zondag 1 november 2015

Uitademen

Ben jij je bewust van je ademhaling? Adem je diep door naar je buik toe? Of adem je hoog naar je schouders en nek toe?

Hoe we ademen laat zien hoe we omgaan met inspiratie in ons leven; die twee ~ ademhaling en inspiratie ~ zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wanneer we diep en vrij kunnen ademen, worden we ons gemakkelijker bewust van de inspiratie die ons leven binnenwandelt; kunnen we gemakkelijker meegaan op de stroom die door die inspiratie op gang gebracht wordt.

Vaak is het zo dat wanneer het leven druk is, wanneer er veel dingen zijn die gedaan moeten worden en er veel eisen aan ons worden gesteld ~ of we die eisen nu aan onszelf stellen of dat ze van buitenaf in ons leven komen maakt eigenlijk niet zoveel uit ~ dat we dan gestrest raken en de neiging hebben steeds ‘hoger’ te gaan ademen. Steeds meer naar onze schouders en nek toe, zodat onze adem gaat helpen de last ~ die eigenlijk te zwaar is voor ons op dat moment ~ te dragen.
En voor we het beseffen geven we ons lichaam de structuur die dit mogelijk maakt; we trekken onze schouders op, zetten onze nek vast ~ allemaal om dat gewicht te dragen…

Op één of andere manier zijn we dan veel meer gefocust op onze inademing. We hebben lucht nodig!

Juist dan is het zo belangrijk om uit te ademen.
Om bewust de adem even los te laten. Om even een stap op de plaats te maken; even stil te zijn en te ervaren hoe we ademen…
Om te kijken of we onze adem gebruiken om iets te dragen, of dat we iedere ademtocht gemakkelijk en soepel door ons hele lichaam kunnen laten stromen…
Om te zien welke last we eigenlijk met ons meedragen; en of die eigenlijk wel van ons is.

Want soms dragen we de last of het gewicht van anderen.
Wanneer dat te zwaar wordt voor ons, dan is het goed om uit te ademen. Om het allemaal los te laten zodat het daarheen kan stromen waar het hoort. Misschien hoort het al heel lang niet (meer) bij ons. Misschien zijn het oude patronen die we nog steeds met ons meedragen, terwijl de reden dat die patronen ooit zijn ontstaan allang verdwenen is.
Dan is het tijd om uit te ademen.

En misschien om even te gaan zitten met de handen op de buik om onze ademhaling echt te voelen.
De inademing ~ de inspiratie ~ en de uitademing die de stroom in beweging zet. De inademing die ons lucht en ruimte geeft; en de uitademing die ontspanning brengt.

Want soms geeft die uitademing ons meer ‘lucht’ dan we kunnen inademen.
.
.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten