We hebben allemaal wel van die moment waarop we opeens een inzicht krijgen. Iets wat we misschien al wel wisten, maar waar we nooit op precies die manier naar hadden gekeken.
Maar terwijl ik op deze stille zondagmorgen met mijn neef zit te App-en, realiseer ik me wat een verschil dat is met vroeger.
Vroeger, in die zin, dat zondagmorgen de tijd was om op familiebezoek te gaan. En hoewel wij kinderen dan te horen kregen dat het bezoek alleen in de ochtend plaats zou vinden, bleek het altijd langer te duren dan gedacht. Soms was dat leuk. Maar afhankelijk van welk familielid er werd bezocht, kon dat ook heel lang duren. Of niet lang genoeg…
Met het meer betaalbaar worden van telefoongesprekken werd we gaandeweg steeds meer ‘bijgepraat’ inde familie via de telefoon.
Tussendoor werden dan brieven geschreven. De familie waar ik in ben opgegroeid was daar wonderlijk goed in en bewaarde die brieven dan ook. Om nog eens na te lezen, of over te mijmeren. Op de enveloppen werden dan met zorg ‘mooie’ postzegels geplakt voor de postzegelverzamelaars in de familie.
Het resultaat is een aanzienlijk familiearchief en een prachtige postzegelverzameling.
Maar terwijl de App-jes heen en weer vliegen realiseer ik me opeens dat de keren dat ik met familie aan de telefoon zit steeds minder vaak voorkomen. En familiebezoek is iets voor extreem bijzondere gelegenheden.
Zelfs mijn tante van in de 80 App-ed meer dan dat we elkaar daadwerkelijk spreken.
Maar ook de tijd dat de steeds ouder wordende vorige generatie wanneer een telefoonverbinding werd doorgeschakeld naar voicemail beduusd de telefoon weer op de haak legde is voorbij. Er word nu ingesproken. Bijvoorbeeld met de vraag of we even kunnen Skypen. Of dat ik ze even kan mailen…
De andere kant daarvan is dat ik nu, grappig genoeg, meer contact heb met familie dan ik ooit had gedacht! Ook omdat er nu geen ‘reden’ nodig is om ‘op een goede tijd’ te bellen; zo vlak na het avondeten bijvoorbeeld.
In deze tijd kunnen we heel gemakkelijk een fotootje delen. Of een kwinkslag. Even om raad vragen, of wat dan ook. En het antwoord is er bijna meteen.
En soms is het ook heel fijn dat we op zo’n manier contacten kunnen onderhouden juist zonder elkaar te zien. Gemakkelijker. Neutraler. Zonder door de emotionele mijnenvelden te hoeven bewegen die in bijna iedere familie wel voorkomen…
Dit alles maakt dat ik deze moderne tijd absoluut fantastisch vind!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten