andere persoon...
De echte waarde van het kiezen voor jezelf ligt in het ontdekkingsproces wat jij zelf wens en verlangt in het leven. En hoe meer je daar achter komt, des te beter kom je te weten wie je werkelijk bent. Je kunt je dan steeds gemakkelijker verbinden met je eigen kern en zonder stress de beste oplossing bedenken hoe jij en degenen om je heen allemaal invulling kunnen geven aan die ruimte voor zichzelf.
.
.
zondag 11 augustus 2013
Thuiskomen
Misschien wel belangrijker dan het weg gaan ~ op vakantie, dagje uit, op wereldreis... ~ is het weer thuiskomen. Hoe leuk het ook was om er even helemaal uit te zijn, het is daarna fijn om weer thuis te zijn. Daar hebben we in de Nederlandse taal dan ook gezegdes over:
Oost, west, thuis best
Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens.
Wanneer we wat verder doordenken over ons thuiskomen, dan heeft het naast het letterlijke thuiskomen ~ het ‘terug van weggeweest ~ gevoel’ ~ ook betekenissen die dieper liggen.
Het gevoel van thuiskomen bij iemand; bij een partner. Het gevoel van thuiskomen op een bepaalde plek waar je misschien daarvoor nog nooit geweest was.
Maar ook het thuiskomen bij familie waar je je ooit vanaf had gekeerd. Of juist het thuiskomen op de plaats waar je je kindertijd hebt beleefd...
Deze manieren van ‘thuiskomen’ hebben allemaal te maken met een gevoel van herkenning, een terugkeren naar iets wat er ooit was. En dat hoeft dan niet eens iets te zijn wat we in ons huidige leven hebben meegemaakt; dan kunnen ook hele oude herinneringen zijn die zich ergens diep in ons onderbewustzijn hebben verankerd.
Kijkend naar hoe we ons levenspad bewandelen; hoe we met iedere stap meer ervaren, meer ontdekken, meer (spiritueel) groeien ~ en zo komen we steeds dichterbij bij wie we werkelijk zijn; bij onze kern, onze realiteit. In deze context is ‘thuiskomen’ het thuiskomen bij ons Zelf. Thuiskomen in onze kern. Thuiskomen in de verbinding met ons hoogste bewustzijn.
Zijn we hier eenmaal thuisgekomen, dan worden onze prioriteiten opeens heel duidelijk. Wat echt belangrijk is en wat niet... Het leven wordt eenvoudiger. Niet zozeer omdat we minder doen ~ maar omdat we de dingen die we doen, doen vanuit een gevoel van ‘thuis zijn’. Vanuit een gevoel van rust en innerlijke vrede.
.
.
Oost, west, thuis best
Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens.
Wanneer we wat verder doordenken over ons thuiskomen, dan heeft het naast het letterlijke thuiskomen ~ het ‘terug van weggeweest ~ gevoel’ ~ ook betekenissen die dieper liggen.
Het gevoel van thuiskomen bij iemand; bij een partner. Het gevoel van thuiskomen op een bepaalde plek waar je misschien daarvoor nog nooit geweest was.
Maar ook het thuiskomen bij familie waar je je ooit vanaf had gekeerd. Of juist het thuiskomen op de plaats waar je je kindertijd hebt beleefd...
Deze manieren van ‘thuiskomen’ hebben allemaal te maken met een gevoel van herkenning, een terugkeren naar iets wat er ooit was. En dat hoeft dan niet eens iets te zijn wat we in ons huidige leven hebben meegemaakt; dan kunnen ook hele oude herinneringen zijn die zich ergens diep in ons onderbewustzijn hebben verankerd.
Kijkend naar hoe we ons levenspad bewandelen; hoe we met iedere stap meer ervaren, meer ontdekken, meer (spiritueel) groeien ~ en zo komen we steeds dichterbij bij wie we werkelijk zijn; bij onze kern, onze realiteit. In deze context is ‘thuiskomen’ het thuiskomen bij ons Zelf. Thuiskomen in onze kern. Thuiskomen in de verbinding met ons hoogste bewustzijn.
Zijn we hier eenmaal thuisgekomen, dan worden onze prioriteiten opeens heel duidelijk. Wat echt belangrijk is en wat niet... Het leven wordt eenvoudiger. Niet zozeer omdat we minder doen ~ maar omdat we de dingen die we doen, doen vanuit een gevoel van ‘thuis zijn’. Vanuit een gevoel van rust en innerlijke vrede.
.
.
zondag 4 augustus 2013
De balans tussen ‘werken’ en ‘spelen’
Bij een gezonde levensstijl hoort een goede balans tussen ‘werken’ en ‘spelen’ ~ tussen tijden van productiviteit en momenten van ontspanning. Nu met de zomervakanties is daarmee voor velen de tijd van ontspanning, van ‘spelen’ aangebroken. Twee of drie weken op pad; soms alleen of met een partner; soms met het hele gezin trekken we naar ons favriete plekje om te ontspannen.
Voor het mooie weer hoeven we dit jaar niet naar het buitenland te gaan; het weer is net zo mooi op een camping hier in Nederland... Dan hangt het er dus een beetje vanaf van wat je wilt doen als ontspanning ~ wat voor jouw die ontspannende momenten zijn; wat voor jou ‘spelen’ is ~ waar je besluit heen te gaan. Zijn zon, zee en strand het helemaal; dan is de Nederlandse kust met zijn mooie stranden en duinenranden een prachtige plek. Maar wil je een specifieke cultuur gaan beleven, dan is de vakantie een uitgelezen moment om daar eens heen te reizen...
Je kunt die balans tussen ‘werken’ en ‘spelen’ natuurlijk ook vanuit het andere perspectief bekijken; hoe sta je tegenover je werk? Ben je een ‘workaholic’, iemand die zo bezig is met het werk dat er daarnaast nauwelijks iets bestaat? Of ben je blij wanneer het vijf uur is om dan in de avonduren te gaan ‘spelen’, te ontspannen door met andere dingen bezig te zijn, of gewoon helemaal niets te doen? Of misschien vind je je werk zo leuk dat voor je gevoel je werk al ‘spel’ is en je dus geen vakantie nodig hebt...
In de meeste gevallen hebben we in deze balans zo ons eigen ritme dat wordt aangegeven door baan, gezin, sociale contacten en ja, de vakantie. Zolang we in dat ritme zitten, hebben we vaak geen reden om te gaan kijken hoe die balans tussen ‘werken’ en ‘spelen’ nu werkelijk voor ons ligt.
En dat terwijl dat toch belangrijk is om af en toe te doen. Om eens in de zoveel tijd gewoon eens te kijken hoeveel tijd je bezig bent met ‘werken’, hoeveel tijd er overblijft om te ‘spelen’, wat je in die tijd van ‘spelen’ het liefste zou doen ~ en misschien wel het belangrijkste; of je die dingen die je het liefste zou doen dan ook doet...
.
.
Voor het mooie weer hoeven we dit jaar niet naar het buitenland te gaan; het weer is net zo mooi op een camping hier in Nederland... Dan hangt het er dus een beetje vanaf van wat je wilt doen als ontspanning ~ wat voor jouw die ontspannende momenten zijn; wat voor jou ‘spelen’ is ~ waar je besluit heen te gaan. Zijn zon, zee en strand het helemaal; dan is de Nederlandse kust met zijn mooie stranden en duinenranden een prachtige plek. Maar wil je een specifieke cultuur gaan beleven, dan is de vakantie een uitgelezen moment om daar eens heen te reizen...
Je kunt die balans tussen ‘werken’ en ‘spelen’ natuurlijk ook vanuit het andere perspectief bekijken; hoe sta je tegenover je werk? Ben je een ‘workaholic’, iemand die zo bezig is met het werk dat er daarnaast nauwelijks iets bestaat? Of ben je blij wanneer het vijf uur is om dan in de avonduren te gaan ‘spelen’, te ontspannen door met andere dingen bezig te zijn, of gewoon helemaal niets te doen? Of misschien vind je je werk zo leuk dat voor je gevoel je werk al ‘spel’ is en je dus geen vakantie nodig hebt...
In de meeste gevallen hebben we in deze balans zo ons eigen ritme dat wordt aangegeven door baan, gezin, sociale contacten en ja, de vakantie. Zolang we in dat ritme zitten, hebben we vaak geen reden om te gaan kijken hoe die balans tussen ‘werken’ en ‘spelen’ nu werkelijk voor ons ligt.
En dat terwijl dat toch belangrijk is om af en toe te doen. Om eens in de zoveel tijd gewoon eens te kijken hoeveel tijd je bezig bent met ‘werken’, hoeveel tijd er overblijft om te ‘spelen’, wat je in die tijd van ‘spelen’ het liefste zou doen ~ en misschien wel het belangrijkste; of je die dingen die je het liefste zou doen dan ook doet...
.
.
zondag 28 juli 2013
Veranderingen
Als er iets is in het leven waar wij als mensen met gemengde gevoelens naar kijken, dan zijn het veranderingen.
Aan de ene kant is het nodig dat we om de ruimte te maken om te kunnen veranderen dingen, houdingen, of structuren loslaten. Hoewel die dingen ons misschien zelfs wel in de weg zitten, is het bekend en tot op zekere hoogte ook comfortabel om met die structuur, die houding, of die dingen te leven... We weten niet hoe het leven eruit gaat zien wanneer we onszelf toestemming geven om te veranderen. En het is dat onbekende dat vaak maakt dat we aarzelen; die stap niet echt van harte durven te nemen.
Aan de andere kant kan de behoefte om en nieuwe ruimte, een nieuwe beweging in het leven te brengen zo groot zijn, dat de veranderingen bijna automatisch het leven binnenwandelen!
Het is de ruimte tussen die twee kanten die vaak het meest ongemakkelijk is.
Want als je echt niet wilt veranderen is er geen sprake van een probleem. Als je de veranderingen accepteert is er geen blokkade te bekennen...
Maar als je wilt veranderen, maar niet weet hoe, of in welke richting...
Als er dingen zijn die je in de weg zitten, maar die door de emoties die eraan verbonden zitten moeilijk los te laten zijn...
Dan kan het voelen of het leven stagneert.
Vaak vinden we in zo’n geval dat we ‘dingen moeten loslaten’.
Misschien is het meer een kwestie van ‘beweging toelaten’. Want als we de beweging toelaten ~ de beweging van het leven, of zelfs van het universum ~ dan volgen de veranderingen vanzelf; en altijd op zo’n manier dat we geholpen worden op ons persoonlijke pad!
.
.
Aan de ene kant is het nodig dat we om de ruimte te maken om te kunnen veranderen dingen, houdingen, of structuren loslaten. Hoewel die dingen ons misschien zelfs wel in de weg zitten, is het bekend en tot op zekere hoogte ook comfortabel om met die structuur, die houding, of die dingen te leven... We weten niet hoe het leven eruit gaat zien wanneer we onszelf toestemming geven om te veranderen. En het is dat onbekende dat vaak maakt dat we aarzelen; die stap niet echt van harte durven te nemen.
Aan de andere kant kan de behoefte om en nieuwe ruimte, een nieuwe beweging in het leven te brengen zo groot zijn, dat de veranderingen bijna automatisch het leven binnenwandelen!
Het is de ruimte tussen die twee kanten die vaak het meest ongemakkelijk is.
Want als je echt niet wilt veranderen is er geen sprake van een probleem. Als je de veranderingen accepteert is er geen blokkade te bekennen...
Maar als je wilt veranderen, maar niet weet hoe, of in welke richting...
Als er dingen zijn die je in de weg zitten, maar die door de emoties die eraan verbonden zitten moeilijk los te laten zijn...
Dan kan het voelen of het leven stagneert.
Vaak vinden we in zo’n geval dat we ‘dingen moeten loslaten’.
Misschien is het meer een kwestie van ‘beweging toelaten’. Want als we de beweging toelaten ~ de beweging van het leven, of zelfs van het universum ~ dan volgen de veranderingen vanzelf; en altijd op zo’n manier dat we geholpen worden op ons persoonlijke pad!
.
.
zondag 21 juli 2013
Energie
Energie is overal.
Niet alleen om ons heen, maar ook wij zelf zijn energie... In wezen heeft iedere vorm, iedere kleur en iedere klank zijn eigen energie.
Energie stroomt.
Om ons heen en door ons heen. En in die stroom heeft iedere energie zijn eigen vibratie; zijn eigen expressie.
Energie is een ervaring.
En hoe wij de energie in onszelf en om ons heen ervaren heeft grote invloed op hoe we ons voelen. Ervaren we die energie als licht en vrolijk, dan kan het bijna niet anderes of wij voelen ons ook licht en vrolijk. Aan de andere kant, voelen we die energie als zwaar of beklemmend, dan geeft ons dat een onprettig gevoel.
Wanneer die beklemmende energie is gebonden aan een bepaalde plaats, dan zullen we geneigd zijn om die plek te verlaten. Is het verbonden aan een situatie ~ zeker wanneer dat een situatie is die ons persoonlijk treft ~ dan hebben we de keus om óf de situatie op te lossen, óf ons uit de situatie terug te trekken...
Als, om welke reden dan ook de energie stagneert ~ de stroom wordt teruggebracht tot ‘gedruppel’ of zelfs helemaal stopt ~ dan ontstaan er blokkades. Niet alleen in de energie, maar ook in onszelf. En wanneer die blokkade in de energie aanhoudt, dan kan dat een blokkade in ons lichaam teweeg brengen. Een ongemak, of soms zelfs een ziekte.
Het is dan zaak om niet alleen het ongemak of de ziekte te behandelen, maar ook om de energiestroom weer te herstellen. Iets wat kan door klank, door kleur, door beweging... Of doordat we bijvoorbeeld in een gesprek of een healing opeens snappen wat het is in onszelf dat de energiestroom heeft doen stoppen.
Vaak is het iets wat diep verankerd in wat we over jezelf of over het leven geloven. Iets wat al heel lang geen deel meer uitmaakt van onze ‘eigen waarheid’, maar toch onszelf en ons leven nog beïnvloed...
Zo gauw we ons daarvan bewust worden en besefeen dat we daar keuzes in kunnen maken, kan de energie weer gaan stromen.
Kunnen we de energie van het leven weer ervaren!
.
.
Niet alleen om ons heen, maar ook wij zelf zijn energie... In wezen heeft iedere vorm, iedere kleur en iedere klank zijn eigen energie.
Energie stroomt.
Om ons heen en door ons heen. En in die stroom heeft iedere energie zijn eigen vibratie; zijn eigen expressie.
Energie is een ervaring.
En hoe wij de energie in onszelf en om ons heen ervaren heeft grote invloed op hoe we ons voelen. Ervaren we die energie als licht en vrolijk, dan kan het bijna niet anderes of wij voelen ons ook licht en vrolijk. Aan de andere kant, voelen we die energie als zwaar of beklemmend, dan geeft ons dat een onprettig gevoel.
Wanneer die beklemmende energie is gebonden aan een bepaalde plaats, dan zullen we geneigd zijn om die plek te verlaten. Is het verbonden aan een situatie ~ zeker wanneer dat een situatie is die ons persoonlijk treft ~ dan hebben we de keus om óf de situatie op te lossen, óf ons uit de situatie terug te trekken...
Als, om welke reden dan ook de energie stagneert ~ de stroom wordt teruggebracht tot ‘gedruppel’ of zelfs helemaal stopt ~ dan ontstaan er blokkades. Niet alleen in de energie, maar ook in onszelf. En wanneer die blokkade in de energie aanhoudt, dan kan dat een blokkade in ons lichaam teweeg brengen. Een ongemak, of soms zelfs een ziekte.
Het is dan zaak om niet alleen het ongemak of de ziekte te behandelen, maar ook om de energiestroom weer te herstellen. Iets wat kan door klank, door kleur, door beweging... Of doordat we bijvoorbeeld in een gesprek of een healing opeens snappen wat het is in onszelf dat de energiestroom heeft doen stoppen.
Vaak is het iets wat diep verankerd in wat we over jezelf of over het leven geloven. Iets wat al heel lang geen deel meer uitmaakt van onze ‘eigen waarheid’, maar toch onszelf en ons leven nog beïnvloed...
Zo gauw we ons daarvan bewust worden en besefeen dat we daar keuzes in kunnen maken, kan de energie weer gaan stromen.
Kunnen we de energie van het leven weer ervaren!
.
.
zondag 14 juli 2013
Tijd vliegt...
Soms gebeuren er dingen die onmiddelijke aandacht nodig hebben. Van die dingen die gisteren nog niet eens bestonden, maar vandaag met stip boven aan de lijst van prioriteiten staan...
En dan zijn er twee dingen die me nog steeds enorm verbazen.
Ten eerste, hoe weinig moeite het ons opeens kost om te zien wat onze echte prioriteit is; wat werlkelijk belangrijk is ~ iets wat in het alledaagse leven nog wel eens lastig is.
Ten tweede, hoe snel de tijd voorbij vliegt...
Zelfs wanneer je ergens op moet wachten lijken er nog allerlei dingen te gebeuren. En als er dan eindelijk ‘spijkers met koppen geslagen worden’, dan is de tijd haast te kort om alles op orde te krijgen!
Als de rust is weergekeerd en je terugkijkt op zo’n dag of zo’n periode, dan kun je zien hoeveel je gedaan hebt wat betreft je prioriteit! En misschien ook wel hoe je je op die dag of in die periode helemaal niet hebt bezig gehouden met wat anderen ervan zullen vinden; wat je gisteren nog had moeten doen; of wat je morgen niet mag vergeten. Dan blijkt dat je zo’n dag bijna volledig ‘in het nu’ hebt geleefd. In het moment.
Natuurlijk hopen we allemaal dat er geen drastische gebeurtenissen nodig zijn om ‘in het nu’ te kunnen leven.
Wat daar wel voor nodig is, is een heldere kijk op wat nu werkelijk belangrijk is in ons leven. Om ons bezig te houden met onze prioriteit in plaats van met een hele lijst aan bijzaken.
En hoe beter we dat kunnen, des te beter kunnen we omgaan met de tijd die we hebben om dat wat we werkelijk belangrijk vinden ook te doen.
Vaak blijkt dan dat we daar precies genoeg tijd voor hebben!
.
.
En dan zijn er twee dingen die me nog steeds enorm verbazen.
Ten eerste, hoe weinig moeite het ons opeens kost om te zien wat onze echte prioriteit is; wat werlkelijk belangrijk is ~ iets wat in het alledaagse leven nog wel eens lastig is.
Ten tweede, hoe snel de tijd voorbij vliegt...
Zelfs wanneer je ergens op moet wachten lijken er nog allerlei dingen te gebeuren. En als er dan eindelijk ‘spijkers met koppen geslagen worden’, dan is de tijd haast te kort om alles op orde te krijgen!
Als de rust is weergekeerd en je terugkijkt op zo’n dag of zo’n periode, dan kun je zien hoeveel je gedaan hebt wat betreft je prioriteit! En misschien ook wel hoe je je op die dag of in die periode helemaal niet hebt bezig gehouden met wat anderen ervan zullen vinden; wat je gisteren nog had moeten doen; of wat je morgen niet mag vergeten. Dan blijkt dat je zo’n dag bijna volledig ‘in het nu’ hebt geleefd. In het moment.
Natuurlijk hopen we allemaal dat er geen drastische gebeurtenissen nodig zijn om ‘in het nu’ te kunnen leven.
Wat daar wel voor nodig is, is een heldere kijk op wat nu werkelijk belangrijk is in ons leven. Om ons bezig te houden met onze prioriteit in plaats van met een hele lijst aan bijzaken.
En hoe beter we dat kunnen, des te beter kunnen we omgaan met de tijd die we hebben om dat wat we werkelijk belangrijk vinden ook te doen.
Vaak blijkt dan dat we daar precies genoeg tijd voor hebben!
.
.
zondag 7 juli 2013
Heel de mens
Ik vind dat altijd zo’n mooi zinnetje met een dubbele betekenis. Immers, niet alleen gaat het over de gehele mens, maar ook over het helen van de mens. Die drie woorden gaan ervan uit dat we als mens een geheel zijn ~ geen optelsom van losse stukjes...
En logisch als dat klinkt, is dat toch niet hoe we met onszelf omgaan; en vaak al helemaal niet hoe de gezondheidszorg met ons omgaat. Dan kijken we alleen naar dat ene stukje van onszelf als mens waar we een probleem ervaren. En, eerlijk is eerlijk, vaak werkt dat. Dan wordt het plaatselijke probleem opgelost en voelen we ons weer ‘heel’.
Aan de andere kant, vaak werkt dat ook niet...
Dan wordt de klacht aangepakt zonder naar ‘heel de mens’ te kijken en kom je ~ soms na jaren van behandelen ~ nog steeds geen stap verder. Vandaar dat er steeds vaker gezegd wordt dat we om de mens te helen moeten kijken naar heel de mens! Omdat je op die manier de klacht kunt behandelen én de oorzaak kunt aanpakken. Een oorzaak die soms een begrijpelijk begin van de bestaande klacht is, maar vaak ook niet.
Wanneer je kijkt naar heel de mens, dan blijkt een klacht of probleem ook er ook niet zomaar opeens te zijn. Meestal heeft er een proces plaatsgevonden dat resulteerd in de klacht ~ die we dan zo ongemakkelijk vinden dat we daar iets aan willen (laten) doen. Dat proces heeft bijna altijd te maken met hoe wij met onze emoties omgaan en deze verwerken. Of ze niet verwerken, ze in onszelf houden, ze ‘oppotten’, er niemand anders mee lastig willen vallen...
Dan kan het zomaar voorkomen dat de oorzaak van een benauwdheid te maken heeft met bijvoorbeeld ‘je niet gerespecteerd voelen als individu’...
Iets waar je alleen maar achter komt door te kijken naar ‘heel de mens’ om zo de mens te helen.
.
.
En logisch als dat klinkt, is dat toch niet hoe we met onszelf omgaan; en vaak al helemaal niet hoe de gezondheidszorg met ons omgaat. Dan kijken we alleen naar dat ene stukje van onszelf als mens waar we een probleem ervaren. En, eerlijk is eerlijk, vaak werkt dat. Dan wordt het plaatselijke probleem opgelost en voelen we ons weer ‘heel’.
Aan de andere kant, vaak werkt dat ook niet...
Dan wordt de klacht aangepakt zonder naar ‘heel de mens’ te kijken en kom je ~ soms na jaren van behandelen ~ nog steeds geen stap verder. Vandaar dat er steeds vaker gezegd wordt dat we om de mens te helen moeten kijken naar heel de mens! Omdat je op die manier de klacht kunt behandelen én de oorzaak kunt aanpakken. Een oorzaak die soms een begrijpelijk begin van de bestaande klacht is, maar vaak ook niet.
Wanneer je kijkt naar heel de mens, dan blijkt een klacht of probleem ook er ook niet zomaar opeens te zijn. Meestal heeft er een proces plaatsgevonden dat resulteerd in de klacht ~ die we dan zo ongemakkelijk vinden dat we daar iets aan willen (laten) doen. Dat proces heeft bijna altijd te maken met hoe wij met onze emoties omgaan en deze verwerken. Of ze niet verwerken, ze in onszelf houden, ze ‘oppotten’, er niemand anders mee lastig willen vallen...
Dan kan het zomaar voorkomen dat de oorzaak van een benauwdheid te maken heeft met bijvoorbeeld ‘je niet gerespecteerd voelen als individu’...
Iets waar je alleen maar achter komt door te kijken naar ‘heel de mens’ om zo de mens te helen.
.
.
zondag 30 juni 2013
Dromen
Iedereen droomt.
Of het nu gaat om onrustige, ‘volle’ dromen omdat we die avond wat teveel gegeten hebben; om dromen waarin ons onderbewuste verwerkt wat we die dag hebben meegemaakt; om wensdromen, informatiedromen of voorspellende dromen ~ of we nu ‘s morgens nog weten wat zich heeft afgespeeld of niet, we dromen allemaal!
Dromen komen voort uit ons onderbewuste, dat deel van ons dat ervaringsgericht is en dat ook heel veel meer informatie in zich meedraagt dan wij ons bewust zijn.
En aan de ene kant helpen dromen ons de ervaringen van die dag te verwerken en op te slaan in ons onderbewustzijn. Aan de andere kant gebruikt ons onderbewustzijn de ‘droomstaat’ om ons juist die informatie bewust te laten worden die we op dat moment in ons leven nodig hebben. Niet op een logische, mentale manier ~ maar in de vorm van symbolen.
En hoe belangrijker het voor ons is om ons die informatie bewust te worden, des te heftiger zijn onze dromen. Want de kans dat we ons zo’n hele heftige droom herinneren wanneer we wakker worden is groot.
Zo’n heftige, zelfs emotionele droom betekent dan ook lang niet altijd dat de informatie die ons onderbewustzijn ons wil geven heftig, moeilijk of zwaar is. De droom is zo heftig om onze aandacht te trekken en vast te houden, zodat we in de morgen kunnen kijken naar de symboliek van de droom om te ontcijferen waar het over gaat...
Een andere manier om die aandacht te trekken is door steeds dezelfde droom te dromen, net zolang totdat ‘het kwartje valt’ en we begrijpen waar het over gaat.
Het is dus een goed idee om de dromen die je je herinnert bij het wakker worden op te schrijven om op een later tijdstip te kijken naar de symboliek van de droom.
Die symboliek is altijd heel persoonlijk. Zo kan bv een koe die voorkomt in een droom voor de ene persoon ‘melk’ of ‘voeding’ betekenen en voor de ander ‘rustiek’ of ‘landleven’. Weer een ander kan een associatie hebben naar (stieren)gevechten...
De symboliek van een droom kun je op de volgende manier ontcijferen:
Of het nu gaat om onrustige, ‘volle’ dromen omdat we die avond wat teveel gegeten hebben; om dromen waarin ons onderbewuste verwerkt wat we die dag hebben meegemaakt; om wensdromen, informatiedromen of voorspellende dromen ~ of we nu ‘s morgens nog weten wat zich heeft afgespeeld of niet, we dromen allemaal!
Dromen komen voort uit ons onderbewuste, dat deel van ons dat ervaringsgericht is en dat ook heel veel meer informatie in zich meedraagt dan wij ons bewust zijn.
En aan de ene kant helpen dromen ons de ervaringen van die dag te verwerken en op te slaan in ons onderbewustzijn. Aan de andere kant gebruikt ons onderbewustzijn de ‘droomstaat’ om ons juist die informatie bewust te laten worden die we op dat moment in ons leven nodig hebben. Niet op een logische, mentale manier ~ maar in de vorm van symbolen.
En hoe belangrijker het voor ons is om ons die informatie bewust te worden, des te heftiger zijn onze dromen. Want de kans dat we ons zo’n hele heftige droom herinneren wanneer we wakker worden is groot.
Zo’n heftige, zelfs emotionele droom betekent dan ook lang niet altijd dat de informatie die ons onderbewustzijn ons wil geven heftig, moeilijk of zwaar is. De droom is zo heftig om onze aandacht te trekken en vast te houden, zodat we in de morgen kunnen kijken naar de symboliek van de droom om te ontcijferen waar het over gaat...
Een andere manier om die aandacht te trekken is door steeds dezelfde droom te dromen, net zolang totdat ‘het kwartje valt’ en we begrijpen waar het over gaat.
Het is dus een goed idee om de dromen die je je herinnert bij het wakker worden op te schrijven om op een later tijdstip te kijken naar de symboliek van de droom.
Die symboliek is altijd heel persoonlijk. Zo kan bv een koe die voorkomt in een droom voor de ene persoon ‘melk’ of ‘voeding’ betekenen en voor de ander ‘rustiek’ of ‘landleven’. Weer een ander kan een associatie hebben naar (stieren)gevechten...
De symboliek van een droom kun je op de volgende manier ontcijferen:
- Schrijf je droom kort op waarbij je ruimte open laat tussen iedere zin die je schrijft.
- Schrijf nu boven ieder woord of begrip dat je hebt opgeschreven jouw associatie daarmee BUITEN DE CONTEXT VAN DE DROOM. Alsof het niets met je droom te maken heeft.
- Lees nu al de associaties die je hebt opgeschreven en maak daar lopende zinnen van; dit is de symbolische betekenis van je droom.
zondag 23 juni 2013
Regen
De eerste paar dagen van de zomer zijn wat het weer betreft nog niet echt ‘zomers’. En eigenlijk hebben we dit voorjaar ook niet heel veel mooie dagen gehad. Het lijkt wel of iedere keer dat het warmer en zonniger wordt er iets is wat dat weer terugdraait...
Nu kunnen we over het weer klagen (iets waar we in Nederland vaak heel goed in zijn), maar we kunnen er niets aan veranderen. Het weer is het weer en dat ligt buiten onze invloedssfeer.
Aan de andere kant, wanneer alles ~ zeker vanuit het perspectief van het Universum ~ een reden heeft, dan rijst de vraag wat er de reden van is dat er zoveel regen, zoveel water is op dit moment. Niet alleen in Nederland, maar ook in de rest van Europa...
Water maakt schoon. Vuur ook trouwens (en in de V.S. woeden al een poosje grote bosbranden).
Dus misschien is de Aarde aan een soort van ‘grote schoonmaak’ bezig door in bepaalde gebieden veel water (of vuur) te brengen. Iets wat lastig is voor ons mensen. Het noodzaakt ons om op een andere manier tegen het leven aan te kijken, om onze prioriteiten opnieuw vast te stellen. En plotseling kan dan blijken dat de dingen die echt belangrijk zijn op de vingers van één hand te tellen zijn, terwijl al die andere ‘belangrijke dingen’ dat toch niet echt zijn.
Wanneer de Aarde grote schoonmaak houdt, dan geeft dat ons als mens ook de gelegenheid om schoon te maken. Misschien niet zozeer de voorjaarsschoonmaak; het huis, de kasten etc. ~ maar meer onszelf. Onszelf kunnen bevrijden van die dingen die we met ons meedragen, maar die we niet meer nodig hebben. De frustraties, angsten, onzekerheden en (emotionele) pijn van ons afspoelen.
Er ‘onze handen van wassen’ zodat we een nieuwe richting kunnen inslaan.
Zeker in deze tijd waarin enorme veranderingen gaande zijn is het sowieso een goed idee om af en toe voor jezelf te kijken wat je nog met je mee wilt nemen op je levenspad en wat niet. En om dan dat wat je niet meer mee wilt nemen ook achter te laten...
Zodat onze kijk op onszelf en op ons leven mee kunnen bewegen met de veranderingen oms ons heen, de evolutie van de Aarde.
.
.
Nu kunnen we over het weer klagen (iets waar we in Nederland vaak heel goed in zijn), maar we kunnen er niets aan veranderen. Het weer is het weer en dat ligt buiten onze invloedssfeer.
Aan de andere kant, wanneer alles ~ zeker vanuit het perspectief van het Universum ~ een reden heeft, dan rijst de vraag wat er de reden van is dat er zoveel regen, zoveel water is op dit moment. Niet alleen in Nederland, maar ook in de rest van Europa...
Water maakt schoon. Vuur ook trouwens (en in de V.S. woeden al een poosje grote bosbranden).
Dus misschien is de Aarde aan een soort van ‘grote schoonmaak’ bezig door in bepaalde gebieden veel water (of vuur) te brengen. Iets wat lastig is voor ons mensen. Het noodzaakt ons om op een andere manier tegen het leven aan te kijken, om onze prioriteiten opnieuw vast te stellen. En plotseling kan dan blijken dat de dingen die echt belangrijk zijn op de vingers van één hand te tellen zijn, terwijl al die andere ‘belangrijke dingen’ dat toch niet echt zijn.
Wanneer de Aarde grote schoonmaak houdt, dan geeft dat ons als mens ook de gelegenheid om schoon te maken. Misschien niet zozeer de voorjaarsschoonmaak; het huis, de kasten etc. ~ maar meer onszelf. Onszelf kunnen bevrijden van die dingen die we met ons meedragen, maar die we niet meer nodig hebben. De frustraties, angsten, onzekerheden en (emotionele) pijn van ons afspoelen.
Er ‘onze handen van wassen’ zodat we een nieuwe richting kunnen inslaan.
Zeker in deze tijd waarin enorme veranderingen gaande zijn is het sowieso een goed idee om af en toe voor jezelf te kijken wat je nog met je mee wilt nemen op je levenspad en wat niet. En om dan dat wat je niet meer mee wilt nemen ook achter te laten...
Zodat onze kijk op onszelf en op ons leven mee kunnen bewegen met de veranderingen oms ons heen, de evolutie van de Aarde.
.
.
zondag 16 juni 2013
Manifestatie
Aan de ene kant is manifestatie iets waar we mee bezig zijn ~ en dan met het manifesteren van de dingen die we in ons leven willen hebben zoals bijvoorbeeld een andere baan, een nieuwe auto, ander meubilair. En vaak lijkt dat dan toch moeilijker te zijn dan we hadden gedacht... Zo kan het veel langer duren dan we dachten voordat we het ook daadwerkelijk in ons leven hebben. Of staat er voor we er erg in hebben een scooter voor de deur in plaats van een auto.
De grote vraag wanneer we bewust bezig zijn iets in ons leven te manifesteren is of we dat wat we wensen alleen graag willen hebben (hebbe-dingen), of dat we het daadwerkelijk nodig hebben op dat moment. In het laatste geval gaat onze manifestatie vaak al onze verwachtingen te boven en staan we verbaasd te kijken hoe ‘gemakkelijk’ een en ander in ons leven is gekomen.
Een ander perspectief op manifestatie is dat we voortdurend ons leven vormgeven door onze gedachten en acties ~ en op die manier (vaak onbewust) continu bezig zijn met het manifesteren van ons leven.
Zolang alles in ons leven de ‘goede kant opgaat’, we met de wind in de rug en de zon op ons gezicht ons levenspad bewandelen, vinden we dit principe fantastisch!
Maar zo gauw het leven tegenzit, we problemen hebben en misschien niet direct zien hoe we daar ook weer uit kunnen komen, is dit perspectief op manifestatie opeens veel minder aantrekkelijk.
Het vereist dat we totale verantwoordelijkheid nemen voor ons leven en wat er in ons leven gebeurt. Goed of slecht, leuk of minder leuk.
Zo gauw we dat doen, blijkt dat er toch een uitweg is. Een nieuwe richting die we kunnen inslaan ~ misschien niet wat we hadden gehoopt of verwacht, maar toch positief. En zonder ons dat helemaal bewust te zijn, manifesteren we die verandering in ons leven...
Het feit dat we dit zelf kunnen doen betekent echter niet dat we het ook alleen moeten doen.
Ook wanneer we volledig accepteren dat we alles wat in ons leven komt zelf manifesteren, is het vaak een goed idee om als we even geen uitweg zien ~ of wanneer dat wat we doen om de situatie te veranderen niet het bedoelde resultaat oplevert ~ om hulp te vragen.
Dat we iets alleen kunnen doen, betekent niet dat we dat dan ook alleen moeten doen. En dat geldt ook voor dat wat we willen manifesteren.
.
.
De grote vraag wanneer we bewust bezig zijn iets in ons leven te manifesteren is of we dat wat we wensen alleen graag willen hebben (hebbe-dingen), of dat we het daadwerkelijk nodig hebben op dat moment. In het laatste geval gaat onze manifestatie vaak al onze verwachtingen te boven en staan we verbaasd te kijken hoe ‘gemakkelijk’ een en ander in ons leven is gekomen.
Een ander perspectief op manifestatie is dat we voortdurend ons leven vormgeven door onze gedachten en acties ~ en op die manier (vaak onbewust) continu bezig zijn met het manifesteren van ons leven.
Zolang alles in ons leven de ‘goede kant opgaat’, we met de wind in de rug en de zon op ons gezicht ons levenspad bewandelen, vinden we dit principe fantastisch!
Maar zo gauw het leven tegenzit, we problemen hebben en misschien niet direct zien hoe we daar ook weer uit kunnen komen, is dit perspectief op manifestatie opeens veel minder aantrekkelijk.
Het vereist dat we totale verantwoordelijkheid nemen voor ons leven en wat er in ons leven gebeurt. Goed of slecht, leuk of minder leuk.
Zo gauw we dat doen, blijkt dat er toch een uitweg is. Een nieuwe richting die we kunnen inslaan ~ misschien niet wat we hadden gehoopt of verwacht, maar toch positief. En zonder ons dat helemaal bewust te zijn, manifesteren we die verandering in ons leven...
Het feit dat we dit zelf kunnen doen betekent echter niet dat we het ook alleen moeten doen.
Ook wanneer we volledig accepteren dat we alles wat in ons leven komt zelf manifesteren, is het vaak een goed idee om als we even geen uitweg zien ~ of wanneer dat wat we doen om de situatie te veranderen niet het bedoelde resultaat oplevert ~ om hulp te vragen.
Dat we iets alleen kunnen doen, betekent niet dat we dat dan ook alleen moeten doen. En dat geldt ook voor dat wat we willen manifesteren.
.
.
zondag 9 juni 2013
Eindelijk, de zon!!!
We hebben dit jaar wel heel lang op het mooie weer moeten wachten... En iedere keer dat het dan toch lente leek te worden, was dat maar een enkele dag. Maar nu is het dan toch echt heerlijk warm en zonnig weer! Jippie!!
En met maar een paar dagen mooi weer is opeens de hele tuin alweer droog en moet ik sommige planten alweer water geven. Ik vind het dan ook moeilijk om me een voorstelling te maken van alle wateroverlast in centraal europa die de rivieren vult nu het water langzaamaan uit het getroffen gebied wegstroomt.
Of het nu het late voorjaar hier in Nederland is, of het teveel aan water in centraal Europa; de enorme tornado’s in Oklahoma... Eén ding is zeker, de patronen in het klimaat zijn aan het veranderen.
Het is aan ons om ons bewust te worden of die veranderingen in het weer een teken zijn dat wij ook moeten veranderen ~ en als dat het geval is, op welke manier dan. Is het een kwestie van verhuizen, misschien zelfs emigreren? Of is het meer een verandering in onszelf ~ een innerlijke verandering, een verandering in onze houding ten opzichte van niet alleen het weer, maar van ons leven in z’n algemeen?
En dat is zeker iets om af en toe eens over na te denken.
Maar nu is er de zon. Ik ga er zeker van genieten en ik hoop jij ook!
.
.
En met maar een paar dagen mooi weer is opeens de hele tuin alweer droog en moet ik sommige planten alweer water geven. Ik vind het dan ook moeilijk om me een voorstelling te maken van alle wateroverlast in centraal europa die de rivieren vult nu het water langzaamaan uit het getroffen gebied wegstroomt.
Of het nu het late voorjaar hier in Nederland is, of het teveel aan water in centraal Europa; de enorme tornado’s in Oklahoma... Eén ding is zeker, de patronen in het klimaat zijn aan het veranderen.
Het is aan ons om ons bewust te worden of die veranderingen in het weer een teken zijn dat wij ook moeten veranderen ~ en als dat het geval is, op welke manier dan. Is het een kwestie van verhuizen, misschien zelfs emigreren? Of is het meer een verandering in onszelf ~ een innerlijke verandering, een verandering in onze houding ten opzichte van niet alleen het weer, maar van ons leven in z’n algemeen?
En dat is zeker iets om af en toe eens over na te denken.
Maar nu is er de zon. Ik ga er zeker van genieten en ik hoop jij ook!
.
.
zondag 2 juni 2013
Vakantie
We hebben allemaal af en toe vakantie nodig.
Dat betekent niet dat we er heel veel geld aan uit hoeven te geven om ver te reizen (hoewel iedere verre reis een bijzonder avontuur is), of er veel tijd voor uit moeten trekken. Soms is een enkele overnachting ‘ergens anders’ al genoeg om er even helemaal uit te zijn.
En vaak is dat precies waar het om draait; er even helemaal uit zijn. Even niet bezig zijn met de dagelijkse beslommeringen. Even andere gezichten zien; een ander landschap. Om dan te merken dat het opeens veel gemakkelijker is om de opeenstapeling van alle verplichtingen waar we iedere dag mee te maken hebben in een nieuw perspectief te plaatsen.
Door een stap terug te zetten en er vanaf een afstandje naar te kijken, kunnen we vaak duidelijker zien welke dingen werkelijk belangrijk zijn en welke dingen eigenlijk niet meer zo in ons leven passen... Het kan ons inzichten geven die het maken van (levens)keuzes in de hand werken.
Dat betekent ook dat een vakantie behoorlijk confronterend kan zijn.
Zonder dat er aan de oppervlakte veel lijkt te veranderen is het opeens zonneklaar waar je wel en waar je niet mee verder wilt. Wat anders mag in je leven.
Vakantie geeft ons de ruimte om daarnaar te kijken.
En wanneer we moedig genoeg zijn ~ onszelf en ons leven te re-creëren...
.
.
Dat betekent niet dat we er heel veel geld aan uit hoeven te geven om ver te reizen (hoewel iedere verre reis een bijzonder avontuur is), of er veel tijd voor uit moeten trekken. Soms is een enkele overnachting ‘ergens anders’ al genoeg om er even helemaal uit te zijn.
En vaak is dat precies waar het om draait; er even helemaal uit zijn. Even niet bezig zijn met de dagelijkse beslommeringen. Even andere gezichten zien; een ander landschap. Om dan te merken dat het opeens veel gemakkelijker is om de opeenstapeling van alle verplichtingen waar we iedere dag mee te maken hebben in een nieuw perspectief te plaatsen.
Door een stap terug te zetten en er vanaf een afstandje naar te kijken, kunnen we vaak duidelijker zien welke dingen werkelijk belangrijk zijn en welke dingen eigenlijk niet meer zo in ons leven passen... Het kan ons inzichten geven die het maken van (levens)keuzes in de hand werken.
Dat betekent ook dat een vakantie behoorlijk confronterend kan zijn.
Zonder dat er aan de oppervlakte veel lijkt te veranderen is het opeens zonneklaar waar je wel en waar je niet mee verder wilt. Wat anders mag in je leven.
Vakantie geeft ons de ruimte om daarnaar te kijken.
En wanneer we moedig genoeg zijn ~ onszelf en ons leven te re-creëren...
.
.
zondag 26 mei 2013
Ierland
Er zijn plaatsen op de wereld waar het gemakkelijker is om dat persoonlijke contact te maken met Moeder Aarde ~ met de Godin ~ dan andere... Voor mij is Ierland zo’n plaats...
Hoewel ik weet dat het mogelijk is om in meditatie ~ zelfs gewoon thuis op de bank ~ dat stukje werkelijkheid te bezoeken; of door middel van een visualisatie te scheppen om op die manier jezelf helemaal één te laten worden met de Aarde, ben ik toch graag in de natuur waar dat zoveel ‘natuurlijker’ gebeurt.
Soms merk ik dan dat dit beter lukt in een meditatie. Andere keren is het enige wat ik ervoor hoef te doen het punt van stilte opzoeken in mijzelf. En zelfs dat is niet echt afhankelijk van plaats of tijd; het lijkt meer afhankelijk te zijn van mijn eigen gemoedstoestand...
Toch zijn er plaatsen die bijzonder zijn.
Plaatsen waar de energie je gewoon uitnodigt om je te verbinden met de Moeder; met de Godin. Plaatsen waar je zomaar meedanst op het ritme van die energie... Waar je eigen energie wordt opgeladen en gevoed... Waar je in de meest letterlijke zin re-creëert; jezelf opnieuw creëert!
Welke plaats dat is ~ dat is heel persoonlijk voor ieder mens. Het kan een plekje zijn in je eigen tuin, of in het park. Het kan dat ene stukje duin zijn waar je precies de zee kunt zien. Of die ene boom in het bos...
Voor mij is het Ierland.
Wat is die van jouw?
.
.
Hoewel ik weet dat het mogelijk is om in meditatie ~ zelfs gewoon thuis op de bank ~ dat stukje werkelijkheid te bezoeken; of door middel van een visualisatie te scheppen om op die manier jezelf helemaal één te laten worden met de Aarde, ben ik toch graag in de natuur waar dat zoveel ‘natuurlijker’ gebeurt.
Soms merk ik dan dat dit beter lukt in een meditatie. Andere keren is het enige wat ik ervoor hoef te doen het punt van stilte opzoeken in mijzelf. En zelfs dat is niet echt afhankelijk van plaats of tijd; het lijkt meer afhankelijk te zijn van mijn eigen gemoedstoestand...
Toch zijn er plaatsen die bijzonder zijn.
Plaatsen waar de energie je gewoon uitnodigt om je te verbinden met de Moeder; met de Godin. Plaatsen waar je zomaar meedanst op het ritme van die energie... Waar je eigen energie wordt opgeladen en gevoed... Waar je in de meest letterlijke zin re-creëert; jezelf opnieuw creëert!
Welke plaats dat is ~ dat is heel persoonlijk voor ieder mens. Het kan een plekje zijn in je eigen tuin, of in het park. Het kan dat ene stukje duin zijn waar je precies de zee kunt zien. Of die ene boom in het bos...
Voor mij is het Ierland.
Wat is die van jouw?
.
.
zondag 19 mei 2013
Kiezen
We hebben niet altijd invloed op wat we meemaken. Soms komen er dingen op ons pad waar we werkelijk niet op zaten te wachten; dingen waarvan we denken of zeggen dat we ‘zonder kunnen’ ~ en toch zijn ze er opeens. Het kunnen situaties zijn in de werksfeer; het kan te maken hebben met onze relaties of onze woonsituatie. En hoewel we er niet om gevraagd of voor gekozen hebben, zitten we er plotseling midden in.
Waar we wel voor kunnen kiezen is hoe we dan met zo’n situatie omgaan.
Lopen we ervoor weg? Of nemen we onze verantwoordelijkheid en kijken we wat ons aandeel in de situatie is?
Laten we de situatie ons hele leven zodanig beïnvloeden dat het ons hele leven in beslag neemt? Of kijken we wat er werkelijk aan de hand is, om dan tot een oplossing te komen zodat we weer verder kunnen met ons leven?
Gebruiken we de situatie om de aandacht en het medeleven van anderen te krijgen? Of gebruiken we de situatie om steviger in onze schoenen te komen te staan; om sterker te worden?
Geven we op? Of gaan we ervoor?
Hoewel er omstandigheden kunnen zijn die ons het idee kunnen geven dat we er geen keuze in hebben is er toch bijna geen situatie te bedenken waar we niet meer kunnen kiezen.
Er zijn altijd meerdere oplossingen, meer wegen die naar Rome leiden.
En die keuze is aan ons!
.
.
Waar we wel voor kunnen kiezen is hoe we dan met zo’n situatie omgaan.
Lopen we ervoor weg? Of nemen we onze verantwoordelijkheid en kijken we wat ons aandeel in de situatie is?
Laten we de situatie ons hele leven zodanig beïnvloeden dat het ons hele leven in beslag neemt? Of kijken we wat er werkelijk aan de hand is, om dan tot een oplossing te komen zodat we weer verder kunnen met ons leven?
Gebruiken we de situatie om de aandacht en het medeleven van anderen te krijgen? Of gebruiken we de situatie om steviger in onze schoenen te komen te staan; om sterker te worden?
Geven we op? Of gaan we ervoor?
Hoewel er omstandigheden kunnen zijn die ons het idee kunnen geven dat we er geen keuze in hebben is er toch bijna geen situatie te bedenken waar we niet meer kunnen kiezen.
Er zijn altijd meerdere oplossingen, meer wegen die naar Rome leiden.
En die keuze is aan ons!
.
.
zondag 12 mei 2013
Hoop
Hoop doet leven.
Al is er maar een sprankje hoop ~ dan is er toch nog dat lichtpuntje... Dan ga je door. Want dan is er nog steeds de verwachting dat de uiteindelijke uitkomst goed zal zijn.
Onderzoek heeft inmiddels aangetoond dat hoop, geloof en vertrouwen de belangrijkste elementen zijn om het beste uit een moeilijke situatie te halen. Of dat nu gaat om gezondheid, om iets of iemand die niet te vinden lijkt te zijn, of om een werksituatie ~ de hoop en het vertrouwen dat het ‘goed komt’, samen met het geloof dat we door de situatie naar de beste uitkomst geleid worden door een Hogere Energie (hoe je die energie ook wilt noemen) blijken keer op keer van doorslaggevend belang te zijn.
Voor alle betrokkenen.
Het zijn geloof en vertrouwen die ~ wanneer je terugkijkt op de hopeloze situatie ~ er toch voor hebben gezorgd dat er altijd dat sprankje hoop was dat je de kracht gaf om door te gaan...
Het is dit mechanisme dat al eeuwenlang in onze taal besloten ligt: ‘Geloof, Hoop en Liefde’.
Het was al lang geleden de wens voor zeevaarders (en thuisblijvers).
Het is ‘Geloof, Hoop en Liefde’ die maken dat je veilig terugkeert...
.
.
Al is er maar een sprankje hoop ~ dan is er toch nog dat lichtpuntje... Dan ga je door. Want dan is er nog steeds de verwachting dat de uiteindelijke uitkomst goed zal zijn.
Onderzoek heeft inmiddels aangetoond dat hoop, geloof en vertrouwen de belangrijkste elementen zijn om het beste uit een moeilijke situatie te halen. Of dat nu gaat om gezondheid, om iets of iemand die niet te vinden lijkt te zijn, of om een werksituatie ~ de hoop en het vertrouwen dat het ‘goed komt’, samen met het geloof dat we door de situatie naar de beste uitkomst geleid worden door een Hogere Energie (hoe je die energie ook wilt noemen) blijken keer op keer van doorslaggevend belang te zijn.
Voor alle betrokkenen.
Het zijn geloof en vertrouwen die ~ wanneer je terugkijkt op de hopeloze situatie ~ er toch voor hebben gezorgd dat er altijd dat sprankje hoop was dat je de kracht gaf om door te gaan...
Het is dit mechanisme dat al eeuwenlang in onze taal besloten ligt: ‘Geloof, Hoop en Liefde’.
Het was al lang geleden de wens voor zeevaarders (en thuisblijvers).
Het is ‘Geloof, Hoop en Liefde’ die maken dat je veilig terugkeert...
.
.
zondag 5 mei 2013
Hulp vragen
Het is vaak gemakkelijker om een ander te helpen dan het is om om hulp te vragen wanneer je zelf even een helpende hand nodig hebt.
Dat is een kwestie van gevoel. Wanneer we een ander kunnen helpen, geeft ons dat een goed gevoel. Een gevoel van kracht en dat we alles onder controle hebben. Aan de andere kant, wanneer het ons niet lukt om zelf onze zaakjes te regelen en we een beroep op een ander moeten doen, dan kan dat een gevoel van onbekwaamheid geven, een gevoel van zwakte.
En terwijl we logischerwijze heel goed weten dat zowel helpen als hulp vragen geen ‘big deal’ zijn; dat er niets aan de hand is wanneer je een keer om hulp vraagt ~ zegt ons gevoel, of zelfs wat we daarover diep in onszelf geloven vaak iets heel anders...
Toch is het een goed idee om niet alles zelf te willen doen.
Af en toe lopen we allemaal tegen dingen aan waarvoor we beter hulp kunnen vragen dan dat we daar zelf ~ of zelfs met onszelf ~ de strijd over aangaan.
Juist het feit dat die ander buiten de situatie staat en deze daardoor scherper kan (over)zien een enorm voordeel. Waar je dan al mee geholpen kunt zijn is een goede vriend of vriendin die als klankbord fungeert.
En terwijl het soms lastig is voor onszelf om het hele plaatje helder te krijgen, geldt dat soms dubbel wanneer het gaat om een energetische situatie. Dan is het zeker een goed idee om daar hulp bij te vragen. Of dat nu in de vorm van een ‘second opinion’ is, of om te helpen de energetische situatie op te lossen...
Hulp vragen wanneer je die nodig hebt is zeker geen zwaktebod. Het is juist een teken van moed en de wijsheid dat je weet wanneer je het even niet alleen kunt, je dan om hulp durft te vragen!
.
.
Dat is een kwestie van gevoel. Wanneer we een ander kunnen helpen, geeft ons dat een goed gevoel. Een gevoel van kracht en dat we alles onder controle hebben. Aan de andere kant, wanneer het ons niet lukt om zelf onze zaakjes te regelen en we een beroep op een ander moeten doen, dan kan dat een gevoel van onbekwaamheid geven, een gevoel van zwakte.
En terwijl we logischerwijze heel goed weten dat zowel helpen als hulp vragen geen ‘big deal’ zijn; dat er niets aan de hand is wanneer je een keer om hulp vraagt ~ zegt ons gevoel, of zelfs wat we daarover diep in onszelf geloven vaak iets heel anders...
Toch is het een goed idee om niet alles zelf te willen doen.
Af en toe lopen we allemaal tegen dingen aan waarvoor we beter hulp kunnen vragen dan dat we daar zelf ~ of zelfs met onszelf ~ de strijd over aangaan.
Juist het feit dat die ander buiten de situatie staat en deze daardoor scherper kan (over)zien een enorm voordeel. Waar je dan al mee geholpen kunt zijn is een goede vriend of vriendin die als klankbord fungeert.
En terwijl het soms lastig is voor onszelf om het hele plaatje helder te krijgen, geldt dat soms dubbel wanneer het gaat om een energetische situatie. Dan is het zeker een goed idee om daar hulp bij te vragen. Of dat nu in de vorm van een ‘second opinion’ is, of om te helpen de energetische situatie op te lossen...
Hulp vragen wanneer je die nodig hebt is zeker geen zwaktebod. Het is juist een teken van moed en de wijsheid dat je weet wanneer je het even niet alleen kunt, je dan om hulp durft te vragen!
.
.
zondag 28 april 2013
Van het oude naar het nieuwe
De tijden zijn voorbij waarin werd gezegd: “De koning is dood, lang leve de koning.”
In deze tijd mogen we zelf kiezen wanneer we stoppen met een activiteit in ons leven om de fakkel over te dragen aan een ander.
Dat betekent bijvoorbeeld dat we niet dezelfde baan voor ~ pak ‘m beet ~ 40 jaar hebben. We wisselen van baan; soms doordat we carriere maken en soms omdat we beslissen dat we eigenlijk liever iets anders gaan doen en een hele andere richting inslaan.
Een ander aspect van ons leven waar we tegenwoordig sneller kiezen voor een verandering wanneer de oude situatie niet meer voor ons werkt is in relaties.
Maar er zijn ook heel veel andere dingen waar we het oude achter ons mogen laten om in iets nieuws te stappen. Bijvoorbeeld de normen en waarden waarmee we zijn opgegroeid. Zolang we ons daar helemaal in kunnen vinden werken ze voor ons. Maar zo gauw de dingen waarmee we zijn opgegroeid ons gaan beklemmen of ons belemmeren in de dingen die we willen doen in ons leven ~ dan is het tijd om onze normen en waarden eens onder de loep te nemen om te kijken in hoeverre ze nog steeds in ons leven passen. Tijd om uit te zoeken wat onze eigen normen en waarden zijn; uit te zoeken hoe wij zelf vanuit onze kern in het leven willen staan.
Voor al die dingen hoeven we niet meer te wachten totdat er iets gebeurt in ons leven waardoor we niet meer anders kunnen dan ons aan te passen... In de energie van nu mogen we het oude loslaten en het nieuwe in ons leven verwelkomen.
Het is een kwestie van bewustzijn geworden. Zo gauw we ons bewust worden dat iets in ons leven niet meer voor ons werkt, mogen en kunnen we dat veranderen.
Het is een pad dat niet altijd gemakkelijk is, maar het is zeker de moeite waard om die stap te maken van het oude naar het nieuwe!
.
.
In deze tijd mogen we zelf kiezen wanneer we stoppen met een activiteit in ons leven om de fakkel over te dragen aan een ander.
Dat betekent bijvoorbeeld dat we niet dezelfde baan voor ~ pak ‘m beet ~ 40 jaar hebben. We wisselen van baan; soms doordat we carriere maken en soms omdat we beslissen dat we eigenlijk liever iets anders gaan doen en een hele andere richting inslaan.
Een ander aspect van ons leven waar we tegenwoordig sneller kiezen voor een verandering wanneer de oude situatie niet meer voor ons werkt is in relaties.
Maar er zijn ook heel veel andere dingen waar we het oude achter ons mogen laten om in iets nieuws te stappen. Bijvoorbeeld de normen en waarden waarmee we zijn opgegroeid. Zolang we ons daar helemaal in kunnen vinden werken ze voor ons. Maar zo gauw de dingen waarmee we zijn opgegroeid ons gaan beklemmen of ons belemmeren in de dingen die we willen doen in ons leven ~ dan is het tijd om onze normen en waarden eens onder de loep te nemen om te kijken in hoeverre ze nog steeds in ons leven passen. Tijd om uit te zoeken wat onze eigen normen en waarden zijn; uit te zoeken hoe wij zelf vanuit onze kern in het leven willen staan.
Voor al die dingen hoeven we niet meer te wachten totdat er iets gebeurt in ons leven waardoor we niet meer anders kunnen dan ons aan te passen... In de energie van nu mogen we het oude loslaten en het nieuwe in ons leven verwelkomen.
Het is een kwestie van bewustzijn geworden. Zo gauw we ons bewust worden dat iets in ons leven niet meer voor ons werkt, mogen en kunnen we dat veranderen.
Het is een pad dat niet altijd gemakkelijk is, maar het is zeker de moeite waard om die stap te maken van het oude naar het nieuwe!
.
.
zondag 21 april 2013
Wanneer ons denken sneller is dan...
Wij denken sneller dan we praten of doen. Dat klinkt zo logisch dat het nauwelijks het het nauwelijks waard lijkt te zijn om over te schrijven...
Toch kun je daardoor in grappige, of juist hele lastige situaties terecht komen.
Zo kunnen jonge kinderen wanneer ze leren praten soms opeens, midden in een zin, gaan brabbelen en dan boos worden wanneer je ze niet begrijpt. Dat komt dan vaak omdat het denken al veel verder is ~ de situatie al verder heeft ‘doordacht’ ~ dan de beginnende prater de woorden kan uitspreken. Een situatie die tot grote frustratie kan leiden.
Maar ook als volwassene kun je opeens merken dat denken en doen bijvoorbeeld even niet gesynchroniseerd zijn. Wanneer je zo met iets bezig bent in gedachten, dat je het voor je gevoel al gedaan hebt. Dat het al af is; helemaal in orde.
En wanneer je dan de volgende stap in het proces wilt zetten, kom je erachter dat je ‘ergens toch wat steken hebt laten vallen’. Dat het voorbereidende werk in realiteit nog gedaan moet worden...
En hoewel dit een symptoom kan zijn van hele andere problemen, is het wanneer zoiets gebeurt meestal een teken dat je overweldigd wordt door alles wat er aan de hand is, alles wat er moet gebeuren. En dat daardoor je hoofd ‘te vol’ zit en probeert om orde te scheppen.
Wat vaak het beste helpt is om alles wat er aan de hand is, alles wat er nog gedaan moet worden op te schrijven op een lijst.
Niet alleen is het leuk om de dingen die af zijn ook daadwerkelijk af te strepen ~ door ze simpelweg op te schrijven hoef je er niet meer over na te denken, kun je ze los laten en komt er meer rust.
En daarmee worden ‘denken en doen’ dan ook weer gesynchroniseerd.
.
.
Toch kun je daardoor in grappige, of juist hele lastige situaties terecht komen.
Zo kunnen jonge kinderen wanneer ze leren praten soms opeens, midden in een zin, gaan brabbelen en dan boos worden wanneer je ze niet begrijpt. Dat komt dan vaak omdat het denken al veel verder is ~ de situatie al verder heeft ‘doordacht’ ~ dan de beginnende prater de woorden kan uitspreken. Een situatie die tot grote frustratie kan leiden.
Maar ook als volwassene kun je opeens merken dat denken en doen bijvoorbeeld even niet gesynchroniseerd zijn. Wanneer je zo met iets bezig bent in gedachten, dat je het voor je gevoel al gedaan hebt. Dat het al af is; helemaal in orde.
En wanneer je dan de volgende stap in het proces wilt zetten, kom je erachter dat je ‘ergens toch wat steken hebt laten vallen’. Dat het voorbereidende werk in realiteit nog gedaan moet worden...
En hoewel dit een symptoom kan zijn van hele andere problemen, is het wanneer zoiets gebeurt meestal een teken dat je overweldigd wordt door alles wat er aan de hand is, alles wat er moet gebeuren. En dat daardoor je hoofd ‘te vol’ zit en probeert om orde te scheppen.
Wat vaak het beste helpt is om alles wat er aan de hand is, alles wat er nog gedaan moet worden op te schrijven op een lijst.
Niet alleen is het leuk om de dingen die af zijn ook daadwerkelijk af te strepen ~ door ze simpelweg op te schrijven hoef je er niet meer over na te denken, kun je ze los laten en komt er meer rust.
En daarmee worden ‘denken en doen’ dan ook weer gesynchroniseerd.
.
.
zondag 14 april 2013
Voorjaarsschoonmaak versus Verhuizing
De voorjaarsschoonmaak is zonder enige twijfel een goed. Of je die nu doet in het voorjaar, de traditionele tijd om huis en haard ~ en ook je eigen energie ~ schoon te maken na de winter, of op een ander tijdstip... Zo één keer per jaar alle kasten leeghalen en schoonmaken, daar frist alles lekker van op ~ zelfs je eigen energie!
Hoe het bij mij werkt is dat ik ijverig aan de slag ga, de kasten leeghaal, alles schoonmaak en weer op z’n plek terugzet. Mijn focus dus helemaal op het schoonmaken en niet zozeer op wat ik aan het schoonmaken ben.
En dat is het verschil met verhuizen.
Wanneer je de kasten leeghaalt en misschien meteen alles schoonmaakt in een verhuizing dan komt er een ander aspect om de hoek kijken, namelijk de vraag of je dat wat je net uit die kast hebt gehaald nog wilt houden. Ga je het nog gebruiken? Heeft het nog nut in je leven? Of is het eigenlijk iets wat al jaren in de kast staat en dat met iedere schoonmaak gewoon weer is teruggezet zonder dat het nog iets toevoegt aan je leven.
Het is een andere manier van schoonmaken waar de nadruk niet zozeer ligt op het afstoffen en afwassen, maar op het schoonmaken in de zin van je ruimte. Op het verwijderen van die dingen die je als bagage met je meedraagt, die dingen die ruimte innemen, die energie vragen, zonder dat ze nog iets aan je leven bijdragen.
Nu is dat op zich geen reden om te gaan verhuizen, maar misschien wel een overweging om bij de volgende voorjaarsschoonmaak bekijkt of en wat de dingen die in de kast staan aan je leven toevoegen...
En je zult verbaasd zijn hoeveel ruimte en energie dat in jezelf kan opleveren!
.
.
Hoe het bij mij werkt is dat ik ijverig aan de slag ga, de kasten leeghaal, alles schoonmaak en weer op z’n plek terugzet. Mijn focus dus helemaal op het schoonmaken en niet zozeer op wat ik aan het schoonmaken ben.
En dat is het verschil met verhuizen.
Wanneer je de kasten leeghaalt en misschien meteen alles schoonmaakt in een verhuizing dan komt er een ander aspect om de hoek kijken, namelijk de vraag of je dat wat je net uit die kast hebt gehaald nog wilt houden. Ga je het nog gebruiken? Heeft het nog nut in je leven? Of is het eigenlijk iets wat al jaren in de kast staat en dat met iedere schoonmaak gewoon weer is teruggezet zonder dat het nog iets toevoegt aan je leven.
Het is een andere manier van schoonmaken waar de nadruk niet zozeer ligt op het afstoffen en afwassen, maar op het schoonmaken in de zin van je ruimte. Op het verwijderen van die dingen die je als bagage met je meedraagt, die dingen die ruimte innemen, die energie vragen, zonder dat ze nog iets aan je leven bijdragen.
Nu is dat op zich geen reden om te gaan verhuizen, maar misschien wel een overweging om bij de volgende voorjaarsschoonmaak bekijkt of en wat de dingen die in de kast staan aan je leven toevoegen...
En je zult verbaasd zijn hoeveel ruimte en energie dat in jezelf kan opleveren!
.
.
zondag 7 april 2013
Stress
De dagen van ‘geen stress’ liggen in een ver verleden. In een tijd waarin overleven weliswaar veel moeilijker was dan nu, waarin we over het algemeen veel meer zware lichamelijke arbeid moesten leveren om brood op de plank te krijgen ~ maar waarin stress zoals we dat nu kennen nauwelijks een rol speelde...
Tegenwoordig hebben niet alleen volwassenen maar ook kinderen vaak al te maken met stress. De stress om te presteren, de stress om niet uit de toon te vallen en ga zo maar door.
Voor ons volwassen spelen een (over)volle agenda, verplichtingen op het werk, sociale verplichtingen etc. een rol.
Het zijn allemaal dingen die we ieder op zich best goed kunnen ~ waar het mis gaat is vaak wanneer we uit ons ritme geduwd worden. Bijvoorbeeld met stress in een werksituatie; op zich is gewoon je werk doen geen probleem. Maar wanneer we meer te doen krijgen dan we in een werkweek voor elkaar kunnen krijgen; of wanneer we dingen moeten doen die tegen onze eigen normen en waarden indruisen; of wanneer we van anderen afhankelijk zijn die hun deel van het werk niet op tijd af hebben; of wanneer we de volgende taak die gedaan moet worden niet moen doen omdat het buiten onze authoriteit valt...
Voeg daar dan bij dat velen van ons toch iedere dag weer te maken hebben met de drukke spits om op ons werk te komen en plotseling is het werk omgeven met stress!
En dan is opeens het werk teveel. De stress van al die duwtjes de ene of de andere kant op, gecombineerd met tijdsdruk gaan steeds meer energie kosten...
En dat is waar stress werkelijk schade kan aanrichten aan ons systeem; aan onze gezondheid.
Wanneer we een keer een weekje in een stressvolle situatie zit die zich daarna weer oplost is er in wezen niets aan de hand. Het kost wel veel energie, maar wanneer de situatie zich heeft opgelost krijgen we die wel weer terug.
Maar wanneer de stress over een langere tijd aanhoudt en veel energie blijft kosten zonder dat we de gelegenheid hebbben ~ of creeren voor onszelf ~ om weer ‘bij te tanken’; dan kunnen we opeens in een situatie komen waar onze gezondheid het laat afweten.
Eén van de eerste tekenen dat zoiets speelt is bijvoorbeeld als we verkouden worden en die verkoudheid maar niet over wil gaan. Dat is vaak een seintje dat ons systeem in een ‘overload situatie’ terecht is gekomen. Schenken we daar geen aandacht aan en gaan we op dezelfde voet verder, dan kan zo’n eenvoudige verkoudheid uitgroeien tot iets vervelenders ~ of uiteindelijk zelfs tot een ‘burn-out’.
Het is daarom, zeker in de energie van deze tijd, is het belangrijk om af en toe voor onszelf te kijken hoe we met stress omgaan ~ en vooral op welke manier we de stress die we oplopen weer kwijt kunt raken. Wat voor voor ieder van ons als individu de beste manier is om weer ‘bij te tanken’...
.
.
Tegenwoordig hebben niet alleen volwassenen maar ook kinderen vaak al te maken met stress. De stress om te presteren, de stress om niet uit de toon te vallen en ga zo maar door.
Voor ons volwassen spelen een (over)volle agenda, verplichtingen op het werk, sociale verplichtingen etc. een rol.
Het zijn allemaal dingen die we ieder op zich best goed kunnen ~ waar het mis gaat is vaak wanneer we uit ons ritme geduwd worden. Bijvoorbeeld met stress in een werksituatie; op zich is gewoon je werk doen geen probleem. Maar wanneer we meer te doen krijgen dan we in een werkweek voor elkaar kunnen krijgen; of wanneer we dingen moeten doen die tegen onze eigen normen en waarden indruisen; of wanneer we van anderen afhankelijk zijn die hun deel van het werk niet op tijd af hebben; of wanneer we de volgende taak die gedaan moet worden niet moen doen omdat het buiten onze authoriteit valt...
Voeg daar dan bij dat velen van ons toch iedere dag weer te maken hebben met de drukke spits om op ons werk te komen en plotseling is het werk omgeven met stress!
En dan is opeens het werk teveel. De stress van al die duwtjes de ene of de andere kant op, gecombineerd met tijdsdruk gaan steeds meer energie kosten...
En dat is waar stress werkelijk schade kan aanrichten aan ons systeem; aan onze gezondheid.
Wanneer we een keer een weekje in een stressvolle situatie zit die zich daarna weer oplost is er in wezen niets aan de hand. Het kost wel veel energie, maar wanneer de situatie zich heeft opgelost krijgen we die wel weer terug.
Maar wanneer de stress over een langere tijd aanhoudt en veel energie blijft kosten zonder dat we de gelegenheid hebbben ~ of creeren voor onszelf ~ om weer ‘bij te tanken’; dan kunnen we opeens in een situatie komen waar onze gezondheid het laat afweten.
Eén van de eerste tekenen dat zoiets speelt is bijvoorbeeld als we verkouden worden en die verkoudheid maar niet over wil gaan. Dat is vaak een seintje dat ons systeem in een ‘overload situatie’ terecht is gekomen. Schenken we daar geen aandacht aan en gaan we op dezelfde voet verder, dan kan zo’n eenvoudige verkoudheid uitgroeien tot iets vervelenders ~ of uiteindelijk zelfs tot een ‘burn-out’.
Het is daarom, zeker in de energie van deze tijd, is het belangrijk om af en toe voor onszelf te kijken hoe we met stress omgaan ~ en vooral op welke manier we de stress die we oplopen weer kwijt kunt raken. Wat voor voor ieder van ons als individu de beste manier is om weer ‘bij te tanken’...
.
.
zondag 31 maart 2013
Pasen
Vanmorgen toen ik wakker werd zag ik opnieuw grote vlokken sneeuw kalmpjes naar beneden dwarrelen. En dat met pasen! Dat punt in het jaar dat we paaseieren zoeken, paaskuikentjes op tafel zetten en (chocolade) paashazen eten.
Ik vind dat zelf altijd van die mooie symbolen, de eieren, de kuikentjes en de haas.
Als symbool staan de eieren voor mogelijkheden, voor nieuwe dingen die we nu nog niet zien maar die wel gaan komen. Dat kunnen nieuwe aspecten zijn in onszelf, nieuwe mogelijkheden in de werksfeer, of thuis... En dat we nog niet precies kunnen zien wat het is of hoe het eruit gaat zien, is omdat die nieuwe mogelijkheid zich als concept nog aan het ontwikkelen is...
De haas als symbool draagt een energie met zich mee die te maken heeft met geheimen en geheimhouding. Een energie van ‘heel veel weten’ maar lang niet alles wat je weet prijsgeven. En dat ‘weten’ dat kan heel goed op een onderbewust niveau zijn ~ nog verborgen voor ons logische, dagelijkse bewustzijn...
Wat dat betreft gaan de paaseieren en de paaseieren als symbool dus letterlijk hand in hand. Er is iets, iets nieuws, iets met nieuwe mogelijkheden ~ maar het is nog niet zichtbaar.
En dan zijn er de kuikentjes. Het nieuwe leven. Symbolisch voor die nieuwe dingen die naar de oppervlakte komen zodat we ze ons bewust worden en kunnen gaan gebruiken in ons dagelijkse leven.
Vrolijk Pasen!
zondag 24 maart 2013
Het weer
Het is waar, in Nederland hebben we altijd wel iets te zeggen over het weer. Of het nu warm is, bewolkt, regenachtig ~ of dat het koud is met een snijdende oostenwind die de temperatuur nog veel lager doet lijken dan deze in feite is (wanneer je uit de wind staat) ~ het is al gauw een onderwerp voor gesprek...
Dat gezegd hebbende is de huidige temperatuur kouder dan sinds 1916 en laat het voorjaarsweer nog op zich wachten. Het lijkt of de winter maar niet ophoudt! En van de enkele boom of struik die toch al uitloopt bevriezen de bladknoppen.
Als energie voegt het weer wel iets toe.
Nu het voorjaar is begonnen is de energie veranderd. Na de in zichzelf gekeerde energie van de winter is de energie nu naar buiten gericht en geeft daarmee een geweldige ondersteuning aan alles wat we in ons leven willen laten groeien.
Het weer ~ te koud voor de tijd van het jaar en met die koude oostenwind ~ houdt ons zo op het eerste gezicht daarin tegen. Maar is dat ook zo? Het oosten staat voor ‘dat wat is’; het staat voor hoe we dat wat we doen in ons leven altijd hebben gedaan. De stevige wind brengt beweging in dat waar het oosten voor staat. Met andere woorden ~ die oostenwind geeft ons de mogelijkheid om dingen die ‘nou eenmaal zo zijn’ te veranderen. Om uit te waaien, alles wat we los mogen laten ook daadwerkelijk los te laten.
Het koude weer houdt ons dus niet zozeer tegen, als dat het ons een kans geeft om dit voorjaar ~ in deze nieuwe energie ~ op een echt, helemaal nieuwe manier bezig te gaan. En dat geldt voor projecten die we willen uitvoeren, maar ook voor die dingen waar we al een tijdje mee bezig zijn. En natuurlijk voor ons leven zelf!
.
.
Dat gezegd hebbende is de huidige temperatuur kouder dan sinds 1916 en laat het voorjaarsweer nog op zich wachten. Het lijkt of de winter maar niet ophoudt! En van de enkele boom of struik die toch al uitloopt bevriezen de bladknoppen.
Als energie voegt het weer wel iets toe.
Nu het voorjaar is begonnen is de energie veranderd. Na de in zichzelf gekeerde energie van de winter is de energie nu naar buiten gericht en geeft daarmee een geweldige ondersteuning aan alles wat we in ons leven willen laten groeien.
Het weer ~ te koud voor de tijd van het jaar en met die koude oostenwind ~ houdt ons zo op het eerste gezicht daarin tegen. Maar is dat ook zo? Het oosten staat voor ‘dat wat is’; het staat voor hoe we dat wat we doen in ons leven altijd hebben gedaan. De stevige wind brengt beweging in dat waar het oosten voor staat. Met andere woorden ~ die oostenwind geeft ons de mogelijkheid om dingen die ‘nou eenmaal zo zijn’ te veranderen. Om uit te waaien, alles wat we los mogen laten ook daadwerkelijk los te laten.
Het koude weer houdt ons dus niet zozeer tegen, als dat het ons een kans geeft om dit voorjaar ~ in deze nieuwe energie ~ op een echt, helemaal nieuwe manier bezig te gaan. En dat geldt voor projecten die we willen uitvoeren, maar ook voor die dingen waar we al een tijdje mee bezig zijn. En natuurlijk voor ons leven zelf!
.
.
zondag 17 maart 2013
Sterk
Vanuit onze oorsprong zijn wij mensen sterke, flexibele wezens met een enorm vermogen om ons aan te passen aan de omstandigheden waarin we ons bevinden! Of dat nu gaat over veranderingen in ons leven en in de wereld om ons heen, of over een situatie ~ we hebben het in ons om ons zo aan te passen dat we niet alleen overleven, maar zelfs floreren.
Hoe vaak is het niet dat terugkijkend naar een lastige situatie waar we ingezeten hebben ~ en uiteindelijk ook een oplossing voor hebben gevonden ~ dat we mogen vaststellen dat we er sterker, krachtiger uit gekomen zijn...
Er is wel een voorwaarde om zo sterk te kunnen zijn: het is noodzakelijk dat we in balans zijn. Zo lang we in balans zijn in onszelf, in ons leven en in de wereld om ons heen ~ kunnen we letterlijk de hele wereld aan!
Maar zo gauw we uit balans raken ~ zeker wanneer die onbalans een tijdje aanhoudt ~ dan kunnen we als mens kwetsbaar, zelfs fragiel worden. Vatbaar voor ongemakken of zelfs ziektes.
Aan de ene kant kan zo’n ongemak of ziekte ons de tijd geven om eens te kijken naar wat er in onszelf of in ons leven speelt wat het zo lastig maakt onze balans te bewaren ~ een soort ‘pas op de plaats’. Aan de andere kant willen we er natuurlijk zo snel mogelijk vanaf zodat we weer volop in het leven kunnen staan.
Ons weer sterk kunnen voelen.
Door regelmatig tijd te nemen om ons te verbinden met de oerkracht van onze oorsprong als mens, wordt het gemakkelijker om in balans te blijven ~ of weer in balans te komen en zo de kracht van onze oorsprong optimaal te kunnen benutten...
.
.
Hoe vaak is het niet dat terugkijkend naar een lastige situatie waar we ingezeten hebben ~ en uiteindelijk ook een oplossing voor hebben gevonden ~ dat we mogen vaststellen dat we er sterker, krachtiger uit gekomen zijn...
Er is wel een voorwaarde om zo sterk te kunnen zijn: het is noodzakelijk dat we in balans zijn. Zo lang we in balans zijn in onszelf, in ons leven en in de wereld om ons heen ~ kunnen we letterlijk de hele wereld aan!
Maar zo gauw we uit balans raken ~ zeker wanneer die onbalans een tijdje aanhoudt ~ dan kunnen we als mens kwetsbaar, zelfs fragiel worden. Vatbaar voor ongemakken of zelfs ziektes.
Aan de ene kant kan zo’n ongemak of ziekte ons de tijd geven om eens te kijken naar wat er in onszelf of in ons leven speelt wat het zo lastig maakt onze balans te bewaren ~ een soort ‘pas op de plaats’. Aan de andere kant willen we er natuurlijk zo snel mogelijk vanaf zodat we weer volop in het leven kunnen staan.
Ons weer sterk kunnen voelen.
Door regelmatig tijd te nemen om ons te verbinden met de oerkracht van onze oorsprong als mens, wordt het gemakkelijker om in balans te blijven ~ of weer in balans te komen en zo de kracht van onze oorsprong optimaal te kunnen benutten...
.
.
zondag 10 maart 2013
De wet van het mentalisme
De eerste van de zeven universele wetten zegt: ons Universum is mentaal. Alles in onze fysieke wereld vindt zijn oorsprong in de energetische wereld. Wij geven hieraan focus en richting door onze gedachten; onze gedachten manifesteren.
Heel kort door de bocht wordt dan weleens gezegd dat ‘het allemaal tussen je oren zit’ ~ met de implicatie dat alles wat er in je leven gebeurt je eigen schuld is.
Maar is dat ook zo?
De realiteit is veel gecompliceerder dan dat. Want wanneer je je er niet van bewust bent dat jouw gedachten je wereld kunnen beïnvloeden, hoe kan wat er in je leven gebeurt dan jouw schuld zijn? Wanneer je je niet realiseert dat je door in een teleurstelling vast te blijven zitten een negatieve kijk op het leven kunt krijgen, hoe kan dat dan jouw schuld zijn? Met andere woorden, het gaat niet om ‘schuld’.
Het gaat om je ‘Bewust Zijn’.
Op het moment dat je je van deze dingen bewust bent, krijg je keuzes. Je kunt dan kiezen om je houding, je gedachten aan te passen om op die manier anders in het leven te gaan staan en een andere werkelijkheid voor jezelf te creëren. Om anders naar het leven te kijken.
Bijvoorbeeld; ik lag vanmorgen vanuit bed te kijken hoe een duif en een ekster met elkaar vochten om de beste takken voor hun respectievelijke nesten. Echt iets wat je in het voorjaar ziet. (Jippie! Bijna voorjaar!) Toen ik opstond zag ik echter dat het (alweer) gesneeuwd had; dus opnieuw winters weer. (Oh nee...)
Ik heb ervoor gekozen om het beeld van de nestenbouwende eksters en duiven vast te houden en mijn focus te leggen op het naderende voorjaar ~ ik heb daarmee gekozen voor optimisme!
En hoewel ik nog niet precies weet hoe dat optimisme verder vorm zal krijgen in mijn leven ~ weet ik zeker dat het mijn leven op een positieve manier zal beïnvloeden.
.
.
Heel kort door de bocht wordt dan weleens gezegd dat ‘het allemaal tussen je oren zit’ ~ met de implicatie dat alles wat er in je leven gebeurt je eigen schuld is.
Maar is dat ook zo?
De realiteit is veel gecompliceerder dan dat. Want wanneer je je er niet van bewust bent dat jouw gedachten je wereld kunnen beïnvloeden, hoe kan wat er in je leven gebeurt dan jouw schuld zijn? Wanneer je je niet realiseert dat je door in een teleurstelling vast te blijven zitten een negatieve kijk op het leven kunt krijgen, hoe kan dat dan jouw schuld zijn? Met andere woorden, het gaat niet om ‘schuld’.
Het gaat om je ‘Bewust Zijn’.
Op het moment dat je je van deze dingen bewust bent, krijg je keuzes. Je kunt dan kiezen om je houding, je gedachten aan te passen om op die manier anders in het leven te gaan staan en een andere werkelijkheid voor jezelf te creëren. Om anders naar het leven te kijken.
Bijvoorbeeld; ik lag vanmorgen vanuit bed te kijken hoe een duif en een ekster met elkaar vochten om de beste takken voor hun respectievelijke nesten. Echt iets wat je in het voorjaar ziet. (Jippie! Bijna voorjaar!) Toen ik opstond zag ik echter dat het (alweer) gesneeuwd had; dus opnieuw winters weer. (Oh nee...)
Ik heb ervoor gekozen om het beeld van de nestenbouwende eksters en duiven vast te houden en mijn focus te leggen op het naderende voorjaar ~ ik heb daarmee gekozen voor optimisme!
En hoewel ik nog niet precies weet hoe dat optimisme verder vorm zal krijgen in mijn leven ~ weet ik zeker dat het mijn leven op een positieve manier zal beïnvloeden.
.
.
zondag 3 maart 2013
Stenenbeurs
Vandaag ga ik naar 68e Haagse Mineralen & Fossielen Beurs (World Forum Conference Centre (Congresgebouw), Churchillplein 10, 2517 CW Den Haag); eigenlijk altijd een levendige internationale beurs met een gevarieerd aanbod aan mineralen en fossielen, maar ook edelstenen, kristallen en allerlei leuke cadeautjes en ‘hebbe-dingetjes’.
Behalve dat het een goede plek is om inkopen te doen ~ unieke edelstenen die ik kan gebruiken in Mystieke Sieraden ~ geniet ik er ook altijd van om rond te kijken en te zien wat er nu nieuw wordt aangeboden. Niet alleen wat betreft edelstenen, maar ook kristallen en ‘knuffelstenen’ ~ stenen die gemakkelijk in de hand liggen en die ervoor gemaakt lijken te zijn om bij je te dragen...
Voor sommige mensen is de veelheid van alle verschillende energieën op een stenenbeurs een overweldigende en vermoeiende ervaring; maar voor mijn is het een stenenbeurs bij uitstek een gelegenheid om mijzelf weer op te laden en inspiratie op te doen. Niet alleen inspiratie voor de Mystieke Sieraden, misschien nog wel meer een nieuwe, frisse kijk op wat ik tegenkom op mijn (levens)pad.
Door iets te doen, iets te ervaren wat ‘anders’ of ‘nieuw’ is geven we onszelf net dat beetje afstand van ons dagelijkse leven waardoor we daar op een andere, nieuwe manier naar kunnen kijken.
En wanneer je je leven kunt zien met ‘nieuwe ogen’, kan het best zijn dat je opeens de oplossing ziet voor een probleem of een uitweg uit een situatie die er daarvoor helemaal niet leek te zijn.
Voor mij is dat dus de stenenbeurs.
Wat is het voor jou?
.
.
Behalve dat het een goede plek is om inkopen te doen ~ unieke edelstenen die ik kan gebruiken in Mystieke Sieraden ~ geniet ik er ook altijd van om rond te kijken en te zien wat er nu nieuw wordt aangeboden. Niet alleen wat betreft edelstenen, maar ook kristallen en ‘knuffelstenen’ ~ stenen die gemakkelijk in de hand liggen en die ervoor gemaakt lijken te zijn om bij je te dragen...
Voor sommige mensen is de veelheid van alle verschillende energieën op een stenenbeurs een overweldigende en vermoeiende ervaring; maar voor mijn is het een stenenbeurs bij uitstek een gelegenheid om mijzelf weer op te laden en inspiratie op te doen. Niet alleen inspiratie voor de Mystieke Sieraden, misschien nog wel meer een nieuwe, frisse kijk op wat ik tegenkom op mijn (levens)pad.
Door iets te doen, iets te ervaren wat ‘anders’ of ‘nieuw’ is geven we onszelf net dat beetje afstand van ons dagelijkse leven waardoor we daar op een andere, nieuwe manier naar kunnen kijken.
En wanneer je je leven kunt zien met ‘nieuwe ogen’, kan het best zijn dat je opeens de oplossing ziet voor een probleem of een uitweg uit een situatie die er daarvoor helemaal niet leek te zijn.
Voor mij is dat dus de stenenbeurs.
Wat is het voor jou?
.
.
zondag 24 februari 2013
Plannen
Er zijn altijd wel van die momenten waarop onze plannen in het water vallen. Soms letterlijk ~ een picknick in de regen is geen aanrader ~ en soms omdat er plotseling andere dingen gebeuren die onze aandacht nodig hebben. Een kwestie van prioriteiten.
Hoe we daarmee omgaan...
Er zijn dingen die gebeuren waarvan we niet weten hoe we daarop zouden reageren, totdat het ons overkomt. En heel vaak blijkt dan achteraf dat we goed en doortastend hebben gereageerd in die situatie.
Op het moment zelf zet het ons leven volledig op z’n kop. Plotseling hebben we geen prioriteiten (meervoud) meer, maar is er maar één prioriteit. En alle dingen die we normaal gesproken absoluut, beslist moeten doen in ons leven lijken veel minder belangrijk en verdwijnen naar de achtergrond...
Daarmee is een situatie waarin onze plannen opeens overhoop gegooid worden ook een ‘reality-check’. Het geeft ons de mogelijkheid om vanuit een ander perspectief, op een nieuwe manier te kijken naar hoe we ons leven inrichten. Waar we onze tijd en energie besteden. Of die dingen die we zo belangrijk vinden dat ook werkelijk zijn.
Of dat het tijd is om het anders te gaan doen.
Het betekent niet dat we geen plannen meer maken; het is goed om plannen te maken! Het geeft ons iets om naartoe te leven, om naar uit te kijken... Maar het is een goed idee om zo flexibel te zijn dat plannen ~ wanneer dat nodig is ~ gewijzigd kunnen worden.
.
.
Hoe we daarmee omgaan...
Er zijn dingen die gebeuren waarvan we niet weten hoe we daarop zouden reageren, totdat het ons overkomt. En heel vaak blijkt dan achteraf dat we goed en doortastend hebben gereageerd in die situatie.
Op het moment zelf zet het ons leven volledig op z’n kop. Plotseling hebben we geen prioriteiten (meervoud) meer, maar is er maar één prioriteit. En alle dingen die we normaal gesproken absoluut, beslist moeten doen in ons leven lijken veel minder belangrijk en verdwijnen naar de achtergrond...
Daarmee is een situatie waarin onze plannen opeens overhoop gegooid worden ook een ‘reality-check’. Het geeft ons de mogelijkheid om vanuit een ander perspectief, op een nieuwe manier te kijken naar hoe we ons leven inrichten. Waar we onze tijd en energie besteden. Of die dingen die we zo belangrijk vinden dat ook werkelijk zijn.
Of dat het tijd is om het anders te gaan doen.
Het betekent niet dat we geen plannen meer maken; het is goed om plannen te maken! Het geeft ons iets om naartoe te leven, om naar uit te kijken... Maar het is een goed idee om zo flexibel te zijn dat plannen ~ wanneer dat nodig is ~ gewijzigd kunnen worden.
.
.
zondag 17 februari 2013
De lente komt!
Cymba, de middelste van mijn drietal zwarte poezen is me zojuist voor de tweede keer vandaag komen vertellen dat het lente is. Hij stoort zich niet in het minst aan de lange termijn verwachting van het KNMI die ons toch nog een winterse periode in het vooruitzicht stelt. Voor hem geld alleen de energie op dit moment. Dat waar wij als mensen ons echt op in moeten stellen ~ leven in het moment ~ is voor poezen heel normaal.
En waar de poezen nu opeens weer meer naar buiten willen ~ geeft het mij te denken over de voorjaarsschoonmaak. Niet eens zozeer het letterlijke schoonmaken van het huis of het uitsoppen van de keukenkastjes, maar meer het denken over wat ik nog verder mee wil nemen op mijn pad ~ en wat ik nu los mag laten...
En die dingen die ik los mag laten vind ik op (tenminste) drie lagen: fysiek, mentaal en emotioneel.
Zodat je lichter, vrijer de lente in kunt stappen.
.
.
En waar de poezen nu opeens weer meer naar buiten willen ~ geeft het mij te denken over de voorjaarsschoonmaak. Niet eens zozeer het letterlijke schoonmaken van het huis of het uitsoppen van de keukenkastjes, maar meer het denken over wat ik nog verder mee wil nemen op mijn pad ~ en wat ik nu los mag laten...
En die dingen die ik los mag laten vind ik op (tenminste) drie lagen: fysiek, mentaal en emotioneel.
- Fysiek zijn er dingen die ik al jaren niet heb gebruikt en waar ik echt wel mee klaar ben. Het enige wat ik daarmee hoef te doen is ze te scheiden in afval, dingen die ik kan recyclen en dingen die hergebruikt kunnen worden.
- Op het mentale vlak gaat het voor mij dan over achterhaalde gewoontes, (denk)patronen; dingen waarvan ik heel lang heb gedacht dat ze heel belangrijk waren, maar die bij nadere beschouwing helemaal niet meer spelen op dit punt in mijn leven.
- Het emotionele vlak is misschien wel het lastigste om naar te kijken... En toch hebben we bijna allemaal wel van die diepgewortelde gevoelens die ons niet (meer) helpen in ons leven. Zoals bijvoorbeeld schuldgevoel. Of een gevoel dat je ‘niet goed genoeg bent’.
Zodat je lichter, vrijer de lente in kunt stappen.
.
.
zondag 10 februari 2013
Meegaan met de stroom
Nog niet zo lang geleden was ‘meegaan met de stroom’ synoniem met ‘met alle winden meewaaien’. Met andere woorden, als je je liet meevoeren door de stroom, dan was je weliswaar in beweging, maar die beweging was stuurloos en zonder doel ~ als ene blad in de wind...
In de energie van nu lijkt dat toch anders te werken.
De stroom is zo sterk geworden dat we er wel aandacht aan moeten schenken. Ertegenin gaan kunnen we wel eventjes, maar dat blijkt al gauw een uitputtingsslag te zijn waarmee we zelden ons doel nog bereiken.
De structuur van vroeger, waar we een plan konden maken en dat stap voor stap konden uitvoeren ~ en ook zeker wisten dat je eerst de eerste stap nam, dan de tweede, enz. en dat je met de laatste stap je plan helemaal had uitgevoerd ~ is verdwenen en in plaats daarvan leven we nu in een steeds doorgaande beweging; een stroom. Om niet te zeggen een stroomversnelling!
Daarmee is het een stuk lastiger geworden om iets stap voor stap te plannen. Eigenlijk is het best wat je kunt doen je doel kiezen en dan een eerste stap zetten. Als het ware in de stroom stappen met het vertrouwen dat deze je bij je doel zal brengen.
Heb je de eerste stap eenmaal gezet en wordt je meegevoerd door de stroom, dan bekijk je wat je tweede stap kan zijn die je dichter bij je doel brengt ~ en die neem je...
Op die manier geef je richting aan de stroom, die steeds doorgaande beweging, door er als het ware mee samen te werken in plaats van ertegenin proberen te gaan.
Op deze nieuwe manier naar je doel toewerken vergt minder energie, maar meer vertrouwen. Vertrouwen dat je je doel gaat bereiken. Vertrouwen in jezelf, dat je alles wat je op weg naar je doel tegenkomt ook in goede banen kunt leiden ~ dat je die stroom van het leven zo kunt sturen dat je daar komt waar je wilt zijn!
.
.
In de energie van nu lijkt dat toch anders te werken.
De stroom is zo sterk geworden dat we er wel aandacht aan moeten schenken. Ertegenin gaan kunnen we wel eventjes, maar dat blijkt al gauw een uitputtingsslag te zijn waarmee we zelden ons doel nog bereiken.
De structuur van vroeger, waar we een plan konden maken en dat stap voor stap konden uitvoeren ~ en ook zeker wisten dat je eerst de eerste stap nam, dan de tweede, enz. en dat je met de laatste stap je plan helemaal had uitgevoerd ~ is verdwenen en in plaats daarvan leven we nu in een steeds doorgaande beweging; een stroom. Om niet te zeggen een stroomversnelling!
Daarmee is het een stuk lastiger geworden om iets stap voor stap te plannen. Eigenlijk is het best wat je kunt doen je doel kiezen en dan een eerste stap zetten. Als het ware in de stroom stappen met het vertrouwen dat deze je bij je doel zal brengen.
Heb je de eerste stap eenmaal gezet en wordt je meegevoerd door de stroom, dan bekijk je wat je tweede stap kan zijn die je dichter bij je doel brengt ~ en die neem je...
Op die manier geef je richting aan de stroom, die steeds doorgaande beweging, door er als het ware mee samen te werken in plaats van ertegenin proberen te gaan.
Op deze nieuwe manier naar je doel toewerken vergt minder energie, maar meer vertrouwen. Vertrouwen dat je je doel gaat bereiken. Vertrouwen in jezelf, dat je alles wat je op weg naar je doel tegenkomt ook in goede banen kunt leiden ~ dat je die stroom van het leven zo kunt sturen dat je daar komt waar je wilt zijn!
.
.
zondag 3 februari 2013
Bewust Zijn
In deze tijd speelt ons bewustzijn een belangrijke rol. Door ons bewustzijn in frequentie te verhogen ~ bijvoorbeeld door te mediteren ~ wordt het mogelijk om meer inzicht te krijgen in wat er speelt in ons leven, waarom dat speelt in ons leven en wat we kunnen veranderen of transformeren om uit die soms visueuze cirkel te kunnen stappen.
Daardoor zijn begrippen als ‘bewustzijn’, ‘onderbewustzijn’ en ‘hoger bewustzijn’ bij de meesten bekend. Steeds meer mensen ontdekken het positieve effect van meditatie. Steeds meer mensen willen hun bewustzijn vergroten of ‘verhogen’.
En dat begint bij bewust Zijn. Bij je letterlijk bewust te zijn van jezelf ~ hoe je erbij zit, wat je nodig hebt etc. ~ en van je directe omgeving...
Bijvoorbeeld je er bewust van zijn dat zo gauw de zon schijnt in het vroege voorjaar plotseling alle eenden in de gracht in paartjes zwemmen. Dat opeens overal om je heen de vogels luidkeels hun territorium afbakenen.
Of je ervan bewust te zijn dat opeens je huisdier onrustig is, omdat het tijd is om uit het winterritme te komen en weer meer activiteiten te gaan ontplooiien.
Bewust Zijn ervaar je door je zintuigen. Je voelt, proeft, ruikt, hoort en ziet je directe omgeving zoals die op dat moment is.
En dan kun je opeens die gewone, maar prachtige dingen ontdekken die er al heel lang waren, maar die je nooit zijn opgevallen... Waar je nooit bij hebt stilgestaan...
Best leuk om af en toe de tijd te nemen om bewust te zijn in je omgeving en dan je omgeving echt te zien, werkelijk te horen ~ en te luisteren wat het je te vertellen heeft.
http://echtzien.blogspot.nl/
.
.
Daardoor zijn begrippen als ‘bewustzijn’, ‘onderbewustzijn’
En dat begint bij bewust Zijn. Bij je letterlijk bewust te zijn van jezelf ~ hoe je erbij zit, wat je nodig hebt etc. ~ en van je directe omgeving...
Bijvoorbeeld je er bewust van zijn dat zo gauw de zon schijnt in het vroege voorjaar plotseling alle eenden in de gracht in paartjes zwemmen. Dat opeens overal om je heen de vogels luidkeels hun territorium afbakenen.
Of je ervan bewust te zijn dat opeens je huisdier onrustig is, omdat het tijd is om uit het winterritme te komen en weer meer activiteiten te gaan ontplooiien.
Bewust Zijn ervaar je door je zintuigen. Je voelt, proeft, ruikt, hoort en ziet je directe omgeving zoals die op dat moment is.
En dan kun je opeens die gewone, maar prachtige dingen ontdekken die er al heel lang waren, maar die je nooit zijn opgevallen... Waar je nooit bij hebt stilgestaan...
Best leuk om af en toe de tijd te nemen om bewust te zijn in je omgeving en dan je omgeving echt te zien, werkelijk te horen ~ en te luisteren wat het je te vertellen heeft.
http://echtzien.blogspot.nl/
.
.
zondag 27 januari 2013
Wees stil en luister...
Wees stil en luister... Maar wat betekent dat eigenlijk?
Dat je altijd je mond houdt? Niet voor jezelf opkomt? Je je mening niet naar voren brengt...
Niet dus.
Het wijst echter wel op een balans tussen praten en luisteren. In deze tijd waarin ‘alles gezegd moet kunnen worden’ staan we vaak al snel klaar met onze mening. Maar dat we alles kunnen zeggen, betekent niet dat we dat ook moeten doen...
Soms is het goed om eerst stil te zijn en te luisteren. Om een beter inzicht te krijgen wat er speelt. Een beter begrip van de situatie. En misschien zelfs om een pas op de plaats te maken en ons af te vragen of we werkelijk iets positiefs ~ productiefs ~ toe te voegen hebben aan die situatie of dat we eigenlijk alleen onszelf graag horen praten...
Vanuit een meer persoonlijk, of zelfs spiritueel perspectief is het advies ‘wees stil en luister...’ de sleutel naar ons bewustzijn. Naar Bewust Zijn.
Stil zijn om te luisteren naar je Zelf. Naar de wijsheid van je Zelf. Naar die subtiele boodschappen die voortkomen uit je Hoger Zelf die je vertellen wat je nodig hebt, je bewust maken van je eigen wensen en verlangens ~ en hoe je die in je leven kunt manifesteren.
Je Zelf kan je op de juiste tijd op de juiste plaats aanwezig laten zijn, het kan je helpen de juiste beslissingen te nemen op het juiste moment...
We kunnen er in ons leven heel veel aan hebben om regelmatig een rustpunt in te bouwen in ons drukke bestaan, een moment van Bewust Zijn.
Om de tijd te nemen om stil te zijn en te luisteren...
.
.
Dat je altijd je mond houdt? Niet voor jezelf opkomt? Je je mening niet naar voren brengt...
Niet dus.
Het wijst echter wel op een balans tussen praten en luisteren. In deze tijd waarin ‘alles gezegd moet kunnen worden’ staan we vaak al snel klaar met onze mening. Maar dat we alles kunnen zeggen, betekent niet dat we dat ook moeten doen...
Soms is het goed om eerst stil te zijn en te luisteren. Om een beter inzicht te krijgen wat er speelt. Een beter begrip van de situatie. En misschien zelfs om een pas op de plaats te maken en ons af te vragen of we werkelijk iets positiefs ~ productiefs ~ toe te voegen hebben aan die situatie of dat we eigenlijk alleen onszelf graag horen praten...
Vanuit een meer persoonlijk, of zelfs spiritueel perspectief is het advies ‘wees stil en luister...’ de sleutel naar ons bewustzijn. Naar Bewust Zijn.
Stil zijn om te luisteren naar je Zelf. Naar de wijsheid van je Zelf. Naar die subtiele boodschappen die voortkomen uit je Hoger Zelf die je vertellen wat je nodig hebt, je bewust maken van je eigen wensen en verlangens ~ en hoe je die in je leven kunt manifesteren.
Je Zelf kan je op de juiste tijd op de juiste plaats aanwezig laten zijn, het kan je helpen de juiste beslissingen te nemen op het juiste moment...
We kunnen er in ons leven heel veel aan hebben om regelmatig een rustpunt in te bouwen in ons drukke bestaan, een moment van Bewust Zijn.
Om de tijd te nemen om stil te zijn en te luisteren...
.
.
zondag 20 januari 2013
Hallo... Je leven wacht op je...
Een paar jaar geleden kwam ik in Amerika een boek tegen met de titel: ‘Hello, your life is waiting...’ Het was een boek met oefeningen en tips hoe je de regie van je leven (weer) in handen kunt nemen. Vooral de titel is me altijd bijgebleven...
In ons drukke bestaan leiden we ons leven vaak van de ene afspraak naar de volgende afspraak ~ werk, gezin, familie, sport... Het is een patroon dat langzaam groeit in je leven tot een comfortabele struktuur. En daar is helemaal niets mis mee!
De vraag is wel of je ook die dingen doet in je leven die je altijd al had willen doen.
Sta jij daar wel eens bij stil? Ik bijna nooit, totdat ik dus dat boek tegenkwam. ‘Hallo... Je leven wacht op je...’ Tijd om mijn leven eens onder de loep te nemen.
Aan de ene kant doe ik eigenlijk alleen maar hele leuke dingen in mijn leven. Aan de andere kant blijk ik er geweldig goed in te zijn om allemaal excuses te verzinnen waarom ik iets wat ik eigenlijk heel erg graag wil doen toch maar niet doe...
‘Geen tijd’ is één van de favorieten. Op de voet gevolgd door ‘te duur’. En dan zijn er nog ‘het komt me nu niet uit’, ‘als ik dit gadaan heb dan...’ en die andere favoriet: ‘later...’
Later, als ik meer tijd heb.
Later, als ik het beter kan bekostigen.
Later, ...
Maar als het gaat om iets dat je echt wilt doen in je leven, dan is er altijd een weg om dat ook nu te gaan doen. Zonder excuses. Om je leven niet in een comfortabel patroon aan je voorbij te zien trekken, maar het echt te gaan leven.
Helemaal in dit moment.
En iedere keer dat ik dat zelf weer een beetje kwijtraak, komt dat boek weer in gedachten...
‘Hallo... Je leven wacht op je...’
.
.
In ons drukke bestaan leiden we ons leven vaak van de ene afspraak naar de volgende afspraak ~ werk, gezin, familie, sport... Het is een patroon dat langzaam groeit in je leven tot een comfortabele struktuur. En daar is helemaal niets mis mee!
De vraag is wel of je ook die dingen doet in je leven die je altijd al had willen doen.
Sta jij daar wel eens bij stil? Ik bijna nooit, totdat ik dus dat boek tegenkwam. ‘Hallo... Je leven wacht op je...’ Tijd om mijn leven eens onder de loep te nemen.
Aan de ene kant doe ik eigenlijk alleen maar hele leuke dingen in mijn leven. Aan de andere kant blijk ik er geweldig goed in te zijn om allemaal excuses te verzinnen waarom ik iets wat ik eigenlijk heel erg graag wil doen toch maar niet doe...
‘Geen tijd’ is één van de favorieten. Op de voet gevolgd door ‘te duur’. En dan zijn er nog ‘het komt me nu niet uit’, ‘als ik dit gadaan heb dan...’ en die andere favoriet: ‘later...’
Later, als ik meer tijd heb.
Later, als ik het beter kan bekostigen.
Later, ...
Maar als het gaat om iets dat je echt wilt doen in je leven, dan is er altijd een weg om dat ook nu te gaan doen. Zonder excuses. Om je leven niet in een comfortabel patroon aan je voorbij te zien trekken, maar het echt te gaan leven.
Helemaal in dit moment.
En iedere keer dat ik dat zelf weer een beetje kwijtraak, komt dat boek weer in gedachten...
‘Hallo... Je leven wacht op je...’
.
.
maandag 14 januari 2013
Het beste van de winter...
Voor mij is het beste dat de winter te bieden heeft die prachtige, heldere, zonnige dagen waarin de vrieskou je adem in wolkjes doet veranderen en water in ijs. Van dat ‘dikke-truien-weer’ dat ons uitnodigt om ervan te genieten. een perfecte gelegenheid voor een wandeling met fototoestel in de hand om de berijpte natuur direct vast te leggen...
De winterzon op je gezicht helpt tegen de sombere buien die je in deze tijd van het jaar, nu de dagen nog zo kort zijn, kunnen overvallen. Het brengt letterlijk licht in je gedachten.
Het maakt het ook gemakkelijker om je licht te laten schijnen op de plannen die je hebt, de dingen die je nog moet doen ~ en hoe je daar zelf in staat. Maakt het je blij of zie je er tegenop? En wanneer je er tegenop ziet, wat kun je veranderen zodat het allemaal beter te behappen wordt?
Zo’n heldere, lichte dag nodigt uit om in beweging te komen. Niet alleen lichamelijk, maar ook in ons denken, in onze houding. Het lijkt wel of we plotseling naar ons leven kijken vanuit een ander perspectief waardoor we eindelijk zien waar die puzzelstukjes passen en ze op hun plaats kunnen leggen...
Dat heldere winterweer laat ons niet alleen het plaatje van ons leven zien, het maakt het mogelijk om dat plaatje zo te veranderen dat het mooier, beter wordt.
.
.
De winterzon op je gezicht helpt tegen de sombere buien die je in deze tijd van het jaar, nu de dagen nog zo kort zijn, kunnen overvallen. Het brengt letterlijk licht in je gedachten.
Het maakt het ook gemakkelijker om je licht te laten schijnen op de plannen die je hebt, de dingen die je nog moet doen ~ en hoe je daar zelf in staat. Maakt het je blij of zie je er tegenop? En wanneer je er tegenop ziet, wat kun je veranderen zodat het allemaal beter te behappen wordt?
Zo’n heldere, lichte dag nodigt uit om in beweging te komen. Niet alleen lichamelijk, maar ook in ons denken, in onze houding. Het lijkt wel of we plotseling naar ons leven kijken vanuit een ander perspectief waardoor we eindelijk zien waar die puzzelstukjes passen en ze op hun plaats kunnen leggen...
Dat heldere winterweer laat ons niet alleen het plaatje van ons leven zien, het maakt het mogelijk om dat plaatje zo te veranderen dat het mooier, beter wordt.
.
.
Abonneren op:
Posts (Atom)