Vroeger en nu

Vroeger was het leven zeker niet gemakkelijker dan nu. In vroeger tijden wanneer het soms voorkwam dat we niet te eten hadden, dan was dat meestal omdat de oogst maar matig was ~ of zelfs mislukt ~ en dat betekende dat ook onze buren geen brood op de plank hadden. Die konden ons dus ook niet helpen aan een maaltijd...

Tegenwoordig is er nog steeds honger in de wereld; en niet alleen in ontwikkelingslanden. Ook in ons land is het leven niet altijd zo gemakkelijk als we dat zouden willen.

Het verschil is dat het niet meer afhankelijk is van de oogst, van het weer, of van oorlogen.
Tegenwoordig is het de economische situatie die ons parten speelt; zei het nu meer individueel dan over een groter gebied.

En de keuzes hoe we daar me omgaan zijn nog altijd lastig.

In vroegere tijden van honger werd het plotseling aantrekkelijk om in dienst te treden bij een edelman of edelvrouw, of zelfs toe te treden tot een klooster om op die manier een betere kans te hebben om te overleven. Zelfs wanneer dat op geen enkele manier overeen kwam met onze idealen, maar het was enige stap die we konden nemen op dat punt in ons leven ~ in die tijd.

Tegenwoordig hebben we nog altijd niet veel keuzes om ons leven te verbeteren wanneer we onszelf in grote economische problemen bevinden...
Als er al keuzes zijn is de kans groot dat we deze niet kunnen zien omdat we midden in de situatie zitten en met de rug tegen de muur staan.

Iets anders wat vroeger gold, maar wat in deze tijd misschien zelfs nog meer speelt, is het besef dat wanneer we onszelf in een positie bevinden waar we niet willen zijn ~ of dat nu komt door keuzes die we zelf gemaakt hebben of door omstandigheden waar we weinig of niets aan kunnen doen ~ dat er dingen mogen veranderen.
Grote problemen ~ maar ook kleine problemen ~ geven aan dat we op een nadere manier naar ons leven mogen gaan kijken. Dat we onze prioriteiten anders mogen gaan stellen. Dat we mogen ontdekken waar onze normen en waarden ons nog steeds helpen, maar ook welke houding, normen en/of waarden ons nu tegenhouden. En wanneer we dat doen, dan blijken er vaak openingen op ons pad te komen waar we ons eerder niet van bewust waren...

De oplossingen waren vroeger niet gemakkelijk en zijn dat nog steeds niet.
Het enige dat altijd duidelijk is, is dat de manier waarop we to t nu toe onze problemen hebben opgelost niet meer werkt. We mogen het nu anders gaan doen...
.
.

Een land van vele gezichten...

Zelfs binnen een klein land als Nederland hoef je maar een paar uur te rijden om een heel andere kant van ons land te zien. Niet alleen wat betreft de natuur en hoe er gebouwd wordt, maar ook hoe de taal je in de oren klinkt. Het is gemakkelijk om je in het buitenland te wanen...

Twee uur rijden vanuit Utrecht en we bevinden ons in een zonnig, toeristisch heuvellandschap waar smalle wegen langs de vele kapelletjes slingeren. Gemoedelijk, plezierig en zonder enige haast.

Waren we in een andere richting gereden, dan konden we nu aan zee zijn. Of op een dijk staan die het water uit het vlakke winderige land houdt... En veel van die plekjes waar je eigenlijk heel gemakkelijk naar toe kunt rijden zijn ons onbekend. Vaak zijn we dan ook verbaasd over hoe mooi ze eigenlijk zijn...

Net als ons land hebben ook wij vele aspecten; en net als ons in ons land zijn daar vaak aspecten bij die we misschien niet eens van onszelf kennen. Dingen waarvan we niet wisten dat we ze konden. Activiteiten waarvan we nooit doorhadden dat we ze leuk vinden; smaken die we nooit eerder geproefd hebben en die we heel lekker blijken te vinden!
We zijn niet alleen ‘spiritueel’, of ‘vader’, ‘moeder’, ‘accountant’, ‘directeur’, ‘coach’... Eigenlijk zijn we van alles een beetje. We zijn spiritueel, hebben een baan, betalen de rekeningen, plannen onze activiteiten, helpen onze familie en vrienden. Met ander woorden; we zijn mens.

