Het ene of het andere

Er gaat geen dag voorbij of we hebben allerlei keuzes te maken. Kiezen we voor het ene of voor het andere? Wat is het meest belangrijk?
Sommige van die keuzes zijn absoluut belangrijk, terwijl anderen er niet zoveel toe doen; tenminste niet zolang je niet steeds dezelfde keuze maakt. Zoals bijvoorbeeld de keuze tussen gezond eten en de minder gezonde, maar oh zo lekkere kost van onze (jawel) keuze.

Kiezen we voor een auto, of blijven we trappen op de fiets? Zoeken we een baan of gaan we voor onszelf beginnen? Een vaste relatie of liever op onszelf? Dromen we van een gezin met kinderen, of toch niet? Gaan we sporten of blijven we relaxen op de bank? Wandelen in het bos of op het strand?…

Zo ongeveer bij alles wat we doen maken we die keuze tussen het ene en het andere.
En sommige van die keuzes geven niet alleen die dag een bepaalde richting, maar kunnen ons hele leven veranderen. Terwijl andere keuzes nauwelijks consequenties hebben; anders dan dat we iets leuk vinden om te doen. Of niet.

Bij veel beslissingen kan het zo zijn dat het ene en het andere elkaar uit (lijken) te sluiten. Bijvoorbeeld, als we gaan wandelen in het bos, dan kunnen we (in ieder geval die dag) niet ook wandelen op het strand. En dan kan het zo zijn dat het afwegen van het ene en het andere heel lastig wordt. Hoewel ~ met de nodige creativiteit ~ er heel vaak een manier gevonden kan worden om zowel het ene als het andere in ons leven te krijgen.

Maar uiteindelijk komt het er op neer dat we onze keuzes zo maken dat we onszelf opbouwen in plaats van afbreken. Met andere woorden, dat of we nu het ene of het andere kiezen, dat we kiezen voor onszelf.

En dat is vaak lastiger dan je zou denken.

Op één of andere manier vinden we het vaak gemakkelijker om iets of iemand anders verlangens boven die van ons te stellen. Soms terecht ~ bijvoorbeeld in een baan is het een goed idee om je taken zo uit te voeren zoals dat van je verwacht wordt door je baas ~ maar andere keren eerder omdat we een patroon hebben opgebouwd waarin dat ‘gewoon’ is…
Eerst voor anderen zorgen dan pas voor jezelf; eerst doen wat gedaan moet worden, dan pas de tijd nemen voor jezelf. En vaak hebben we het idee dat het beter is om anderen te helpen dan om voor onszelf te zorgen. (…)

Misschien wordt het tijd om niet meer genoegen te nemen met het ene of het andere, maar om ervoor te kiezen zowel het ene als het andere in ons leven te brengen!