Ver van ons bed

In deze tijd waarin we vrijwel onmiddellijk (kunnen) weten wat er waar ook op de wereld gebeurt ~ waarin we continu bereikbaar zijn, e-mailen alweer ‘uit’ is en we ons leven delen op sociale media ~ zijn we steeds met zoveel tegelijk bezig, dat we moeten kiezen waar we werkelijk op reageren en welke zaken zoveel verder van ons afstaan dat we her misschien kennis van nemen, maar er niet op reageren.

Kiezen tussen wat we belangrijk vinden ~ mogelijk zelfs een deel van ons zelf vinden ~ en wat ‘ver van ons bed’ plaatsvindt.

Dat wat ons eigen leven beïnvloedt, daar zouden we logischerwijze op reageren. Dat wat ons niet raakt ~ wat daarmee niet minder ingrijpend is ~ is dan iets waar we niet op reageren.
Vooral omdat we alleen maar dat kunnen veranderen wat we daadwerkelijk kunnen beïnvloeden; en dat zijn eigenlijk alleen maar zaken die met ons eigen leven en met onze directe omgeving te maken hebben.

Maar zo logisch ligt het niet altijd.
Soms is het gemakkelijker ons in te zetten voor juist die situaties die zich ver van ons comfortabele bestaan afspelen. Bijna alsof we niet naar ons eigen leven willen kijken en als het ware wegvluchten in iets wat ons raakt en waar we kunnen helpen.
Zo lang we kijken en reageren op dat wat buiten ons leven ligt, hoeven we niet te kijken naar wat er in ons eigen leven speelt…

Die lijn tussen dat wat zich ‘ver van ons bed’ afspeelt en ons eigen leven ~ onze directe omgeving ~ is niet altijd een scherpe lijn. Sommige dingen die we zien op het nieuws of lezen in de kranten raken ons meer dan anderen. En we doen wat we kunnen om te helpen.
Daarnaast is het altijd een goed idee om ervoor te zorgen dat in ons eigen leven alles op rolletjes loopt.

Maar wat nu wanneer er iets of iemand speelt in de wereld waar we het tot in de kern van onszelf niet mee eens zijn, maar waar we ook niet genoeg invloed op hebben om het te kunnen veranderen?
Het is weliswaar ver van ons bed, maar wat er gebeurt raakt ons tot in de kern van ons wezen…

Dan hebben we een keus.
We kunnen meegaan in de negativiteit die zegt dat we er niets aan kunnen doen, maar kijk, de wereld wordt steeds slechter.
We kunnen actief zoeken naar wat er mogelijk voor goeds uit de huidige situatie voort kan komen; misschien niet nu meteen, maar wel op termijn.
Of we kunnen een declaratie of petitie tekenen waarmee we ons actief distantiëren van wat er gebeurt.

Het grappige is dat het er daarmee niet om gaat of die petitie of declaratie een verschil zal maken, maar eerder dat we voor onszelf besloten hebben dat wat hier gebeurt of gezegd wordt voor ons niet acceptabel is.

Soms is het juist dat wat ver van ons bed plaatsvindt, wat ons laat zien waar we staan in ons eigen leven.