Twee kanten

Ieder muntje heeft twee kanten. Of, zoals het gezegd wordt in Amerika, het maakt niet uit hoe plat een pannenkoek gebakken wordt, hij heeft nog steeds twee kanten.

En in de energie waarmee we op dit moment te maken hebben, geld dat zeker niet alleen voor muntjes of pannenkoeken; iedere situatie, elke gebeurtenis heeft (op z’n minst) twee kanten. En daar is op zich helemaal niets mis mee!

Het hangt er dan wel een vanaf hoe we die twee kanten definiëren. Zolang het gaat om ‘kop of munt’, om een voorkant en een achterkant, bovenkant en benedenkant, zelf een oude kant en een nieuwe kant, hebben we het over de feiten.
Maar op het moment dat we ~ al is het maar in onze gedachten ~ te maken hebben met ‘mijn kant’ en ‘die andere kant’; met de ‘goede kant’ en de ‘verkeerde’ of zelfs ‘slechte’ kant, dan oordelen we over die twee kanten. Dan vinden we de ene kant beter dan die andere kant.

Daarmee gaan we voorbij aan het feit dat een muntje met maar één kant totaal geen waarde heeft…

En zo is het eigenlijk met alles in ons leven. Zelfs wanneer twee partijen lijnrecht tegenover elkaar staan, dan is het zelden zo dat de ene partij gelijk heeft en de andere partij fout zit. Natuurlijk kunnen we het meer eens zijn met de ene kant versus de andere kant, dat is een persoonlijke beleving en helemaal prima ~ zolang we ook erkennen dat die andere kant ook bij die situatie hoort en dus ook een belangrijk aspect van de situatie belicht…
Dat maakt het belangrijk om die andere kant te observeren, te onderzoeken ~ er alles over te weten te komen ~ om zo te kunnen begrijpen wat die andere kant van de situatie precies inhoudt.
Waarom nu juist dat argument? Waar komt dat onderliggende gevoel vandaan? En waarom wordt het juist nu met zoveel verve naar voren gebracht?

Op het moment dat we dat weten, kunnen we er iets aan of mee gaan doen. Wanneer we dat willen tenminste; daar hebben we altijd een vrije keuze in.

Als we dit als concept in ons leven bekijken, dan blijkt dat juist wanneer we ‘tegengas’ krijgen in iets wat we willen doen of ondernemen, we niet het hele plaatje zien. Wanneer we ‘tegengas’ krijgen, zouden we er goed aan doen om niet zonder meer onze plannen door te zetten ~ ook al kost het ons meer energie, of zelfs meer kracht ~ maar om even een stap op de plaats te maken om te kijken waar die andere kant vandaan komt. En zeker zo belangrijk, wat die andere kant ons te vertellen heeft.

Op die manier krijgt dat muntje opeens een meerwaarde!

Wat nou als…

Soms is het een goed idee om ons voor te stellen wat er zou gebeuren als… Wat we zouden doen als… Wat we zouden kiezen als…
Om los van alle omstandigheden van ons dagelijkse leven, ons doen en laten eens met andere ogen te bekijken.

Wat zouden we doen als we niet de verantwoordelijkheid van een relatie, huis, gezin hadden? Geen huisje boompje beestje? Of zouden we dat juist heel erg missen?
Zouden we dan hetzelfde werk (willen) doen? Onze dagen op dezelfde manier invulling geven? Zouden we kiezen voor comfort en veiligheid, of voor avontuur? Zouden we erop vertrouwen dat we ook morgen weer te eten hebben; dat we op één of andere manier onze rekeningen wel kunnen betalen aan het einde van de maand ~ of slaat ons de angst om het hart wanneer we niet weten waar en hoe die dingen die we werkelijk nodig hebben zoals eten en een dak boven ons hoofd vandaan komen?
Zouden we meer of juist minder betrokken zijn bij anderen? Zouden we actie ondernemen om anderen te helpen, om een betere wereld te creëren? Of zouden we een soort kluizenaar zijn die zichzelf verandert om een voorbeeld te worden voor die betere wereld?

De vragen zijn talloos en kunnen gaan over ieder aspect van het leven.
En er zijn geen goede of foute antwoorden; het antwoord op iedere vraag is ene observatie die ons een stukje laat zien van wat we diep in ons hart werkelijk nodig hebben.

Wanneer we zo’n handvol vragen voor onszelf beantwoorden en daar zou uitkomen dat we ~ wanneer we die vrijheid zouden hebben ~ ander werk zouden willen doen. Misschien grotere avonturen willen beleven. Of zelfs op de barricaden willen staan voor een betere wereld. Dan betekent dat mogelijk dat we het idee hebben dat we vast zitten in ons leven. Of wellicht het idee hebben dat we onszelf zijn kwijtgeraakt ergens tussen de tijd dat we kind waren en ons leven van nu met alle verantwoordelijkheden.
Het kan ook zijn dat we erachter komen dat we ~ ook al klagen we er weleens over ~ een comfortabel leven met de zekerheid en structuur van een vaste baan juist heel plezierig vinden; terwijl we altijd dachten dat het avontuurlijke leven zonder lasten en plichten meer bij ons zou passen.

Wat onze antwoorden ook zijn, ze laten een glimp zien van onze diepste verlangens.
Het is daarna aan ons de keuze of we dat een stap verder willen nemen en iets in ons leven willen veranderen, of dat we ontdekken dat we eigenlijk ons leven best goed voor elkaar hebben!

Slaap

Slaap. We hebben het allemaal nodig. Sommigen zo’n 8 uur per etmaal, anderen meer of juist minder. De tijd die we slapen geven we de dingen die we in de dag ervoor hebben meegemaakt een plek in onze gedachten. Het is een tijd waarin we dromen en op die manier inzichten kunnen krijgen die aan de ene kant heel waardevol zijn, maar aan de andere kant vaak geen logische basis hebben… Het is een periode waarin we ‘bijtanken’ ~ regenereren ~ om dan de volgende dag weer fris en fit wakker te worden.

In sprookjes wordt slaap vaak anders bekeken. Natuurlijk hebben de ‘helden’ en ‘schurken’ ook daar hun slaap nodig, maar vaak wordt het gezien als een periode van niet bewust zijn van wat er om ‘de slaper’ heen gebeurt. En daardoor kan deze dan gevaar lopen; hoewel ’de slaper’ meestal net op tijd weer wakker wordt.
En dan hebben de sprookjes het over de lange periodes van slaap. Periodes die soms eeuwen kunnen duren, om dan weer wakker te worden in een tijd waarin de kwaliteiten van ‘de slaper’ weer nodig zijn.
Dat kan dan gaan over bijvoorbeeld ‘onschuld’, zoals in Sneeuwwitje. In andere verhalen kan het gaan over kracht, heldhaftigheid, of iets als magie. Een gave die niet iedereen heeft, maar die in een andere tijd weer wakker wordt, of ‘wordt gevonden’.

Maar wat is daar dan van waar?
Een sprookje is tenslotte een verzonnen verhaal en we weten allemaal dat we (nog) niet voor honderden jaren kunnen slapen om dan op het juiste moment weer wakker te worden. En als we dan wakker zouden worden, wat zouden we dan gaan doen? Zouden we de wereld zoals deze dan zal bestaan nog begrijpen?

Het grappige is dat, hoewel het misschien niet voor mensen geldt, het wel voor voorwerpen en zelfs voor ‘Spirituele Plaatsen’ waar is.
Zo zijn de ‘Nag Hammadi’ rollen eeuwenlang verborgen gebleven ~ ze hebben geslapen ~ om op het moment dat er opnieuw belangstelling was voor wat erin geschreven staat, weer gevonden te worden. En in zekere zin is hetzelfde waar voor de Maya tijdsdeling en kennis.
Zo worden ‘Spirituele Plaatsen’ nu opgegraven en onderzocht; worden de oude stenen en patronen attracties voor belangstellende toeristen.

En iedere eens in de zoveel tijd instaat er een ‘Spirituele Plaats’ zomaar. Het lijkt uit het niets te komen; en misschien zijn er ook helemaal geen uiterlijke kenmerken meer na zo’n lange, lange slaap…

Dan wordt het spannend om te gaan kijken waarom zo’n plaats juist nu weer wakker is geworden…
En wat die plek ons nu heeft te bieden.