zondag 28 december 2014

Terugkijken

Zo aan het einde van het jaar komt dat moment om terug te kijken; om te zien wat er dit jaar allemaal gebeurd is en dat nog een laatste keer de revue te laten passeren…

De realiteit is dat we alles veel scherper zien wanneer we terugkijken.

En het is een goed idee om daar even bij stil te staan.
Niet om te zien wat er allemaal fout is gegaan, wat we beter anders hadden kunnen doen of waar we ~ achteraf gezien ~ toch de verkeerde beslissing hebben genomen. Maar meer om te zien wat we dit jaar hebben gedaan en beleefd van een feitelijk perspectief.
Op het moment dat we daar midden in zaten, hebben we de beste beslissingen genomen die we op dat moment konden nemen met de informatie die we toen hadden. We hebben naar beste kunnen iedere volgende stap gezet en naar eer en geweten gehandeld.

Terugkijkend kunnen we zien hoe dat allemaal heeft uitgepakt.
Zeker wanneer we ervan uitgaan dat alles wat we ervaren gebeurt met een reden, dan kunnen we terugkijkend beter zien wat die reden mogelijk is geweest; en wat we ervan hebben geleerd ~ zowel van een praktisch perspectief als van een spiritueel perspectief.

En dat betekent dat we kijken naar de feiten en naar de symbolische betekenis van wat we hebben gedaan en meegemaakt…

Voor mij is het afgelopen jaar een druk jaar geweest. En als ik terugkijk, dan ben ik vaak met andere dingen bezig geweest dan ik een jaar geleden had gepland.
Ik ben eerst vijf weken naar de V.S. geweest. Vervolgens is mijn huis verbouwd. Daarna hebben we de workshop in zuid Limburg gegeven. Maar wat me het meeste bijstaat wanneer ik nu terugkijk is alle tijd en energie die ik heb besteed als mantelzorger. Tussen alles door heb ik ook heus nog gewerkt, maar duidelijk minder/anders dan ik een jaar geleden voor ogen had.

Nu ik dit zo schrijf, realiseer ik me dat ik dit jaar heel veel heb gedaan! En dan heb ik toch een vaag gevoel van verbazing dat dit zich niet heeft vertaald naar een beter inkomen…

Symbolisch bekeken heb ik met mijn reis mijn horizon verbreedt. Het heeft me in een positie gebracht om op een andere manier naar dingen te kijken. Met het verbouwen van mijn huis heb ik, symbolisch gezien, mijn denken veranderd. De workshop ~ of je hem nu geeft of eraan deelneemt ~ heeft altijd te maken met het leren van nieuwe dingen.

Mantelzorger zijn ligt ingewikkelder. De prioriteit is duidelijk voor me, maar het is energie die je volledig buiten jezelf besteedt waardoor je niet altijd toekomt aan die dingen die je graag voor jezelf wilt doen; in mijn geval mijn werk. Symbolisch heeft het voor mij te maken met de acceptatie van dat wat er op je pad komt; het volgen van de leiding die ik krijg van het universum. Ook wanneer dat mijn plannen in de weg staat…

Wat ik daarvan leer is om beter op te letten en meer open te staan voor precies die dingen die ‘ongevraagd’ naar me toe komen. Om alert te reageren wanneer ik dat herken, omdat het op één of andere manier belangrijk voor me is.
En dan is de kans groot dat ik daar veel meer aan over houdt dan alleen een ‘leermoment’ voor mijn levenslessen.

Hoe heeft jouw jaar eruit gezien?
.
.

zondag 21 december 2014

De zonnewende

De kortste dag ~ het begin dan de winter ~ komt in een drukke tijd van het jaar! Vandaag de zonnewende, wat ieder jaar weer een behoorlijke verandering van de energie met zich meebrengt. En dan een paar dagen daarna de kerstdagen; en weer een paar dagen later ‘Oud en Nieuw’. En of je nu bij al deze dagen stilstaat, ze viert met je familie of met vrienden; of het accent op één van deze dagen legt ~ het maakt deze 10 dagen ieder jaar opnieuw heel speciaal.

Klimatologisch brengt de zonnewende met de terugkeer van het licht ook de koudste tijd van het jaar. Een tijd, in ieder geval vanuit een spiritueel perspectief, om het nieuwe licht over ons leven te laten schijnen. Om met een helder, koel hoofd nieuwe plannen te maken. Om die plannen zo’n structuur mee te geven dat we precies weten wat onze eerste stap zal zijn om ze uit te gaan voeren.

Met Kerst vieren we dan de terugkeer van het Licht. Daarmee krijgen we richting en begeleiding in ons leven. Het (innerlijk) Licht dat ons de weg wijst. Het besef van een zielsverlangen dat we willen vervullen…

Dan op nieuwjaar beginnen we vol goede moed en gevuld met goede voornemens aan dat nieuwe jaar.

En op 6 januari, aan het einde van de kersttijd, zien we onze plannen bevestigd. (Hoewel we ook vaak onze goede voornemens alweer hebben vergeten…) Omstreeks 6 januari beginnen we ook te merken dat de dagen weer langer worden.

In andere tijden, lang voordat we de tijdsmaat aanhielden van de kalender zoals we die nu kennen, ging het om de seizoenen. En daarmee was de zonnewende de allerbelangrijkste dag. De dag die het nieuwe seizoen inluidt. De dag om te bepalen wat er in het winterseizoen gedaan diende te worden om, zo gauw het weer warmer wordt alles op de rit te hebben om daar zo goed mogelijk gebruik van te maken…

De zonnewende was de dag om stil te staan bij het nieuwe licht; en alle nieuwe dingen die zullen komen. En dat is deze dag natuurlijk nog steeds! En dat is eigenlijk alleen maar sterker geworden door alle feestdagen als het ware op elkaar te stapelen. Op die manier hebben we onszelf 10 dagen gegeven om onze plannen te maken, gevolgd door 6 dagen om die plannen in onszelf te bevestigen.

Symbolisch kijken we dan in het getal 10 naar onszelf en al onze mogelijkheden, om dan in het getal 6 ons helemaal bewust te worden dat we een plan hebben en dat het een goed plan is.

Ik wens je een fantastische zonnewende toe!
.

zondag 14 december 2014

Wachten

We zitten allemaal wel eens op iets te wachten…
Wachten tot de bus komt. Wachten totdat iemand aankomt. wachten totdat het stoplicht weer groen wordt. Wachten tot het tijd is om… En ga zo maar door.

In zekere zin zijn dat allemaal voorbeelden waarin we wachten op iets of iemand buiten onszelf. Iets wat ‘erbij hoort’ zolang we afspraken en ontmoetingen op elkaar afstemmen wat betreft de tijd. Als de ene persoon dan eerder is, of de andere wat later; dan kan het bijna niet anders dan dat de ene persoon even wacht op die ander. Daar is helemaal niets mis mee, totdat het kan gebeuren dat het opvalt dat die ene persoon altijd te laat is en dat principe zelfs regelmatig gebruikt om op die manier alle aandacht naar zich toe te trekken. Dan kan het tijd zijn om daar anders mee om te gaan.

Maar we kunnen ook wachten op dingen die alleen onszelf aangaan.
Bijvoorbeeld wachten op het juiste moment om iets te zeggen; iets te doen. Wachten totdat de tijd rijp is om actie te ondernemen. Wachten totdat we alles op de rit hebben om datgene waar we misschien al jaren van dromen ook uit te voeren. Dus wachten totdat we tijd hebben. Wachten totdat we het geld ervoor hebben.

En wanneer we wachten op dingen die eigenlijk alleen onszelf aangaan, dan komt het er vaak op neer dat we wachten totdat we onszelf toestemming geven om eindelijk te zeggen wat we vaak al zo lang hadden willen zeggen; om te doen wat we misschien ons hele leven al hadden willen doen…
De tijd ervoor hebben ~ en het geld ~ heeft te maken met het stellen van prioriteiten en het plannen van dat wat we willen gaan doen.
En of het dan echt de juiste tijd is, daar komen we vaak pas achter wanneer we echt beginnen! Loopt alles soepeltjes en worden ons dingen aangereikt die de ervaring nog beter, mooier etc. maken, dan is het beslist de juiste tijd. Lijkt het of we bij iedere stap een obstakel tegenkomen, dan is het mogelijk nog niet helemaal de juiste tijd. Dan kan het een goed idee zijn om het plan nog eens van alle kanten te bekijken of dit werkelijk is wat we al die tijd voor ogen hebben gehad…

Waar het om gaat is dat het weinig zin heeft om te wachten totdat de omstandigheden perfect zijn om onze dromen te verwezenlijken.

Het is juist zaak om onszelf toestemming te geven dat waar we een passie voor hebben; dat wat ons inspireert gewoon te gaan doen. Vandaag.
Zonder verder te wachten op dat lastig te bereiken punt waar aan alle randvoorwaarden wordt voldaan.
.
.

zondag 7 december 2014

Op zoek

Ieder op onze eigen manier zijn we allemaal op zoek. Waar we naar op zoek zijn en hoe we dat hopen te vinden is net zo individueel als we uniek zijn. En zelfs als we op zoek zijn naar iets wat op het oog hetzelfde doel lijkt, zoals bijvoorbeeld ‘succes’, dan nog maakt onze persoonlijke definitie van ‘succes’ een wereld van verschil.

Daarbij is succes wel een goed voorbeeld, want in zekere zin willen we allemaal graag succesvol zijn in het leven. Maar voor de ene persoon betekent dat een baan die weliswaar heel veel uren kost, maar die aan de andere kant ook een hoog salaris met zich meebrengt. Voor de ander betekent succes gelukkig zijn. Weer een ander zal succes misschien definiëren als ‘anderen helpen’, of ‘een verschil maken in het leven van een ander’. Terwijl we ook succesvol kunnen zijn op ons individuele pad van persoonlijke groei; en dat heeft dan met een meer spirituele betekenis van ‘succes’ te maken.
Het aantal manieren waarop we invulling kunt geven aan onze persoonlijke definitie van succes is bijna oneindig.

Maar waar we ook naar op zoek zijn en hoe we ook invulling geven aan onze eigen zoektocht ~ uiteindelijk komen een aantal dingen vaak ‘automatisch’ bij elkaar…
Of je nu ‘leeft om te werken’ of ‘werkt om te leven’, er is werk aan de winkel. Dat kan dan weer die letterlijke baan zijn, of vrijwilligerswerk, liefdadigheidswerk, of (meditatief) werk aan ons innerlijke zelf… Vaak is het de combinatie van een aantal deze vormen van werk die ons leidt naar onze volgende stap op weg naar ons doel. Op weg naar datgene waarnaar we op zoek zijn.

Steeds vaker wordt ook gezegd dat ‘acceptatie’ (zowel van jezelf als van anderen) en ‘present zijn’ (aanwezig zijn, in het moment leven) belangrijk zijn in ons streven ons doel te bereiken.
Dat betekent dat we op onze zoektocht ons bewust zijn van wat ons op dat moment wordt aangereikt in het leven. Dat we de dingen die zijn gebeurd in ons verleden plaatsen en niet blijven herleven. En misschien wel het belangrijkste, dat we vertrouwen hebben ons doel te gaan bereiken en ons daar dus niet steeds opnieuw zorgen over hoeven te maken…

Echter, de hamvraag is en blijft: “Waar zijn we naar op zoek?”
Wat willen we bereiken voor onszelf, in de wereld en voor de wereld? En wat is daarin het fysieke, materiële doel, het mentale doel en het spirituele doel waar we naar streven?

Het beantwoorden van vragen als deze geeft inzicht in waar we werkelijk naar op zoek zijn; en soms kan dat iets heel anders zijn dan we dachten…
Waar ben jij naar op zoek?