Iets nieuws

Wanneer we iets nieuws in ons leven willen brengen ~ of we dat nu heel logisch bekijken vanuit het perspectief dat we daarvoor sparen en het dan gaan kopen, of meer vanuit het oogpunt van ‘manifestatie’ ~ dan zijn er bijna altijd een aantal dingen die daaraan vooraf gaan.

Om te beginnen, hoewel dit ‘nieuws’ dus iets is wat we graag willen hebben, betekent dit gek genoeg niet altijd dat we ook ruimte maken in ons leven om het te gaan ontvangen. Het is vaak gemakkelijker om te gaan kijken naar advertenties voor die nieuwe baan, dat nieuwe huis, de nieuwe auto etc. dan het is om te onderzoeken wat ervoor nodig is om het mogelijk te maken. Bijvoorbeeld de opzegtermijn van je huidige baan opzoeken, zodat je weet wanneer je eventueel in die nieuwe baan kunt beginnen. Of onderzoeken wat het huis waar je nu woont waard is, of wat je woonlasten zijn; en hoe zich dat verhoudt tot die ideale woning waar je op uit bent. Voor auto’s is het misschien het gemakkelijkst; die ruil je in. Hoewel, als je niet te naaste bij weet wat je oude auto nog waard is, dan weet je dus ook niet of je een goede deal krijgt aangeboden…

Daarnaast is het een goed idee om dat ‘nieuws’ welkom te heten.
Dat klinkt misschien gek, maar wanneer het blije gevoel van het kopen van die nieuwe bank helemaal wordt overschaduwd door de stress van het afvoeren van de oude bank, dan doen we onszelf tekort. Het gevolg daarvan is dat het minder makkelijk kan zijn om die nieuwe ideale bank te vinden (voor de prijs die je eraan uit wilt geven). Want hij is (nog) niet welkom in je huis.

Tenslotte is het een goed idee om niet teveel in te vullen hoe dat ‘nieuws’ in je leven komt.
Door er helemaal open voor te staan en niet van tevoren al in te vullen hoe, wat, waar vandaan, wanneer, welke prijs etc., geven we onszelf veel meer ruimte om dat in ons leven te ontvangen wat voor ons het beste is op dat moment. Zelfs wanneer we dat zelf niet hadden kunnen bedenken of zelfs durven dromen…

Dus, de volgende keer dat je iets nieuws in je leven wenst, maak dan eerst ruimte om het te kunnen ontvangen, zorg dat het helemaal welkom is in je leven en sta het universum toe om je te helpen precies dat in je leven te krijgen wat je op dat moment nodig hebt ~ hoe dat ook gebeurt.

Hanger door Taliswoman Me
www.taliswoman.me

Taal

Taal is een levend iets. Een organisme bijna. Of het nu over onze Nederlandse taal gaat of over welke taal dan ook, het is iets wat continue onderhevig is aan veranderingen en aanpassingen. Het aantal nieuwe woorden dat wordt opgenomen in onze taal is ieder jaar weer enorm! En daarnaast zijn er dan woorden uit andere talen die zozeer een deel van ons taalgebruik worden, dat ook die zich een plaats verwerven in onze dagelijkse communicatie. Dat alles maakt taal juist zo leuk!

Aan de andere kant lijkt het of je tegenwoordig geen krant of tijdschrift meer kunt lezen ~ of zelfs luisteren naar een nieuwsbericht, of gewoon de radio ~ of je komt ‘slecht taalgebruik’ tegen. En dan bedoel ik niet eens het woordgebruik of de woordkeus, maar eerder verkeerde spelling, het verkeerde gebruik van een bepaald woord, of grammaticale missers…
Het lijkt daardoor of er een verarming van de taal plaatsvindt; een vervlakking waarbij het steeds minder mensen iets kan schelen hoe onze taal gebruikt wordt.

