Bij het woord vrede is het eerste wat meestal bij me opkomt de wens dat er geen oorlag of strijd meer is. Met andere woorden, vrede op een wereldwijde schaal. Het is een aspect van vrede waar ik ieder jaar met de jaarwisseling opnieuw weer hoopvol over ben; iets wat ik de wereld en de aarde werkelijk toewens! En naarmate het jaar dan vordert raak ik met iedere nieuwsuitzending die ik zie een beetje meer ontmoedigd. Totdat ik zo’n beetje in het midden van het jaar ga zoeken naar vrede op een kleinere schaal, zoals de buurt waarin ik leef, de vrienden- en kennissenkring, of zelfs hoe ik vrede vormgeef in mijzelf (ondanks de dagelijkse portie nieuws waarin oorlog en strijd iedere dag weer opduiken).
En vaak is het enige punt waar ik op iedere moment die energie van vrede kan aanraken en cultiveren, de vrede in mijzelf… Mijn eigen ruimte, mijn eigen energie is het enige punt waar ik absolute keuze heb en daarmee absolute zeggenschap over de energie die ik wil ervaren en naar buiten wil brengen…
Dat klinkt een stuk gemakkelijker dan het, voor mij in ieder geval, meestal is.
Want de realiteit van het dagelijkse leven is dat medeweggebruikers ons af en toe afsnijden in het verkeer; dat iedere eens in de zoveel tijd iemand voordringt bij de kassa, of ons op een andere manier ‘onrecht aandoet’. En op die momenten is het heel gemakkelijk om met verontwaardiging, of zelfs boosheid, te reageren ~ en op dat moment is de vrede die ik zo graag in mijzelf wil voelen geheel en al verdwenen.
Met andere woorden, wanneer de emoties de overhand krijgen wordt het een stuk moeilijker om onze energie in de hand te houden. Aan de hand van onze emoties van dat moment gaan we ‘doen’ in plaats van ‘zijn’.
Dat betekent niet dat het verkeerd is om onze emoties te voelen of om uitdrukking te geven aan onze emoties. Onze emoties geven ons een signaal dat er iets aan de hand is wat onze aandacht vraagt en als zodanig zijn ze bijzonder nuttig! Maar het is wel belangrijk dat onze emoties geen eigen leven gaan leiden; dat we nadat we dat signaal hebben opgepikt de emotie los kunnen laten en kunnen kiezen hoe we met die situatie omgaan.
Dat we iets kunnen doen aan die situatie vanuit wie we willen zijn.
Bijvoorbeeld vanuit een basis van vrede en balans.
Vaak blijkt dan dat er andere waarden zijn die aan die basis willen toevoegen. Dingen als (zelf)respect, (zelf)vertrouwen en liefde, niet alleen voor anderen, maar zeker ook voor onszelf. Op die manier bouwen we een fundament; een basis van balans en vrede waar we sterk staan en de hele wereld aankunnen!
In vrede…
.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten