Klinkt misschien vreemd, dat we mogelijk gevangenen zijn van de geschiedenis. Tenslotte zijn we vrije mensen met vrije keus om dingen wel of niet te doen; vrije keus om ons leven precies zo in te richten zoals wij dat willen. En toch hebben we allemaal wel dingen meegemaakt die ons hebben ‘getekend’. Die hun sporen hebben achter gelaten op hoe wij ons leven leven. Het kan zijn dat we voorzichtiger zijn geworden, meer behoudend dan we waren. Of dat er dingen zijn die ons vroeger veel vreugde en vreugde gaven maar die we nu niet meer doen (terwijl we dat misschien best wel willen…) omdat we iets onplezierigs hebben meegemaakt.
Op zo’n moment wanneer we iets graag zouden willen doen, maar na een eerdere ervaring hebben besloten dat we nooit meer in die situatie, in die positie willen komen en dat wat we eerst zo leuk vonden toch maar niet meer doen ~ nooit meer… ~ op zo’n moment zijn we de gevangene van ons verleden geworden…
Op het moment dat we ons dat realiseren kunnen we beredeneren dat het allemaal niet precies op die manier ligt. Dat wat er is gebeurt niet onze schuld was; en eigenlijk ook niets met die bewuste activiteit te maken heeft. We kunnen dan, als we dat tenminste willen, de keo bij de horens pakken, onze angst in de ogen kijken; en onszelf bevrijden uit die gevangenis van iets wat in ons verleden heeft plaatsgevonden.
Maar de geschiedenis hoeft niet zo persoonlijk te zijn om ons toch in zijn greep te houden. Het kan de geschiedenis zijn van je familie, van een gebied, een land, een cultuur… Het kunnen delen uit de geschiedenis zijn die op één of andere manier sterk met ons resoneren en ons daardoor kunnen beïnvloeden in hoe we kijken naar het leven; in de keuzes die we maken.
Zo zijn de heksenwagen en de heksenverbrandingen een deel van onze ‘vaderlandse geschiedenis’. Wanneer dat grote indruk op je maakt, misschien zelfs dromen of ‘herinneringen’ oproept, dan is de kans groot dat je daardoor ervoor zou kiezen om niet met kruiden, met healing bezig te gaan. Misschien ook zou kiezen geen vroedvrouw zou worden. Allemaal activiteiten die ten tijde van de heksenjacht risicovol waren.
Wanneer je dan merkt dat je, tegen je hartsverlangen in, kiest om dingen niet te doen die aan dat specifieke stukje geschiedenis verbonden zijn; ook dan ben je in zekere zin een gevangene van de geschiedenis…
In de nieuwe energie waarin we nu leven is het een goed idee om te kijken of er dingen zijn die in het (verre) verleden zijn gebeurd en die vandaag de dag nog steeds je interactie, je keuzes, je leven beïnvloeden. En mocht dat zo zijn, dan is het misschien tijd om ze stevig in het verleden te plaatsen waar ze horen, om je persoonlijke pad zonder die last, als een vrij mens te vervolgen…
.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten