Thuiskomen

Misschien wel belangrijker dan het weg gaan ~ op vakantie, dagje uit, op wereldreis... ~ is het weer thuiskomen. Hoe leuk het ook was om er even helemaal uit te zijn, het is daarna fijn om weer thuis te zijn. Daar hebben we in de Nederlandse taal dan ook gezegdes over:
Oost, west, thuis best
Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens.

Wanneer we wat verder doordenken over ons thuiskomen, dan heeft het naast het letterlijke thuiskomen ~ het ‘terug van weggeweest ~ gevoel’ ~ ook betekenissen die dieper liggen.
Het gevoel van thuiskomen bij iemand; bij een partner. Het gevoel van thuiskomen op een bepaalde plek waar je misschien daarvoor nog nooit geweest was.
Maar ook het thuiskomen bij familie waar je je ooit vanaf had gekeerd. Of juist het thuiskomen op de plaats waar je je kindertijd hebt beleefd...
Deze manieren van ‘thuiskomen’ hebben allemaal te maken met een gevoel van herkenning, een terugkeren naar iets wat er ooit was. En dat hoeft dan niet eens iets te zijn wat we in ons huidige leven hebben meegemaakt; dan kunnen ook hele oude herinneringen zijn die zich ergens diep in ons onderbewustzijn hebben verankerd.

Kijkend naar hoe we ons levenspad bewandelen; hoe we met iedere stap meer ervaren, meer ontdekken, meer (spiritueel) groeien ~ en zo komen we steeds dichterbij bij wie we werkelijk zijn; bij onze kern, onze realiteit. In deze context is ‘thuiskomen’ het thuiskomen bij ons Zelf. Thuiskomen in onze kern. Thuiskomen in de verbinding met ons hoogste bewustzijn.

Zijn we hier eenmaal thuisgekomen, dan worden onze prioriteiten opeens heel duidelijk. Wat echt belangrijk is en wat niet... Het leven wordt eenvoudiger. Niet zozeer omdat we minder doen ~ maar omdat we de dingen die we doen, doen vanuit een gevoel van ‘thuis zijn’. Vanuit een gevoel van rust en  innerlijke vrede.
.
.