zondag 22 september 2013

Het verleden

Het verleden is één van die dingen die twee gezichten hebben.

Aan de ene kant is het verleden dat wat ons heeft gevormd. Het zijn de stappen die we al hebben genomen op ons persoonlijke pad. Het zijn de ervaringen ~ de goede, leuke ervaringen en de niet zo geweldige ervaringen; van die ervaringen waarvan we zeggen dat we zonder hadden gekund ~ die ons uiteindelijk op dat punt in ons leven hebben gebracht waar we nu zijn.
Ons verleden geeft ons wortels, het is onze stamboom. De kleine en grote rituelen die bij onze familie horen, hoe we kerst wel of niet vieren, of pasen, verjaardagen; noem maar op die allemaal bijdragen aan onze wortels ~ ons fundament, van waaruit we onze volgende stap op ons pad nemen.

Vanuit dit perspectief is het verleden iets om dankbaar voor te zijn. Het is een plaatje van het verleden waarin iedere ervaring een stapsteen wordt voor onze volgende ervaring. En zo gauw we op die volgende steen gestapt zijn, staan we los van die vorige steen. Dat is dan slechts een herinnering...

Aan de andere kant zijn er dingen in het verleden die we beter kunnen laten rusten. Dingen die we graag zouden loslaten. Waar we afstand van zouden willen nemen, zodat we verder kunnen met ons leven zonder steeds te worden terug getrokken in die ene ervaring, die ene gebeurtenis, dat ene patroon...

Wanneer we vanuit dit standpunt kijken naar het verleden, dan lijkt het verleden een gevangenis. Een kooi die gemaakt is van een ervaring, een patroon, of een reeks van gebeurtenissen waaruit we maar niet kunnen ontsnappen en die alles wat er in ons leven gebeurt lijkt te kleuren.
Het bepaalt ons gedrag en het bepaald hoe we de dingen die we tegenkomen op ons pad ervaren ~ positief of negatief. En dat staat over het algemeen geheel en al los van de feitelijke situatie die we tegenkomen!

Dit maakt het lastig om met het verleden om te gaan.
We willen niet “onze wortels afhakken” en daarmee ons fundament verzwakken. We willen geen stapstenen verwijderen omdat dit ons levenspad moeilijker begaanbaar kan maken.
Aan de andere kant willen we ook niet dat het verleden ons gevangen houdt in (gedrags)patronen die het ons steeds moeilijker maken om ons leven zo te leven als we dat wensen.

Het is dus zaak om af en toe rustig te gaan kijken waar in ons leven we door ons verleden “gevangen worden gehouden” en een manier te zoeken om de deur van die “gevangenis” open te zetten zodat we er uit kunnen lopen...
Iets wat sommigen het liefste stilletjes en alleen doen, terwijl anderen daar graag wat hulp bij willen hebben ~ bijvoorbeeld door middel van een reading, een healing of een kinesiologie sessie...

http://www.cheiron-wellness.nl/


Geen opmerkingen:

Een reactie posten