De afgelopen week ben ik (opnieuw) met mijn neus op de feiten geduwd; het is heel belangrijk om af en toe een stap terug te doen. Om op gezette tijden mezelf uit alle activiteiten terug te trekken en een pas op de plaats te maken. Om even niets anders te doen dan het meest nodige ~ en de rest van mijn tijd en energie te gebruiken om even echt tot rust te komen. Om diep adem te halen. Om mijzelf (opnieuw) bovenaan de prioriteitenlijst te zetten ~ temeer daar ik merk dat ik door alle drukte vaak vergeet hoe belangrijk het is om in de eerste plaats goed voor mezelf te zorgen…
Dat klinkt misschien wat egocentrisch, of zelfs egoïstisch. Zeker wanneer je een druk gezin hebt, een drukke baan etc.
Aan de andere kant, wanneer je niet af en toe een stap terug zet om op die manier voor jezelf te zorgen, doe je je gezin, je familie, je collega’s niet noodzakelijkerwijs een plezier… Iedereen functioneert tenslotte het beste wanneer we uitgerust zijn, in balans met onszelf en de wereld om ons heen. Op die manier kunnen we meer werk verzetten, meer doen; maar zijn we vaak ook meer ‘fun’; vrolijker, plezieriger in de omgang, terwijl we de dingen doen die we op ons programma hebben staan.
De vraag wordt dan, wat zou je doen als je opeens een stap terug doet uit je ‘normale’ leven ~ voor een ochtend of middag, voor een dag, een week, een maand?
Wat zou je doen om weer terug te komen bij jezelf? Om zelf weer bovenaan je prioriteitenlijst te komen; in zekere zin je weer ‘on top of the world’ te voelen?
En wat is de eerste stap-op-de-plaats die je vandaag nog kunt zetten?
.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten