Het is een opmerking die ik steeds vaker hoor. en hoewel ik het er helemaal mee eens ben, merk ik dat de woorden toch regelmatig een behoorlijk sterke emotionele reactie bij me oproepen. Want als alles gebeurt met een reden, dan is er maar één richting om te kijken waarom heet één of ander is gebeurt: in onszelf.
Als er niet op z’n minst een deel van de reden met onszelf te maken heeft; dan hadden wij niet met die situatie te maken gekregen…
Met andere woorden, iedere situatie waar we mee te maken hebben, iedere situatie die ons raakt ~ zelfs wanneer we er niet direct mee te maken hebben ~ heeft ons iets te vertellen, iets te leren. Dat kan iets zijn over onszelf, of over hoe we met een situatie omgaan, maar het kan ons ook laten zien hoe iets in het wereldnieuws zich op een veel kleinere schaal, met veel ‘kleinere’ gevolgen zich ook afspeelt in onze directe omgeving…
Het is een heel lastig concept om mee om te gaan.
De eerste reactie is vaak dat een zinloze, zelfs redeloze daad ergens aan de andere kant van de wereld helemaal niets te maken kan hebben met onszelf, ons leven, of onze directe omgeving. Het is niet onze schuld dat het gebeurt is…
En dan begint het zoeken en wijzen naar de dader(s). En het lijkt wel of het helemaal niet uitmaakt of de feiten kloppen in die zoektocht; zolang we maar naar iemand anders kunnen wijzen ~ een persoon, een groep, een ideologie ~ dan hoeven we niet in onszelf te zoeken wat ons deel is in wat er is gebeurt. Waarom het ons raakt. Wat wij kunnen doen om er in onze eigen, directe omgeving anders mee om te gaan.
Als bijvoorbeeld wraakzucht de reden is voor de situatie in het (wereld)nieuws, dan kan de persoonlijk vraag zijn hoe en waarom wij iemand ‘willen terugpakken’.
Of als een groep ver weg iets vreselijks doet om (politieke) druk uit te oefenen, kan dat vertalen naar de vraag hoe wij druk op de ketel zetten als we iets gedaan willen krijgen…
Hoe ver zijn wij bereid te gaan om controle te krijgen of te houden?
Het mooie is dat zo gauw wij doorhebben wat iets ons te vertellen heeft over onszelf, ons eigen leven en onze directe omgeving en we daarmee aan de slag gaan ~ dan zijn we opeens ook geen deel meer van de reden van die situatie ergens anders in de wereld; we krijgen dan de kans om een deel van de oplossing te zijn!
Eerst in onszelf, in ons leven, onze omgeving; en daardoor veranderen we, stukje bij beetje, de energie in de wereld!
Alles gebeurt met een reden.
En dat is eigenlijk heel mooi…
.
.
zondag 27 juli 2014
zondag 20 juli 2014
De Dag Buiten de Tijd
Vrijdag 25 juli is de ‘Dag Buiten de Tijd’. In de Maya kalender geeft die dag aan dat het ene jaar al is afgelopen, maar het volgende jaar nog niet is begonnen. Vandaar de naam.
Dat maakt die dag een dag om het vorige jaar af te sluiten en te vieren wat je in het afgelopen jaar hebt gedaan, wat je hebt bereikt; en om vooruit te kijken naar dat volgende jaar dat nog niet is begonnen. Het is alsof je je een dag lang niet alleen buiten de tijd, maar ook buiten de wereld plaatst, om op die manier het grote plaatje te kunnen zien. Dat maakt de Dag Buiten de Tijd een dag van overzicht.
Wat altijd heel belangrijk is wanneer we een stap terug doen om op die manier op een heldere, duidelijke manier naar onszelf of ons leven te kijken, is dat het er niet om gaat de dingen te zien die zijn fout gelopen. Want het gaat in het leven niet om waar we hebben gefaald, maar juist om waar we succes hebben!
Het heeft dus geen zin om te focussen op wat we niet goed kunnen, maar eerder op die dingen waar we wel goed in zijn.
Dit principe gaat hand in hand met het concept dat het helemaal geen zin heeft om onszelf schuldig te voelen over dingen die we met een goede intentie, vanuit ons hart hebben gedaan en die toch anders hebben uitgepakt. Die anders zijn overgekomen. Die ons niet het gewenste resultaat hebben opgeleverd.
We kunnen onze tijd en energie beter gebruiken om ervan te leren zodat het ons niet nog eens zal overkomen. En zo gauw we begrijpen hoe we het een volgende keer anders kunnen doen, dan laten we het los…
Het leven gaat erom onze mogelijkheden te ontdekken en te gebruiken ~ die dingen waar we goed in zijn, waar we een passie voor hebben ~ en te leren van de situaties die we in ons leven creëren.
De ‘Dag Buiten de Tijd’ geeft ons een dag die overal buiten staat waarop we kunnen kijken hoe we onze mogelijkheden hebben gebruikt en we ons open kunnen stellen voor de mogelijkheden van onszelf die we nog niet kennen, die we nog mogen gaan ontdekken.
En of we daar nu de tijd voor nemen op 25 juli of op een andere dag in het jaar is minder belangrijk dat het is om onszelf er de tijd voor te geven om daar zo eens in de zoveel tijd naar te kijken…
Dat maakt die dag een dag om het vorige jaar af te sluiten en te vieren wat je in het afgelopen jaar hebt gedaan, wat je hebt bereikt; en om vooruit te kijken naar dat volgende jaar dat nog niet is begonnen. Het is alsof je je een dag lang niet alleen buiten de tijd, maar ook buiten de wereld plaatst, om op die manier het grote plaatje te kunnen zien. Dat maakt de Dag Buiten de Tijd een dag van overzicht.
Wat altijd heel belangrijk is wanneer we een stap terug doen om op die manier op een heldere, duidelijke manier naar onszelf of ons leven te kijken, is dat het er niet om gaat de dingen te zien die zijn fout gelopen. Want het gaat in het leven niet om waar we hebben gefaald, maar juist om waar we succes hebben!
Het heeft dus geen zin om te focussen op wat we niet goed kunnen, maar eerder op die dingen waar we wel goed in zijn.
Dit principe gaat hand in hand met het concept dat het helemaal geen zin heeft om onszelf schuldig te voelen over dingen die we met een goede intentie, vanuit ons hart hebben gedaan en die toch anders hebben uitgepakt. Die anders zijn overgekomen. Die ons niet het gewenste resultaat hebben opgeleverd.
We kunnen onze tijd en energie beter gebruiken om ervan te leren zodat het ons niet nog eens zal overkomen. En zo gauw we begrijpen hoe we het een volgende keer anders kunnen doen, dan laten we het los…
Het leven gaat erom onze mogelijkheden te ontdekken en te gebruiken ~ die dingen waar we goed in zijn, waar we een passie voor hebben ~ en te leren van de situaties die we in ons leven creëren.
De ‘Dag Buiten de Tijd’ geeft ons een dag die overal buiten staat waarop we kunnen kijken hoe we onze mogelijkheden hebben gebruikt en we ons open kunnen stellen voor de mogelijkheden van onszelf die we nog niet kennen, die we nog mogen gaan ontdekken.
En of we daar nu de tijd voor nemen op 25 juli of op een andere dag in het jaar is minder belangrijk dat het is om onszelf er de tijd voor te geven om daar zo eens in de zoveel tijd naar te kijken…
zondag 13 juli 2014
Links en rechts
Twee kanten van eenzelfde ding die verschillend zijn; en toch allebei nodig zijn om in balans te functioneren. Meer iets van ‘aan de ene kant en aan de andere kant’ dan het ‘linksaf’ of ‘rechtsaf’ slaan wanneer je ergens naar onderweg bent…
De twee schalen van de weegschaal die, wanneer ze in evenwicht zijn de ultieme balans laten zien.
Als mens hebben we eigenlijk best veel te maken met links en rechts.
Schouders, armen en handen, heupen, benen en voeten, ogen, oren; en misschien wel het belangrijkste de hersenhelften. En hoewel de meesten van ons een voorkeur hebben voor links of rechts ~ denk bijvoorbeeld aan linkshandig of rechtshandig schrijven ~ hebben we allemaal het vermogen om met zowel links als rechts te werken en zo onze (innerlijke) balans steeds verder te vergroten.
De meest alledaagse bezigheid wanneer we dit doen ~ dit links en rechts beide gebruiken om zo in evenwicht een volgende stap te zetten ~ is wanneer we lopen. Links, rechts, links, rechts, links, rechts ~ iedere keer één stap tegelijk en met iedere stap een beetje dichterbij ons doel.
En wanneer we lopen zonder dat we iets in onze handen vasthouden, dan hebben onze armen en handen al snel de neiging om heel natuurlijk mee te bewegen in dat ritme.
Onderzoek heeft uitgewezen dat ook onze linker- en rechter hersenheflten meedoen met het ritme van ons lopen. Links, rechts, links, rechts, links, rechts…
Daarnaast hebben we verschillende eigenschappen toegekend aan ‘links’ en ‘rechts’. Zowel buiten onszelf, zoals in de politiek ~ als in onszelf. Zo hebben we een actieve en een ontvankelijke kant, een logische en een intuïtieve kant. Bovendien wordt ‘links’ vaak verbonden met het verleden en ‘rechts’ met de toekomst.
Door te lopen, gewoon de ene voet voor de andere te zetten in het ritme dat bij ons past, brengen we al die dingen in onszelf in evenwicht; in balans.
Ervaringen uit ons verleden, onze persoonlijke geschiedenis, hebben ons gebracht op het punt waar we nu staan in het leven. De toekomst ligt in de doelen die we willen bereiken, de richting de we vanaf het punt waar we nu staan in willen slaan. En terwijl we intuïtief vaak allang weten dat we daar kunnen komen, hoe we dat willen doen en waarom; kunnen we dat naar buiten brengen en aan anderen vertellen door het met behulp van onze logische kant woorden te geven en er een sluitend plan voor te maken.
Dit maakt dat bewust lopen ~ links, rechts, links, rechts, links, rechts ~ een bijzonder effectieve manier is om niet alleen onszelf steeds verder in balans te brengen, maar ook om de meest evenwichtige manier te vinden om met onszelf en anderen om te gaan. Om juist die oplossing te vinden die de situatie het meest, het snelst, het beste in balans brengt.
Gewoon lopend… Links, rechts, links, rechts, links, rechts…
.
.
De twee schalen van de weegschaal die, wanneer ze in evenwicht zijn de ultieme balans laten zien.
Als mens hebben we eigenlijk best veel te maken met links en rechts.
Schouders, armen en handen, heupen, benen en voeten, ogen, oren; en misschien wel het belangrijkste de hersenhelften. En hoewel de meesten van ons een voorkeur hebben voor links of rechts ~ denk bijvoorbeeld aan linkshandig of rechtshandig schrijven ~ hebben we allemaal het vermogen om met zowel links als rechts te werken en zo onze (innerlijke) balans steeds verder te vergroten.
De meest alledaagse bezigheid wanneer we dit doen ~ dit links en rechts beide gebruiken om zo in evenwicht een volgende stap te zetten ~ is wanneer we lopen. Links, rechts, links, rechts, links, rechts ~ iedere keer één stap tegelijk en met iedere stap een beetje dichterbij ons doel.
En wanneer we lopen zonder dat we iets in onze handen vasthouden, dan hebben onze armen en handen al snel de neiging om heel natuurlijk mee te bewegen in dat ritme.
Onderzoek heeft uitgewezen dat ook onze linker- en rechter hersenheflten meedoen met het ritme van ons lopen. Links, rechts, links, rechts, links, rechts…
Daarnaast hebben we verschillende eigenschappen toegekend aan ‘links’ en ‘rechts’. Zowel buiten onszelf, zoals in de politiek ~ als in onszelf. Zo hebben we een actieve en een ontvankelijke kant, een logische en een intuïtieve kant. Bovendien wordt ‘links’ vaak verbonden met het verleden en ‘rechts’ met de toekomst.
Door te lopen, gewoon de ene voet voor de andere te zetten in het ritme dat bij ons past, brengen we al die dingen in onszelf in evenwicht; in balans.
Ervaringen uit ons verleden, onze persoonlijke geschiedenis, hebben ons gebracht op het punt waar we nu staan in het leven. De toekomst ligt in de doelen die we willen bereiken, de richting de we vanaf het punt waar we nu staan in willen slaan. En terwijl we intuïtief vaak allang weten dat we daar kunnen komen, hoe we dat willen doen en waarom; kunnen we dat naar buiten brengen en aan anderen vertellen door het met behulp van onze logische kant woorden te geven en er een sluitend plan voor te maken.
Dit maakt dat bewust lopen ~ links, rechts, links, rechts, links, rechts ~ een bijzonder effectieve manier is om niet alleen onszelf steeds verder in balans te brengen, maar ook om de meest evenwichtige manier te vinden om met onszelf en anderen om te gaan. Om juist die oplossing te vinden die de situatie het meest, het snelst, het beste in balans brengt.
Gewoon lopend… Links, rechts, links, rechts, links, rechts…
.
.
zondag 6 juli 2014
Vooral doorgaan
.
De afgelopen week moest ik opeens denken aan de ‘Soundmixshow’ van vroeger; en aan choreograaf, regisseur en acteur Barrie Stevens, één van de juryleden die alle kandidaten ~ op al had de betreffende persoon geen schijn van kans om te winnen, of zelfs ooit serieus genomen te worden als entertainer ~ aanmoedigde om dat wat ze leuk vonden niet op te geven. “Vooral doorgaan!” was zijn advies dan.
Nou heb ik helemaal niks met de ‘Soundmixshow’, maar Barrie Stevens advies is blijven hangen…
Wanneer we in een periode zitten waarin er zoveel aan de hand is dat we niet meer toe lijken te komen aan de dingen die we juist zo leuk vinden; juist dan is het zaak om dat advies in de oren te knopen en toch tijd te nemen om de dingen die we leuk vinden te blijven doen. Al is het maar een half uurtje in de week.
Aan de andere kant hebben die twee woorden door de tijd heen voor mij ook een andere betekenis gekregen. Meer in de zin van niet blijven hangen in het verleden.
Wanneer iets afloopt ~ of het nu je favoriete winkel is die stopt, een baan die ophoudt, of een relatie die uit elkaar barst ~ dan is het een goed idee om niet achterom te blijven kijken, niet in de brokstukken te blijven zitten en jezelf (en anderen) te blijven vertellen hoe vreselijk je situatie nog steeds is; maar om verder te gaan. Het is natuurijk een goed idee om eerst een stap op de plaats te zetten. Om een paar keer diep adem te halen. Maar daarna geldt: “Vooral doorgaan!”
Wat kun je vandaag doen om de volgende stap in jouw leven te zetten? En wanneer je die gezet hebt, wat is de volgende stap; en de volgende; en de volgende… ? Zo gauw je (weer) begint te wandelen op jouw levenspad; weer vooruit gaat, weer nieuwe dingen gaat doen, nieuwe avonturen gaat beleven en nieuwe mensen gaat ontmoeten; juist dan is het zaak om die stroming vast te houden. Om in beweging te blijven.
De energie waarin we leven is volop in beweging. Alles lijkt razendsnel te gaan ~ of je nu kijkt naar technologische ontwikkelingen of naar hoe snel je een intuïtieve ingeving krijgt juist wanneer je hem nodig hebt. Dit betekent dat wanneer wij stagneren doordat we vast blijven houden aan iets wat is geweest, wat voorbij is, we onszelf in een situatie plaatsen waarin het leven aan ons voorbij gaat.
Het is en blijft belangrijk om verder te gaan. Soms met kleine stapjes, met maar één stap tegelijk ~ andere keren dansend op de muziek van het leven. Hoe je het ook doet; Barrie’s advies blijken wijze woorden te zijn: “Vooral doorgaan!”
.
.
De afgelopen week moest ik opeens denken aan de ‘Soundmixshow’ van vroeger; en aan choreograaf, regisseur en acteur Barrie Stevens, één van de juryleden die alle kandidaten ~ op al had de betreffende persoon geen schijn van kans om te winnen, of zelfs ooit serieus genomen te worden als entertainer ~ aanmoedigde om dat wat ze leuk vonden niet op te geven. “Vooral doorgaan!” was zijn advies dan.
Nou heb ik helemaal niks met de ‘Soundmixshow’, maar Barrie Stevens advies is blijven hangen…
Wanneer we in een periode zitten waarin er zoveel aan de hand is dat we niet meer toe lijken te komen aan de dingen die we juist zo leuk vinden; juist dan is het zaak om dat advies in de oren te knopen en toch tijd te nemen om de dingen die we leuk vinden te blijven doen. Al is het maar een half uurtje in de week.
Aan de andere kant hebben die twee woorden door de tijd heen voor mij ook een andere betekenis gekregen. Meer in de zin van niet blijven hangen in het verleden.
Wanneer iets afloopt ~ of het nu je favoriete winkel is die stopt, een baan die ophoudt, of een relatie die uit elkaar barst ~ dan is het een goed idee om niet achterom te blijven kijken, niet in de brokstukken te blijven zitten en jezelf (en anderen) te blijven vertellen hoe vreselijk je situatie nog steeds is; maar om verder te gaan. Het is natuurijk een goed idee om eerst een stap op de plaats te zetten. Om een paar keer diep adem te halen. Maar daarna geldt: “Vooral doorgaan!”
Wat kun je vandaag doen om de volgende stap in jouw leven te zetten? En wanneer je die gezet hebt, wat is de volgende stap; en de volgende; en de volgende… ? Zo gauw je (weer) begint te wandelen op jouw levenspad; weer vooruit gaat, weer nieuwe dingen gaat doen, nieuwe avonturen gaat beleven en nieuwe mensen gaat ontmoeten; juist dan is het zaak om die stroming vast te houden. Om in beweging te blijven.
De energie waarin we leven is volop in beweging. Alles lijkt razendsnel te gaan ~ of je nu kijkt naar technologische ontwikkelingen of naar hoe snel je een intuïtieve ingeving krijgt juist wanneer je hem nodig hebt. Dit betekent dat wanneer wij stagneren doordat we vast blijven houden aan iets wat is geweest, wat voorbij is, we onszelf in een situatie plaatsen waarin het leven aan ons voorbij gaat.
Het is en blijft belangrijk om verder te gaan. Soms met kleine stapjes, met maar één stap tegelijk ~ andere keren dansend op de muziek van het leven. Hoe je het ook doet; Barrie’s advies blijken wijze woorden te zijn: “Vooral doorgaan!”
.
.
Abonneren op:
Posts (Atom)