Haast

Soms vraag ik me wel eens af of het woord ‘haast’ vandaan komt.
Het is een woord met twee, zo op het oog, heel verschillende betekenissen: haast als in niet genoeg tijd hebben en haast als in ‘bijna’.

En als ik dan bedenk dat ik, wanneer ik gehaast ben, de dingen snel wil doen; efficiënt, in de kortst mogelijke tijd ~ dan komt gelijk de zegswijze ‘haast je, rep je’ bij me boven. en onmiddellijk daarna de gedachte of het misschien eigenlijk ‘haasje rep je’ zou moeten zijn…
Met andere woorden, zou het woord ‘haast’ komen van het woord ‘haas’?

Dus wanneer we haast hebben, bewegen we ons zo snel als een haas?!

Zou best kunnen.
Er zijn veel woorden die zijn ontstaan door de natuur te observeren, dus waarom dit woord niet?

Het is wel een woord waar we in het dagelijkse leven een negatieve lading aan geven. ‘Haastige spoed is zelden goed’. Wanneer we haast hebben, hebben we geen tijd voor andere dingen (die misschien wel veel leuker zijn) en hebben we ook geen tijd om van het moment, het ‘nu’ te genieten. We hebben gewoon heel veel te doen en maar een beperkte tijd om alles gedaan te krijgen…

Het is iets wat ons bijna nooit lukt ~ om in een haastige situatie alles te doen wat we willen doen. En opeens is daar de link tussen de twee betekenissen van het woord ‘haast’! Als we haast hebben, zijn we er bijna. Het is bijna af. Het is bijna gedaan. Als we haast hebben zijn we altijd onderweg; we komen nooit aan op de plaats van bestemming; het eindpunt.

En dat is misschien wel het grootste verschil tussen ons mensen en de haas.
De haas weet wanneer het goed is om te rennen en wanneer het tijd is om te rusten. Het blijkt dat een haas zelfs tijd neemt om daar een plek voor in te richten: een hazeleger. Dat is geen leger van hazen, maar een enigszins verscholen plek van de haas om te rusten; zelfs wanneer dat alleen maar een ‘hazenslaapje’ is.

De energie van de haas is verbonden met de maan en daarmee met intuïtie. Dat geeft de haas een vermogen veel ‘op te pikken’; veel te weten. Hoewel het ook een energie is die dat wat het weet niet prijsgeeft; wanneer je ernaar vraagt is het al gauw: ‘mijn naam is haas…’

Het enige wat een haas meestal niet heeft is haast.
Dat is weer iets van ons mensen…
.
.