Grenzen

Een grens is de afbakening van wat ‘hier’ en wat ‘daar’ is. Op die manier zijn landsgrenzen duidelijke lijnen die aangeven waar het ene land stopt en het andere land begint.
Onze eigen grenzen zijn niet altijd even duidelijk. We hebben ze allemaal en ze hebben te maken met onze normen en waarden; en wat we daarin acceptabel vinden en wat niet. Wanneer we grote waarde hechten aan bijvoorbeeld onze eigen ruimte ~ fysiek, mentaal en/of spiritueel ~ dan stelende het niet op prijs wanneer vreemden, of zelfs vrienden of familie, zomaar onze ruimte binnenkomen. Op dat moment wordt onze grens overschreden.

Nog minder helder is de grens tussen wat we wel en wat we niet kunnen zeggen. Eerlijkheid is goed, liegen is bedenkelijk. Want terwijl liegen duidelijk een grens overschrijdt, vinden we vaak dat een leugentje om bestwil best wel kan.
Maar waar ligt de grens tussen eerlijkheid en beledigend zijn in wat we te zeggen hebben? Best een grens om af en toe even bij stil te staan in deze tijd waarin ‘alles gezegd moet kunnen worden’. Nu gaat het natuurlijk ook om de manier waarop het gezegd wordt, maar toch; is het soms niet beter om de waarheid in het midden te laten? Om iets niet te zeggen en op die manier die ander in zijn of haar waarde te laten? Om in plaats van onmiddellijk met de deur in huis te vallen met “Wat een afgrijselijke jas is dat, hoe kom je daar nou aan?”, een compliment te geven over de tas die heel mooi is; of de sjaal, of de schoenen?

Hoe we met dat soort dingen omgaan is heel individueel en hoe we onze grenzen daarin definiëren is uitermate persoonlijk. En het is bijna nooit een kaarsrechte grens tussen zwart en wit, goed en slecht. Het is maar al te vaak een gebied van heel veel kleuren grijs waar we vaak wel weten wanneer we een grens overschreden hebben, maar niet altijd van te voren ook kunnen aanwijzen waar die grens precies ligt.
Die flexibiliteit van dat grijze gebied is heel vaak goed voor ons. Wanneer we leven binnen strakke grenzen waarbij alle beslissingen puur zwart/wit liggen, dan is dat zeker niet in ons eigen beste belang.

Zeker is dat ook in communicatie is het belangrijk in de gaten te houden waar onze grenzen liggen, waar anderen daar soms overheen komen, maar ook waar wijzelf af en toe over die grens heen stappen. Absolute eerlijkheid kan verkeerd overkomen. Het kan ook meer informatie geven dan we eigenlijk hadden willen geven…
Waar die grens ligt is meestal afhankelijk van wie wat vraagt en hoeveel van welke informatie werkelijk noodzakelijk is.

Hoe ligt jouw grens daarin?
.
.