In ons ‘mens zijn’ brengen we dan al die aspecten van het leven samen met al die verschillende kanten van onszelf om op die manier een soort van eenheid te creëren. Een heelheid.
Niet door altijd precies hetzelfde te zijn, maar juist door onszelf de flexibiliteit te gunnen om nieuwe aspecten van onszelf te ontdekken en naar buiten te brengen...
.
.

Schiphol in de regen

Vanmorgen heb ik Sam opgehaald van Schiphol. Op sommige plaatsen stond het regenwater over alle vijf de rijbanen van de A2 ~ en het bleef maar regenen. De opstijgende vliegtuigen waren in een mum van tijd in de wolken verdwenen.
Typisch zo’n moment waarop ik twijfel aan de wijsheid om vanaf Schiphol weer terug te gaan naar Utrecht; in plaats van naar een warme, zonnige bestemming te vertrekken...

Het is dus nog steeds waar; het gras is nog steeds groener aan de andere kant van het hek.

Dit principe heeft alles te maken met acceptatie. De acceptatie dat het goed is waar je bent ~ waar dat dan ook is.
Dat betekent niet dat er niets is wat je anders zou wensen of wilt veranderen. Er zijn vaak nog steeds dingen die niet (of minder goed) voor je werken en het is helemaal geen probleem om die dingen dan te gaan veranderen ~ vanuit de acceptatie dat de plek waar je bent de juiste plek is op dit moment. Zelfs als je nog niet weet hoe je die dingen kunt veranderen...

Het begint dus bij de acceptatie van dat wat er op dit moment is in het leven. Met alle goede en minder goede dingen. Dan kun je daarnaar kijken en eenkeuze maken om die dingen die je niet helpen in je leven te gaan veranderen; met als eerste stap de beslissing om dat te gaan doen. Heb je die beslissing eenmaal genomen, dan komen er vaak vanzelf wegen op je pad om dat ook te laten gebeuren ~ dingen die je worden aangereikt, of eenkans waar je nooit aan gedacht had...

Mijn keuze vandaag is regen, wind, kachel aan, boek en koffie...
En de acceptatie dat zo’n herfstdag goed is. Dat ik nog steeds op de juiste tijd op de juiste plek ben.
.
.

Gezond verstand

Ons ‘gewone gezonde verstand’ is misschien wel veel belangrijker dan we denken... Zolang we ons gezonde verstand gebruiken ~ voor onszelf denken ~ nemen we niet alles wat we horen of lezen zomaar voor waarheid aan.

Aan de ene kant zei Albert Einstein: "Common sense is the collection of prejudices acquired by age eighteen." ~ “Gezond verstand is de verzameling vooroordelen verworven voor ons achtiende jaar”.

Aan de andere kant geldt dat wanneer ons ‘gezonde verstand’ ons verteld dat er iets niet klopt, we er goed aan doen om een pas op de plaats te maken en te kijken wat er werkelijk speelt.

Dat betekent niet dat we alles afwijzen wat we niet begrijpen, maar wel dat we ~ of we iets begrijpen of niet; of we iets raar vinden of gewoon ~ kijken of het iets is wat we in ons leven willen hebben. Kijken of het iets is waar we bij betrokken willen zijn op dit punt in ons leven.
Dan kan blijken dat dingen waar we mee zijn opgegroeid ~ die ‘vooroordelen’ waar Albert Einstein het over heeft ~ wanneer we daar opnieuw naar kijken nu we volwassen zijn, dat we zien dat het eigenlijk niet meer in ons leven past. Ons gezond verstand zegt dan dat wij dit niet meer in ons leven willen hebben.
Misschien omdat het voor ons ~ op dit punt van ons leven ~ geen toegevoegde waarde geeft. Of omdat wat wij belangrijk vinden in ons leven iets anders is dan wat onze ouders vroeger belangrijk vonden.
Maar het kan ook zijn dat het concept waarmee we geconfronteerd worden voor ons zo ‘far out’ zijn, zo onbegrijpelijk dat we er ~ tenminste op dit moment ~ niet bij betrokken willen zijn.

Met andere woorden, het is goed om de dingen die we ervaren, horen, leren te staven aan ons ‘gezond verstand’, om zo te zien ‘of we er iets mee kunnen’ in ons leven. Om vragen te blijven stellen. Om nieuwe dingen te blijven ontdekken, om avonturen te beleven...

Iets waar Albert Einstein het volgende over zei: "The important thing is not to stop questioning. Curiosity has its own reason for existing." ~ “Het belangrijkste is om nooit te stoppen met vragen stellen. Nieuwsgierigheid heeft zijn eigen reden om te bestaan.”
.
.