Aan de andere kant is het ook zo dat wanneer de regels van de taal te strikt genomen worden, de taal niet meer gemakkelijk kan meeveranderen met de tijd, met de cultuur en daardoor al heel snel ouderwets aandoet. Als we te strak vasthouden aan de betekenis van bepaalde woorden, dan maken we het moeilijk om die woorden te gebruiken in nieuwe omstandigheden; om de woorden als het ware mee te laten groeien naar vergelijkbare, nieuwe concepten die in dit moment deel uitmaken van onze maatschappij.

In zekere zin is taal daarmee vergelijkbaar met een kind.
Aan de ene kant willen we onze kinderen veilig laten opgroeien en ze een aantal ‘standaard waarden’ meegeven. Aan de andere kant willen we ze ook de ruimte geven om te gaan ontdekken wat voor hun werkelijk belangrijk is en hoe zij hun leven willen inrichten. Dat maakt dat ze kunnen groeien en authentieke volwassenen kunnen worden.

Net als bij kinderen is het dus ook wat taal betreft best lastig om te zeggen wat goed is en wat echt niet klopt. Het is vaak afhankelijk van de omstandigheden en de doelgroep van de communicatie. Waar in de ene situatie een specifiek jargon noodzakelijk is, is datzelfde jargon in een andere situatie absoluut zinloos en staat het effectieve communicatie in de weg.
Dat betekent dat hoe we taal gebruiken afhankelijk is van de situatie waarin we ons bevinden, van wat we willen overbrengen en aan wie we dat duidelijk willen maken.

Gelukkig geeft onze taal ons daar een grote flexibiliteit in. En hoe groter onze woordenschat, des te meer mogelijkheden we hebben om onze boodschap over te brengen.

Dat betekent dat er dus maar heel weinig dingen zijn in het gebruik van onze taal die wijzen op ‘slecht taalgebruik’. Eigenlijk komt dat neer op het niet volgen van de ‘standaard waarden’ van onze taal: de grammatica. De structurele opbouw van onze taal, waarbinnen we alle vrijheid hebben om te veranderen en te groeien, maar die de taal nog steeds onze Nederlandse taal laat zijn…

De moderne tijd

We hebben allemaal wel van die moment waarop we opeens een inzicht krijgen. Iets wat we misschien al wel wisten, maar waar we nooit op precies die manier naar hadden gekeken.

Maar terwijl ik op deze stille zondagmorgen met mijn neef zit te App-en, realiseer ik me wat een verschil dat is met vroeger.

Vroeger, in die zin, dat zondagmorgen de tijd was om op familiebezoek te gaan. En hoewel wij kinderen dan te horen kregen dat het bezoek alleen in de ochtend plaats zou vinden, bleek het altijd langer te duren dan gedacht. Soms was dat leuk. Maar afhankelijk van welk familielid er werd bezocht, kon dat ook heel lang duren. Of niet lang genoeg…

Met het meer betaalbaar worden van telefoongesprekken werd we gaandeweg steeds meer ‘bijgepraat’ inde familie via de telefoon.

Tussendoor werden dan brieven geschreven. De familie waar ik in ben opgegroeid was daar wonderlijk goed in en bewaarde die brieven dan ook. Om nog eens na te lezen, of over te mijmeren. Op de enveloppen werden dan met zorg ‘mooie’ postzegels geplakt voor de postzegelverzamelaars in de familie.

Het resultaat is een aanzienlijk familiearchief en een prachtige postzegelverzameling.

Maar terwijl de App-jes heen en weer vliegen realiseer ik me opeens dat de keren dat ik met familie aan de telefoon zit steeds minder vaak voorkomen. En familiebezoek is iets voor extreem bijzondere gelegenheden.

Zelfs mijn tante van in de 80 App-ed meer dan dat we elkaar daadwerkelijk spreken.

Maar ook de tijd dat de steeds ouder wordende vorige generatie wanneer een telefoonverbinding werd doorgeschakeld naar voicemail beduusd de telefoon weer op de haak legde is voorbij. Er word nu ingesproken. Bijvoorbeeld met de vraag of we even kunnen Skypen. Of dat ik ze even kan mailen…

De andere kant daarvan is dat ik nu, grappig genoeg, meer contact heb met familie dan ik ooit had gedacht! Ook omdat er nu geen ‘reden’ nodig is om ‘op een goede tijd’ te bellen; zo vlak na het avondeten bijvoorbeeld.

In deze tijd kunnen we heel gemakkelijk een fotootje delen. Of een kwinkslag. Even om raad vragen, of wat dan ook. En het antwoord is er bijna meteen.

En soms is het ook heel fijn dat we op zo’n manier contacten kunnen onderhouden juist zonder elkaar te zien. Gemakkelijker. Neutraler. Zonder door de emotionele mijnenvelden te hoeven bewegen die in bijna iedere familie wel voorkomen…

Dit alles maakt dat ik deze moderne tijd absoluut fantastisch vind!

 

 

In onszelf

Er zijn veel ‘teachings’, richtingen en lessen ~ meestal met een spirituele inslag ~ die erop wijzen dat we alle antwoorden in onszelf kunnen vinden. Misschien niet door de logica van ons hoofd, maar dan toch zeker door het gevoel in ons hart, door ons onderbewustzijn ~ die laag van bewustzijn die een hogere frequentie heeft dan onze logica ~ of door ons te verbinden met ons hoger bewustzijn kunnen we de antwoorden vinden waar we naar op zoek zijn. Of dat nu gaat om het nemen van de juiste beslissing, of om te zien of wat iemand anders ons vertelt ook aansluit bij onze waarheid (of misschien zelfs gewoon niet waar is), in onszelf weten we het antwoord. Feilloos.

Wanneer we dat principe een stap verder nemen, dan is het redelijk om te veronderstellen dat we alles wat we mogelijk nodig zouden hebben of in ons leven zouden wensen al in ons hebben. Het is dan aan onszelf om dat wat eigenlijk al in ons leeft naar buiten te brengen en deel te laten zijn van ons leven zoals we dat ervaren in deze fysieke wereld.

En dat is voor de meesten van ons veel lastiger om te accepteren…
Het betekent dat niet alleen alle antwoorden, maar dat we letterlijk alles al in onszelf hebben. Het is er al, het is alleen verborgen onder denkbeelden, houdingen, patronen etc.

Dat zijn allemaal zaken waar we zelf controle over hebben. Wij kunnen onze houding veranderen. Wij kunnen besluiten dat patronen die waarheid waren voor onze ouders en grootouders, dat in deze tijd voor ons niet meer zijn…
Wij kunnen besluiten om dat wat diep in ons bewustzijn al leeft een plek te geven in de wereld, in ons leven. Om het vanuit onszelf naar buiten te laten stromen en ervan te genieten.

En met dit perspectief dat wij ~ en wij alleen ~ die controle hebben, komt de volledige verantwoordelijkheid voorons leven. Er blijft niets meer over buiten onszelf wat een werkelijke reden is waarom we iets wel of niet kunnen doen.

Alles ligt in onszelf.

Derek Rydall vergelijkt dit met eikeltjes in het bos.
Ieder eikeltje heeft het in zich om een majestueuze eikenboom te worden. En het enige dat het daarvoor nodig heeft is voedsel; zelfs wanneer het op bestrating valt is de kans groot dat het uiteindelijk een weg vindt om die eikenboom te worden.
Wij mensen blijven maar al te vaak hangen op het idee dat we ‘het beste eikeltje in het bos’ willen worden, zonder ooit te kijken wat we allemaal nog meer in ons hebben…

Misschien wordt het tijd om meer van onze mogelijkheden te gaan ontdekken!

Hanger door Taliswoman Me  www.taliswoman.me
.
.