Is het je ooit opgevallen dat er mensen zijn die moeite hebben om rond te komen en je toch alles willen geven wat ze hebben? Het hemd van hun rug geven wanneer een ander dat nodig mocht hebben? En dat terwijl er anderen zijn die meer hebben om te delen en toch moeite hebben om aan anderen te geven. En wanneer ze toch aan anderen geven, dan wordt dat vaak uitgemeten; gezien als een gunst waarvan dan eigenlijk wordt verwacht dat die op een moment in de toekomst wordt terugbetaald…
Het grappige is dat een heel vergelijkbare dynamiek speelt met ontvangen.
Alleen is ontvangen vaak nog moeilijker dan geven…
Ontvangen is een kunst.
Zelfs het ontvangen van een compliment is lang niet altijd gemakkelijk. En het lijkt wel of ontvangen moeilijker wordt naarmate je zelf minder hebt om terug te geven. Terwijl laan de andere kant iemand die iets niet eens werkelijk nodig heeft soms geen enkele moeite heeft om iets te ontvangen; en daar ook niet de intentie aan verbindt om er ooit iets voor terug te geven of te doen.
Zo op het eerste gezicht zou je kunnen zeggen dat het verschil in hoe je omgaat met geven en ontvangen ligt in hoe sociaal je in het leven staat. Dat is zeker een aspect wat meespeelt, maar wanneer je echt gaat kijken naar de hele dynamiek omtrent geven en ontvangen, dan blijkt het toch iets ingewikkelder te liggen.
We zijn bijna allemaal opgegroeid met het idee dat het beter is te geven dan te ontvangen. Met het idee dat je anderen dient te helpen voordat je iets voor jezelf doet. Kortom, met het idee dat die ander belangrijker is dan je zelf bent ~ op welke manier dat zich ook uit…
Dat betekent dat we geneigd zijn altijd te geven, zonder ooit te leren ontvangen. Dat gaat dan niet alleen over materiële zaken, maar ook over tijd en energie die we ergens insteken.
Waar we dan op ten duur tegenaan kunnen lopen is dat geven en ontvangen met elkaar zijn verbonden. Het is gemakkelijker te geven ~ zonder daar zelf op leeg te lopen ~ wanneer je ook kunt ontvangen. Wanneer je jezelf toestemming geeft om te ontvangen. Open en eerlijk en in liefde. In liefde voor jezelf én voor die ander.
Zo gauw we dat leren wordt het veel gemakkelijker om balans te brengen in dat wat we geven en de dingen die we ontvangen. Dan geven we niet meer dat wat we zelf nodig hebben aan een ander, terwijl we wel ontvangen wat die ander wil geven; vooral wanneer we dat werkelijk nodig hebben…
Want de waarde van het geven ligt in de kracht van het ontvangen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten