Obstakels

Het lijkt wel of iedereen in mijn omgeving de nodige obstakels tegenkomt. Of het nu gaat over ‘werk’, over ‘relaties’, of het nu te maken heeft met familie ~ het ene moment lijkt alles prima z’n gangetje te gaan en het volgende moment is niets meer wat het lijkt…
Zelfs wanneer we er zelf niet direct bij betrokken zijn, kan dit een enorme invloed hebben op hoe we ons pad bewandelen.

Wanneer we zo’n obstakel tegenkomen op ons pad, dan kan het gebeuren dat er opeens een hele rij dominostenen lijken te staan… Om te beginnen is het iets wat we willen overkomen; we willen er een oplossing voor vinden ~ en dus krijgt het obstakel onze tijd en aandacht. Die tijd en aandacht geven we dan niet meer aan dat wat we willen doen; aan die dingen die we vinden van onszelf dat we moeten doen. Vaak gaan we dan compenseren en proberen allebei te doen; en hoewel dat misschien wel een poosje lukt, resulteert het bijna altijd in een situatie waarin we ons overweldigt voelen door alles wat er aan de hand is op ons pad en in ons leven.
Uiteindelijk komt dan de tijd om keuzes te maken.

Als we ervan uitgaan dat alles op ons pad komt met een reden ~ niet noodzakelijkerwijs een reden voor anderen die er misschien bij betrokken zijn, maar een reden voor onszelf; voor onze eigen persoonlijke groei ~ dan kan dat een ander licht werpen op dat lastige obstakel dat we tegenkomen.
Het kan dan best zijn dat het obstakel niet zozeer iets is wat we oplossen ~ of niet oplossen en bij weg lopen ~ maar dat het een seintje is dat het tijd is dat ons pad een andere richting opgaat. Dat het Universum ons laat weten dat we, in ieder geval voor een periode, andere dingen mogen doen; op een andere manier tegen het leven aan mogen kijken…

Plotseling is dan dat obstakel niet zozeer een last meer, maar meer een uitdaging; een avontuur dat ons unieke, individuele levenspad een nieuwe richting geeft.
Een enthousiasme om nieuwe avonturen te gaan beleven!
.
.