Alles op z’n plek

Wanneer we een poging doen om ons leven eenvoudiger te maken, om de chaos tegen te gaan, dan heeft dat eigenlijk weinig te maken met het aannemen van een minimalistische  houding. Met andere woorden, om ons leven eenvoudiger te maken hoeven we niet alles wat in de weg staat weg te gooien om onszelf op die manier ademruimte te geven. Willen we dat doen, dan is dat een persoonlijke keuze waarvan de redenen vaak veel verder strekken dan het verlangen ons leven wat gemakkelijker te maken.

Wat er vaak gebeurt wanneer we het druk hebben en er misschien wat (te) veel op ons af komt, is dat we dat waar we mee bezig zijn even wegleggen. Er komt iets tussen wat onze aandacht op dat moment nodig heeft en dus gaan we daarna ~ straks, later, zometeen, mettertijd ~ wel verder met wat we aan het doen waren. Geen reden dus om het op te ruimen, want we gaan daar toch zo mee verder? Of niet?
Want vaak blijft zoiets liggen. Van het één komt het ander; de ene dag gaat over in de volgende…

Als zoiets in de loop van de tijd vaak genoeg gebeurt, dan liggen de dingen niet meer op hun plek. Dat betekent dat we ze niet meer snel kunnen vinden wanneer we ze nodig hebben. En ook dat we het gevoel hebben in een zekere mate van chaos te leven omdat er geen systeem meer is; geen structuur in waar wat is en waarom.

Dat is voor mij het punt om de tijd te nemen en alles weer op z’n plek te leggen.

Het moeilijkste is dan om niet met ieder ding op dat moment te gaan doen wat ik er ooit van plan was mee te gaan doen; om op te pakken waar ik mee bezig was toen ik het even heb weggelegd. Om die verleiding te weerstaan en alles gewoon op te ruimen; terug te leggen op z’n plek.
Vaak geeft dat letterlijk ruimte. Stapeltjes verdwijnen. Gereedschap ligt weer waar ik het kan vinden als ik het nodig heb. En ja, als ik daar dan mee bezig ben, dan kom ik ook dingen tegen die hun actualiteit duidelijk verloren hebben. Dingen waarvan ik werkelijk de reden niet meer weet waarom ik ze wilde bewaren, of waarom ze op dat moment belangrijk waren voor me.

Dat zijn de dingen die ik met een gerust hart kan recyclen, weggeven of weggooien.
De ene keer dat ik alles weer op z’n plek leg zijn dat er meer dan de andere. Maar het grappige is, dat zo gauw alles weer op z’n plek ligt, er automatisch een punt van rust komt. Van ruimte.
Van eenvoud…
.
.