zondag 28 juli 2013

Veranderingen

Als er iets is in het leven waar wij als mensen met gemengde gevoelens naar kijken, dan zijn het veranderingen.

Aan de ene kant is het nodig dat we om de ruimte te maken om te kunnen veranderen dingen, houdingen, of structuren loslaten. Hoewel die dingen ons misschien zelfs wel in de weg zitten, is het bekend en tot op zekere hoogte ook comfortabel om met die structuur, die houding, of die dingen te leven... We weten niet hoe het leven eruit gaat zien wanneer we onszelf toestemming geven om te veranderen. En het is dat onbekende dat vaak maakt dat we aarzelen; die stap niet echt van harte durven te nemen.

Aan de andere kant kan de behoefte om en nieuwe ruimte, een nieuwe beweging in het leven te brengen zo groot zijn, dat de veranderingen bijna automatisch het leven binnenwandelen!

Het is de ruimte tussen die twee kanten die vaak het meest ongemakkelijk is.
Want als je echt niet wilt veranderen is er geen sprake van een probleem. Als je de veranderingen accepteert is er geen blokkade te bekennen...

Maar als je wilt veranderen, maar niet weet hoe, of in welke richting...
Als er dingen zijn die je in de weg zitten, maar die door de emoties die eraan verbonden zitten moeilijk los te laten zijn...
Dan kan het voelen of het leven stagneert.

Vaak vinden we in zo’n geval dat we ‘dingen moeten loslaten’.

Misschien is het meer een kwestie van ‘beweging toelaten’. Want als we de beweging toelaten ~ de beweging van het leven, of zelfs van het universum ~ dan volgen de veranderingen vanzelf; en altijd op zo’n manier dat we geholpen worden op ons persoonlijke pad!
.
.

zondag 21 juli 2013

Energie

Energie is overal.
Niet alleen om ons heen, maar ook wij zelf zijn energie... In wezen heeft iedere vorm, iedere kleur en iedere klank zijn eigen energie.

Energie stroomt.
Om ons heen en door ons heen. En in die stroom heeft iedere energie zijn eigen vibratie; zijn eigen expressie.

Energie is een ervaring.
En hoe wij de energie in onszelf en om ons heen ervaren heeft grote invloed op hoe we ons voelen. Ervaren we die energie als licht en vrolijk, dan kan het bijna niet anderes of wij voelen ons ook licht en vrolijk. Aan de andere kant, voelen we die energie als zwaar of beklemmend, dan geeft ons dat een onprettig gevoel.
Wanneer die beklemmende energie is gebonden aan een bepaalde plaats, dan zullen we geneigd zijn om die plek te verlaten. Is het verbonden aan een situatie ~ zeker wanneer dat een situatie is die ons persoonlijk treft ~ dan hebben we de keus om óf de situatie op te lossen, óf ons uit de situatie terug te trekken...

Als, om welke reden dan ook de energie stagneert ~ de stroom wordt teruggebracht tot ‘gedruppel’ of zelfs helemaal stopt ~ dan ontstaan er blokkades. Niet alleen in de energie, maar ook in onszelf. En wanneer die blokkade in de energie aanhoudt, dan kan dat een blokkade in ons lichaam teweeg brengen. Een ongemak, of soms zelfs een ziekte.

Het is dan zaak om niet alleen het ongemak of de ziekte te behandelen, maar ook om de energiestroom weer te herstellen. Iets wat kan door klank, door kleur, door beweging... Of doordat we bijvoorbeeld in een gesprek of een healing opeens snappen wat het is in onszelf dat de energiestroom heeft doen stoppen.
Vaak is het iets wat diep verankerd in wat we over jezelf of over het leven geloven. Iets wat al heel lang geen deel meer uitmaakt van onze ‘eigen waarheid’, maar toch onszelf en ons leven nog beïnvloed...

Zo gauw we ons daarvan bewust worden en besefeen dat we daar keuzes in kunnen maken, kan de energie weer gaan stromen.
Kunnen we de energie van het leven weer ervaren!
.
.

zondag 14 juli 2013

Tijd vliegt...

Soms gebeuren er dingen die onmiddelijke aandacht nodig hebben. Van die dingen die gisteren nog niet eens bestonden, maar vandaag met stip boven aan de lijst van prioriteiten staan...

En dan zijn er twee dingen die me nog steeds enorm verbazen.
Ten eerste, hoe weinig moeite het ons opeens kost om te zien wat onze echte prioriteit is; wat werlkelijk belangrijk is ~ iets wat in het alledaagse leven nog wel eens lastig is.
Ten tweede, hoe snel de tijd voorbij vliegt...

Zelfs wanneer je ergens op moet wachten lijken er nog allerlei dingen te gebeuren. En als er dan eindelijk ‘spijkers met koppen geslagen worden’, dan is de tijd haast te kort om alles op orde te krijgen!

Als de rust is weergekeerd en je terugkijkt op zo’n dag of zo’n periode, dan kun je zien hoeveel je gedaan hebt wat betreft je prioriteit! En misschien ook wel hoe je je op die dag of in die periode helemaal niet hebt bezig gehouden met wat anderen ervan zullen vinden; wat je gisteren nog had moeten doen; of wat je morgen niet mag vergeten. Dan blijkt dat je zo’n dag bijna volledig ‘in het nu’ hebt geleefd. In het moment.

Natuurlijk hopen we allemaal dat er geen drastische gebeurtenissen nodig zijn om ‘in het nu’ te kunnen leven.
Wat daar wel voor nodig is, is een heldere kijk op wat nu werkelijk belangrijk is in ons leven. Om ons bezig te houden met onze prioriteit in plaats van met een hele lijst aan bijzaken.
En hoe beter we dat kunnen, des te beter kunnen we omgaan met de tijd die we hebben om dat wat we werkelijk belangrijk vinden ook te doen.

Vaak blijkt dan dat we daar precies genoeg tijd voor hebben!
.
.

zondag 7 juli 2013

Heel de mens

Ik vind dat altijd zo’n mooi zinnetje met een dubbele betekenis. Immers, niet alleen gaat het over de gehele mens, maar ook over het helen van de mens. Die drie woorden gaan ervan uit dat we als mens een geheel zijn ~ geen optelsom van losse stukjes...

En logisch als dat klinkt, is dat toch niet hoe we met onszelf omgaan; en vaak al helemaal niet hoe de gezondheidszorg met ons omgaat. Dan kijken we alleen naar dat ene stukje van onszelf als mens waar we een probleem ervaren. En, eerlijk is eerlijk, vaak werkt dat. Dan wordt het plaatselijke probleem opgelost en voelen we ons weer ‘heel’.

Aan de andere kant, vaak werkt dat ook niet...
Dan wordt de klacht aangepakt zonder naar ‘heel de mens’ te kijken en kom je ~ soms na jaren van behandelen ~ nog steeds geen stap verder. Vandaar dat er steeds vaker gezegd wordt dat we om de mens te helen moeten kijken naar heel de mens! Omdat je op die manier de klacht kunt behandelen én de oorzaak kunt aanpakken. Een oorzaak die soms een begrijpelijk begin van de bestaande klacht is, maar vaak ook niet.

Wanneer je kijkt naar heel de mens, dan blijkt een klacht of probleem ook er ook niet zomaar opeens te zijn. Meestal heeft er een proces plaatsgevonden dat resulteerd in de klacht ~ die we dan zo ongemakkelijk vinden dat we daar iets aan willen (laten) doen. Dat proces heeft bijna altijd te maken met hoe wij met onze emoties omgaan en deze verwerken. Of ze niet verwerken, ze in onszelf houden, ze ‘oppotten’, er niemand anders mee lastig willen vallen...

Dan kan het zomaar voorkomen dat de oorzaak van een benauwdheid te maken heeft met bijvoorbeeld ‘je niet gerespecteerd voelen als individu’...
Iets waar je alleen maar achter komt door te kijken naar ‘heel de mens’ om zo de mens te helen.
.
.