zondag 6 maart 2016

Spiegeltje, spiegeltje


Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is het schoonste van het land?
We kennen allemaal het sprookje van Sneeuwwitje en de zeven dwergen en haar boze stiefmoeder met de magische spiegel… De spiegel die haar vertelde wat ze wilde horen, totdat ~ in een onverhoeds moment ~ de spiegel een glimp van Sneeuwwitje had gezien.

Alle sprookjes hebben een moraal en dit sprookje is geen uitzondering.
In wezen zegt de magische spiegel dat jong mooier is dan oud en dat onschuld mooier is dan het ‘slechte’ in de mens; mooier dan manipulatie en boosheid. Het sprookje gaat verder dan dat, het vertelt ons dat onschuld mooi en jong blijft; ook al ligt het jaren ‘in coma’. En dat wanneer we ons hart openen voor de meest ongewone wezens die we tegen komen, we op onverwachte manieren hulp krijgen.

In ons dagelijkse leven laat de spiegel ons nog steeds zien wat we willen zien: onszelf! En hopelijk op ons best. We gebruiken de spiegel om onze make-up aan te brengen ~ in zekere zin om ons masker op te zetten ~ om dan tot de slotsom te komen dat die gemaskerde beeltenis die we in de spiegel zien, dat zijn wij!
Eigenlijk is dat vaak maar ten dele waar. Het klopt dat de spiegel onze eigen beeltenis aan ons laat zien, maar zeker nadat we onze make-up hebben aangebracht is dat alleen maar dat deel van ons wat we aan de wereld willen laten zien. Dat deel van ons dat ons ‘de schoonste van het land’ maakt.

Maar de spiegel laat ons meer zien dan dat; als we daarnaar willen kijken.
Bijvoorbeeld wanneer we een keer niet naar onze ogen kijken in de spiegel, maar in onze ogen. Wanneer we onszelf echt aankijken met het doel om onszelf werkelijk te leren kennen. Wanneer we moedig genoeg zijn om dat wat de spiegel ons laat zien en de ingevingen die we krijgen wanneer we oog in oog staan met ons werkelijke zelf te accepteren als een deel van onszelf…

De kans is groot dat, wanneer we op deze manier contact maken met onszelf, we dingen te weten komen over onszelf die leuker zijn dan we voor mogelijk hadden gehouden. En ook dat we aspecten van onszelf ‘zien’ waar we misschien minder blij mee zijn. Misschien een houding of een overtuiging die we mogen loslaten omdat het ons niet ‘de schoonste’ maakt…

De kans is ook groot dat wanneer we regelmatig op deze manier naar onszelf kijken in de spiegel en zo onszelf meer en meer echt gaan zien, dat we een schoonheid in onszelf gaan ontdekken die onafhankelijk is van leeftijd en die helemaal niets heeft te maken met ons kapsel of onze make-up.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten