Normbesef

We leven allemaal volgens onze eigen normen en waarden. Sommigen van die normen en waarden hebben we meegekregen van huis uit, andere hebben we geleerd in onze opvoeding. En dan zijn er de normen en waarden die we zelf als volwassene ons eigen hebben gemaakt.
Die laatste zijn werkelijk onze eigen normen en waarden; de dingen die we in ons diepste zelf als waarheid weten en voelen.

Voor de meesten van ons horen dingen als eerlijkheid, mededogen, en empathie tot onze normen en waarden. En wanneer we daaraan waarden koppelen als verantwoordelijkheidsgevoel en weloverwogenheid, dan betekent dat, dat we al met al een behoorlijk fatsoenlijk mens zijn.
En natuurlijk laten we wel eens een steek vallen; maken we wel eens een fout. Dat is niet meer dan menselijk.
Hopelijk leren we dan van onze fouten; op die manier ~ door vast te houden aan ons eigen normbesef ~ worden we naarmate we meer levenservaring opdoen een steeds beter mens.

Natuurlijk hebben we veel meer normen en waarden die deel uitmaken van ons normbesef, maar in grote lijnen is dit hoe het werkt.

En wat er dan gebeurt is dat jagers hun geweren inwisselen voor camera’s en de trofee is die ene geweldige foto.
Dat is een verantwoordelijke, fatsoenlijke uitdrukking van ons normbesef, gekoppeld aan het besef dat de natuur in de breedste zin van het woord een meer dan kostbaar ‘bezit’ is waar we met gepast respect mee om moeten gaan.

Dat gezegd hebbende blijkt dat dit niet geldt voor iedereen.
Het lijkt wel of hoe meer geld iemand heeft ~ of die persoon dat nu zelf heeft verdient of dat heeft ontvangen van voorgaande generaties ~ er opeens een heel ander normbesef ontstaat. Meer een idee dat de persoon door zijn of haar rijkdom boven de wet leeft en daardoor dingen kan doen of zeggen die de rest van ons niet heeft te proberen…
Of dat nu gaat over het beledigen van hele bevolkingsgroepen, over het OK vinden dat verkeersregels alleen gelden voor anderen. Of over het afschieten van (bedreigde) dieren voor de kick.
Een soort houding hebben die zegt dat je mensen en dieren kunt kopen; of dat nu hun dood betekent of alleen bewijst dat die ander corrupt is. En wordt je voor je acties vervolgd, dan huur je een goede ~ dure ~ advocaat in om je uit je benarde positie te bevrijden.
Om dan gewoon opnieuw iets te doen waarvan de persoon vindt dat hij of zij daar recht op heeft omdat ze het kunnen betalen.

Het is iets wat we in het nieuws ~ of zelfs om ons heen ~ zien gebeuren; die dubbele moraal met dat afwijkende normbesef…

Ook in onze westerse, ‘rijke’ wereld zijn er hele industrieën die op die dubbele moraal gestoeld zijn. Zo is de bontindustrie inmiddels iets wat ‘niet meer kan’, hoewel er nog steeds mensen zijn die gaan voor het echte bont ~ de huid van een ander…  Of het fokken van dieren met als doel ze voor geld te laten afschieten.

Het blijft iets wat ik niet kan begrijpen.
Maar dat kan dan weer liggen aan mijn normbesef…
.
.