Nieuw geheugen

Ik heb sinds gisteren nieuw geheugen. Het is lichter in gewicht, eleganter.
Niet alleen ziet het er anders uit, hoewel het nog steeds geheugen is, reageert het sneller en kan het in een mum van tijd meer informatie bekijken en onthouden dan het geheugen waar ik tot nu toe mee werkte.

Hetzelfde ~ en toch heel anders…
Daarom heb ik het een andere achtergrond gegeven. Meer blauw-groen dan het groen van het oude geheugen.

Daarna alle informatie uit het oude geheugen overgeheveld in het nieuwe geheugen.
Ik had gedacht dat ik gewoon alles over zou nemen, maar dat was toch niet het geval. Zeker 25% van alles wat in het oude geheugen lag opgeslagen was zo oud, stoffig en ongebruikt ~ dat het geen enkele zin had het nog langer mee te nemen.

Zo gaat het vaak in het leven.
Zonder een reden om iets te veranderen, kijken we niet gauw naar alle dingen die we met ons meedragen. We volgen een routine en ook wanneer dat wat we met ons meedragen eigenlijk te oud, te stoffig, te zwaar ~ kortom te nutteloos is om nog mee te nemen; is het comfortabeler om dat toch te doen dan om ernaar te kijken en te beslissen of we het nog in ons leven willen hebben. Of het ons nog helpt, of ons eigenlijk alleen maar in de weg zit.

Dus zolang er niets gebeurt, zolang er geen reden is om dat wat we niet meer nodig hebben ook daadwerkelijk los te laten ~ laten we het rusten.

En dan is er plotseling iets wat ons ertoe zet om dingen op een andere manier aan te pakken; en opeens komen we in actie.

Niet zo’n groot verschil met een nieuwe computer als je misschien zou denken…
.
.