Wensen

Je zou kunnen zeggen dat er twee soorten wensen zijn… En de maanden december en januari zijn bij uitstek maanden dat we ons met wensen bezig houden.

Allereerst de wensen die je voor jezelf hebt. De dingen die je graag in je leven wilt brengen; de dingen die je wilt bereiken in het leven. Dat kunnen kleine of grote dingen zijn ~ maar het zijn allemaal dingen die je wenst voor jezelf.
En dan zijn er wensen die je hebt voor anderen; zelfs voor de wereld…
Wensen als dat het die ander goed gaat, dat die ander snel beter wordt ~ tot aan ‘geen honger meer op aarde’ en ‘vrede op aarde’.

Wanneer we dingen wensen ~ of dat nu voor onszelf is of voor anderen ~ zijn er twee dingen die belangrijk zijn.

Het eerste is dat de wens specifiek is. Dus als het je wens zou zijn om ‘mooie dingen in je leven te brengen’, dan heeft dat een hele brede interpretatie… Van nieuw meubilair tot bijvoorbeeld de lach van een kind; van een nieuwe keuken tot een puppy of kitten… Dat maakt het heel lastig om te zien wanneer je wens is uitgekomen. Was dat op het moment dat je hebt staan kijken naar kinderen die heel veel plezier hadden met het stampen en springen in plassen na een fikse regenbui? Of toen je besloot een oud kastje te kopen dat eerst nog opgeknapt moet worden voordat het daadwerkelijk mooi is? Of pas nadat dat kastje daadwerkelijk is opgeknapt en in je huis staat te pronken?
Met andere woorden, het helpt als een wens specifiek is omdat je dan gemakkelijker kunt zien of je wens ook is uitgekomen.

Het tweede is hoe je dat wat je wenst in leven wilt brengen; wat ben je bereid daar zelf aan te doen? Als het je wens is om de loterij te winnen, dan kan die wens alleen maar uitkomen wanneer je ook loten koopt… Is het je wens om een goede gezondheid te hebben, dan zal je wens in de meeste gevallen gemakkelijker uitkomen wanneer je ervoor kiest om gezond te leven.
Dit is gemakkelijker te overzien en te doen waar het je persoonlijke wensen ~ de wensen die je voor jezelf hebt ~ betreft. We kunnen tenslotte alleen maar die dingen veranderen waar we invloed op hebben…

De uitdaging is om manieren te vinden om ook die wensen die we voor anderen hebben, voor die ander te laten uitkomen. Om het meer te laten zijn dan goedbedoelde woorden.
Door ook die grote wensen zoals ‘geen honger meer in de wereld’ in onze eigen omgeving uit te laten komen…

Want wat zou er nou mooier zijn dan dat al onze wensen uitkomen?
Voor onszelf en voor anderen…
.
.

Paniek!

Voor mij zijn er twee situaties waar ik van in paniek kan raken ~ de ene een enorme schrik; iets vreselijks dat zomaar gebeurt; de andere wanneer een situatie zo groot, zo veelomvattend wordt dat ik het overzicht kwijt raak.

Het grappige is dat de situatie op zich heel leuk en spannend kan zijn, echt iets om naar uit te kijken. Iets wat geweldige resultaten beloofd wanneer alles eenmaal is gezegd en gedaan. Mijn gevoel van paniek ligt dus bijna altijd bij het proces om daar te komen.

De weg van waar ik nu ben, naar waar ik graag wil zijn.

Nu is er helemaal niets aan de hand wanneer er nog obstakels in dat pad zitten die het praktisch onmogelijk maken om die weg daadwerkelijk in te slaan; maar zo gauw die obstakels worden opgelost en de weg open voor me ligt…
Het lijkt wel of ik dan pas echt ga zien wat er allemaal bij komt kijken ~ iets wat heel overweldigend kan zijn.

Plannen maken is leuk, maar zo gauw die plannen gaan worden; zo gauw we dat waar we misschien al heel lang van hebben gedroomd gaan bereiken ~ dan komt opeens dat gevoel van paniek om de hoek kijken…

In zekere zin is een deel van dat gevoel een angst voor succes ~ een angst die veel groter kan zijn dan de angst om te falen.

Het is iets wat we bijna allemaal wel eens tegenkomen op ons pad en wat volkomen tegen alle logica indruist. Want wanneer we eindelijk op dat punt gekomen zijn dat we onze dromen; onze plannen eindelijk kunnen uitvoeren ~ dan zouden we toch helemaal blij moeten zijn? Dansen, zingen, springen…
En toch is daar dat gevoel van ‘Hemeltje, hoe ga ik dat allemaal voor elkaar krijgen?’; HELP!

De manier om daar weer uit te komen is bijna altijd door niet naar de hele situatie te kijken, maar naar stukken ervan. Stappen. En door niet tien stappen tegelijk te willen nemen, maar één voor één…

En voor je het weet zijn dan je plannen uitgevoerd en je dromen werkelijkheid geworden!
.
.

Nieuw geheugen

Ik heb sinds gisteren nieuw geheugen. Het is lichter in gewicht, eleganter.
Niet alleen ziet het er anders uit, hoewel het nog steeds geheugen is, reageert het sneller en kan het in een mum van tijd meer informatie bekijken en onthouden dan het geheugen waar ik tot nu toe mee werkte.

Hetzelfde ~ en toch heel anders…
Daarom heb ik het een andere achtergrond gegeven. Meer blauw-groen dan het groen van het oude geheugen.

Daarna alle informatie uit het oude geheugen overgeheveld in het nieuwe geheugen.
Ik had gedacht dat ik gewoon alles over zou nemen, maar dat was toch niet het geval. Zeker 25% van alles wat in het oude geheugen lag opgeslagen was zo oud, stoffig en ongebruikt ~ dat het geen enkele zin had het nog langer mee te nemen.

Zo gaat het vaak in het leven.
Zonder een reden om iets te veranderen, kijken we niet gauw naar alle dingen die we met ons meedragen. We volgen een routine en ook wanneer dat wat we met ons meedragen eigenlijk te oud, te stoffig, te zwaar ~ kortom te nutteloos is om nog mee te nemen; is het comfortabeler om dat toch te doen dan om ernaar te kijken en te beslissen of we het nog in ons leven willen hebben. Of het ons nog helpt, of ons eigenlijk alleen maar in de weg zit.

Dus zolang er niets gebeurt, zolang er geen reden is om dat wat we niet meer nodig hebben ook daadwerkelijk los te laten ~ laten we het rusten.

En dan is er plotseling iets wat ons ertoe zet om dingen op een andere manier aan te pakken; en opeens komen we in actie.

Niet zo’n groot verschil met een nieuwe computer als je misschien zou denken…
.
.

Oei, een Koei!

Gisteren waren we in Zuid Limburg; zelfs met het regenachtige weer was het er prachtig! We hadden een afspraak in een hotel ~ en zo gauw we waren aangekomen werd het ons duidelijk dat de eigenaren ‘iets met koeien hebben’.
Tegenover de receptie hingen 12 foto’s van verschillende koeienrassen en op de balie stond het boekje: ‘Oei, een Koei, de handige gids om koeienrassen te herkennen tijdens uw wandeling in het Mergelland’.
(Meer informatie hierover vind je op: http://www.oeieenkoei.nl/index_bestanden/OeieenKoei.htm )

Eenmaal in gesprek met de eigenaar was deze snel ons te vertellen over zijn ‘koeien-hobby’. Zelf heeft hij één van de dwergrassen. Samen met zijn broer ~ ook een koe-enthousiast ~ zijn het boekje en de kalender tot stand gekomen. Alle opbrengsten gaan naar goede doelen.

Ik vind dit initiatief zo geweldig ~ niet om de al dan niet heilige koe ~ maar eerder omdat deze mensen dat waar ze een passie voor hebben op zo’n manier naar buiten hebben gebracht dat ze er op heel veel manieren mensen die het moeilijk hebben (dementerende ouderen in Nederland en straatkinderen in Peru) mee kunnen helpen.

In de energie waarin we leven op dit moment is het belangrijk juist die dingen te doen waar we enthousiast over zijn; waar we ‘warm voor lopen’ ~ waar we een passie voor hebben!
En dat geldt niet alleen voor onze hobby’s; dat geldt zeker ook voor onze dagelijkse bezigheden; voor ons werk (of in ieder geval hoe we ons werk doen) etc.

Op het eerste gezicht denken we dan dat dit totaal onmogelijk is... “Hoe kan ik nou geld verdienen met mijn hobby?” Maar wanneer we gaan kijken hoe het voor ons zou kunnen werken, dan blijkt vaak dat er meer mogelijkheden zijn dan we ooit hadden gedacht!
Iedereen heeft wel iets waar we meer over weten dan anderen; iets waar we anderen mee kunnen helpen; iets waar anderen bereid zijn om voor te betalen. En wanneer we het pad van onze passie dan met enthousiasme volgen kan daar al gauw iets moois uit groeien.
.
.