Volgens het woordenboek betekent een generatiekloof het verschil in opvattingen en levenswijze tussen mensen van verschillende generaties.
Een generatiekloof lijkt ook af te hangen van de leeftijden van die generaties. Zo vinden jonge kinderen hun ouders helden! En wanneer zowel de ouders als de kinderen eenmaal volwassen zijn kan die generatiekloof opnieuw verdwijnen vanuit het besef dat we allemaal ons eigen leven leiden op onze eigen manier.
Maar in die tussentijd ~ tussen ouders en jonge kinderen; en veel later, ouders en volwassen kinderen ~ kan die generatiekloof in volle glorie opbloeien.
In die tussentijd beloven kinderen hun ouders dat zij het later anders gaan doen. Beter.
In die tussentijd hebben ouder er de handen vol aan om het leven van hun kinderen in goede banen te leiden.
In die tussentijd weten kinderen nog niet absoluut alles ~ hoewel ze zelf vinden van wel ~ en zijn de ouders de autoriteit die zegt wat en hoe er gebeurt ~ soms op een manier die de plank een beetje misslaat.
De realiteit is dat we allemaal het beste willen voor onze kinderen. We willen onze kinderen een betere jeugd, een beter leven geven dan we zelf hebben gehad. He gemakkelijker maken voor onze kinderen… En terwijl de ouders hun uiterste best doen, zien de kinderen dat als overdreven bemoeizucht. Want ze weten heus wel wat ze willen doen, hoe ze het gaan doen; en dat gaat allemaal lukken zolang de ouders ze met rust laten.
En daar is-ie dan, die generatiekloof…
Het interessante is dat vaak blijkt dat precies die dingen waar we zelf over vochten met onze ouders, de dingen zijn waar onze kinderen over vechten met ons als ouders. Dat klinkt logisch, de nieuwe generatie wil tenslotte alles op hun eigen nieuwe manier doen.
Maar het gaat dieper dan dat.
Als de ouders zich als kinderen onzeker voelden, dan is de kans groot dat hun kinderen zich opnieuw onzeker voelen. Als de ouders als kind niet goed hebben leren communiceren dan ~ zelfs wanneer ze dat later in hun leven wel hebben geleerd en prima uit de voeten kunnen in hun sociale leven ~ blijkt dat er maar al te vaak communicatieproblemen spelen bij de kinderen…
Met andere woorden, hoezeer we onze ouders ook beloofd hebben dat wij het anders en beter gaan doen in ons leven, er komt dat punt dat we in onze beslissingen verbijsterend veel op onze ouders lijken. En daarmee geven we ook onze eigen ‘problemen’, ‘obstakels’, of zelfs levenslessen door aan onze kinderen. Vaak zonder dat we dat zelf in de gaten hebben.
Zolang we ervan uitgaan dat we onze levenslessen zelf kiezen, betekent dit ook dat we, voordat we geboren worden, onze ouders goed gekozen hebben wanneer zei ons ~ via die generatiekloof of op welke andere manier dan ook ~ die levenslessen als het ware doorgeven. Dat zij, als ouders, ervoor zorgen dat de levenslessen die wij gekozen hebben, ook in ons leven gaan spelen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten