Reizen

Het idee om op reis te gaan geeft me vaak een gevoel van enthousiasme.
Dit begint al met de voorbereidingen voor de op handen zijnde reis; niet zozeer het inpakken zelf ~ voor mij altijd een ‘last minute’ gebeurtenis ~ maar wel het maken van de plannen. Het vooruitkijken, het plannen van de reis zelf is al leuk ~ en dan ben ik nog niet eens onderweg.

Eenmaal onderweg, het is altijd afwachten wie je ontmoet. Van degene die je helpt met inchecken, degene die naast je zit gedurende de reis, tot aan de oude en nieuwe vrienden die je op de plaats van bestemming gaat ontmoeten. De andere omgeving, het andere klimaat, de andere cultuur; het zijn allemaal dingen waar ik naar enorm van kan genieten.
En hoewel het ook weleens mis gaat, ga ik er eigenlijk altijd automatisch van uit dat het allemaal prima gaat verlopen.

Reizen, of het nu korte of relatief lange reizen zijn, helpen bij het krijgen van nieuwe perspectieven. Een nieuwe, frisse kijk op de zaken en op het leven zelf.

Soms denk ik weleens dat we ons ‘gewone’ leven meer zouden moeten zien als een reis en met hetzelfde enthousiasme zouden moeten benaderen. Met een openheid en een nieuwsgierigheid naar wat we iedere volgende dag weer zullen gaan beleven… Met een houding van ‘kom maar op’ vanuit de veronderstelling dat, hoewel het misschien niet altijd gemakkelijk zal zijn en het soms weleen allemaal mis zal lopen, het uiteindelijk allemaal goed komt.

Al te vaak laten we ons in een raamwerk duwen door situaties. Laten we ons verleiden tot een reactie waarvan we denken dat anderen die van ons verwachten. En komen we in een routine terecht die weinig ruimte laat voor enthousiasme.

Dat is het moment dat voor mij de reislust weer begint te kriebelen…
En eigenlijk maakt het niet uit of het dan gaat om een dagje uit, twee weken vakantie, of een langere reis.

Eén ding is zeker; zo gauw de reislust de kop op steekt is er de behoefte aan een vernieuwd enthousiasme… en nieuwe perspectieven.
.
.